Náttúrufræðingurinn - 1955, Síða 40

102
NÁTTtJRUFRÆÐINGURINN
mjög lítið. Auk þessara staða liefur hún verpt á ýmsum stöðum sum
vorin, en oftast ekki nema eitt vor í senn. Mér hefur virzt ráða nokkru
um það, ef grasmaðkur hefur verið í jörð, því þangað sækir hún mik-
ið, og verpir þá oft eitthvað í nánd við þá staði.
Skúm er mér sagt, að mjög hafi fjölgað á Mýrdalssandi, einkum
í kring um Hjörleifshöfða. Trúlegt er, að nokkru valdi um það, að
Höfðinn lagðist í eyði og því fáferðugra í kring um hann.
Um lóuna er það að segja, að síðustu árin hefur hún verpt mun
meira hér á svonefndum Lágheiðum en hún gerði áður, en sumrin
frá 1943—50 virtist mér vera hér minna af lóu en áður var, en nú
hefur henni stórfjölgað aftur.
Um fjölgun flökkufugla hér er þetta helzt að segja:
Stara hef ég séð mun oftar síðan 1940. Svartþrestir og grá-
þrestir voru hér sjaldsénir, en eru nú að verða staðfuglar, sérstak-
lega á veturna, en ekki veit ég.til, að þeir hafi orpið hér; sama er
að segja um auðnutittlinginn.
Sumarið 1953 sá ég hér tvisvar hóp af krossnef, og veit ég ekki
til, að hann hafi sézt hér fyrr. Uglur hafa verið hér alloft á sveimi
síðari árin, en ekki hafði ég heyrt þeirra getið fyrr en 1927, að ein
fannst dauð austan undir Geitafjalli. Ekki hef ég orðið þess var, að
þær hafi verpt hér í Mýrdal.
Fleiri fuglategunda læt ég ekki getið, þar sem ég tel mig ekki hafa
athugað þær nægilega vel til að geta sagt ákveðið um fjölgun þeirra
eða fækkun.
Flestar framangreindar athuganir hef ég gert sjálfur, en þó hef ég
nokkuð frá öðrum, en hef þá aðeins tekið með heimildir, sem ég hef
talið fullkomlega áreiðanlegar.