Náttúrufræðingurinn

Ukioqatigiit

Náttúrufræðingurinn - 1977, Qupperneq 54

Náttúrufræðingurinn - 1977, Qupperneq 54
í III. úlgáfu Flóru íslands (1948). Hinir iveir eru við ísafjarðardjúp, í Unaðsdal á Snæfjallaströnd og í Skjaldfannardal og fundust 1955 og 1964 (Helgi Jónasson, 1964). Á öllum þessum stöðum óx línarfinn aðeins á smáblettum, í Botnsdal á stórri hvít- mosaþúfu í hálfdeigjumó, í Unaðsdal í litlum stökum gulvíðirunna og í Skjaldfannardal í lágu en þéttu birki- kjarri. Eintök Helga frá Botni í Dýra- Línarfi (Stellaria calycantha (Ledeb.) Bong.). Myndin er úr R. Nordhagen: Norsk Flora: Illustrasjonsbind, I. 3. 1970, og er af norsku eintaki. íslensk eintök eru ekki með eins greinóttum stöngli en lík að öðru leyti. firði eru tekin snennna í ágúst, þau eru með ungum aldinum og 15—35 cm há. Eintökin frá Unaðsdal eru tekin um miðjan ágúst og eru sum með (ullþroskuðum aldinum og frá 24—38 cm há. Eintök Helga frá Skjakl- fannardal hef ég ekki séð. Fyrsti vaxtarstaður línarfa hér á landi utan Vestfjarða, svo vitað sé með vissu, fannst svo 24. ágúst 1974 þegar ég fann hann í eynni Slúttnesi í Mý- vatni í Suður-Þingeyjarsýslu. Línarf- inn vex þar á smábletti í allþéttu gulvíðikjarri á hálfdeigu landi innan um mýrastör, engjarós, fjallafoxgras, vallhæru, vallarsveifgras, brennisóley, fjalldalafífil, túnvingul, túnsúru, hálmgresi, mýradúnurt, tjarnastör og fleiri tegundir, m. a. mosategundir. Gróskan er þarna mikil eins og við- ast í Slúttnesi og allar plöntur hávaxn- ar. Ég mældi nokkrar línarfaplöntur og voru þær allar milli 30 og 40 crn á hæð og voru flestar nteð fullþrosk- uð alclin. Allir vaxtarstaðir línarfans sem þekktir eru á Vestfjörðum liggja frek- ar lágt, líklega neðan 100 m hæðar yfir sjávarmáli, en fundarstaðurinn í Slúttnesi er í nærri 280 m hæð. Mér þykir sennilegt að línarfi eigi eftir að finnast víðar hér á landi því vaxtarstaðir hans eru þannig að mjög erfitt getur verið að koma auga á hann. Hann verður líka að teljast all- harðgerð planta því hann vex norð- an 70° n.br. í Skandinavíu og vex þar meira að segja til fjalla eða allt upp í 600 m hæð. í sunnanverðum Noregi hefur hann fundist í allt að 1200 m hæð yfir sjávarmáli (Hultén, 1950). Línarfi er alfriðaður hér á landi samkvæmt náttúruverndarlögum. 164
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68

x

Náttúrufræðingurinn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.