Náttúrufræðingurinn - 1951, Qupperneq 19

ÍSLENZKAR STARIR
13
Hrísastör (C. adelostoma). Fundin 1947 af Ingólfi Dav. og Johs.
Gröntved í Svanshólsflóa í Bjamarfirði NV.
Heiðastör (C. holostoma). Hana fann Áskell Löve norðanlands á
Vaðlaheiði 1947.
Gljástör (C. pallescens). Stör þessa fann ég að Ytri-Hrafnabjörgum
í Hörðudal V. 1949. Mjög einkennilegur fundur. Hefur víst fáum
dottið í hug, að þessi stör yxi hér.
Hagastör (C. pulicaris). Fundin af Ingólfi Davíðssyni í Nípu í
Norðfirði 1949.
3. mynd.
Loks má geta tveggja starafunda, sem enn hafa ekki hlotið örugga
nafngreiningu. Aðra þessa tegund fann Vilhjálmur Grímsson bóndi
að Rauðá N. 1926 og óx hún í ríkum mæli í Fljótsheiðinni. Það er
þessi stör, sem gengur undir nafninu gaddastör eða C. Pairaei í
Flóru íslands. En það nafn er gersamlega rangt. Er nauðsynlegt að
athuga tegundina á vaxtarstaðnum, því að þau eintök, sem nú eru
til, eru ekki nógu vel með farin. Ég hef rannsakað flest eintökin og
minna þau á rjúpustör og línstör í senn. En bastarður þessara tveggja
tegunda frá Skandinavíu er mjög ólíkur íslenzku störinni, enda virð-
ist hún þroska vel fræ, en það gerir bastarðurinn ekki. Er ég þeirrar
skoðunar, að hér sé um mjög athyglisvert afbrigði eða undirtegund
(subspecies) að ræða af línstör (C. brunnescens). En sem sagt, þetta
verkefni er enn óleyst. Hinn fundurinn er írá árinu 1943. Þá fann
Steindór Steindórsson stör að Skógi á Rauðasandi.1 Minnir hún á
C. vesicaria að ýmsu leyti. Gæti verið afbrigði af henni. En einnig er
hugsanlegt, að hér sé um bastarð að ræða milli C. saxatilis og C.
]) Síðar fundin í Víðidal í Lóni og í Sælulnissflóa við Kaldadal.