Samvinnan - 01.04.1947, Side 18
SAMVINNAN hefur það hlutverk
að vinna, að frelsa mennina ou
byggja upp lieiminn.
Frelsa mennina frá sinni eisin
sjálfsníðzlu, byggja heiminn upp af
hans eigin bergi.
Samvinnilsagan er ekki h'ing ennþá.
en lurn geislar af drengskap og ljómar
af dáðum, en framar öllu er hún þó
þrungin alvöru, raunsæju skyggni,
heiliyndum núskap og fastmótaðri
framsækni.
Og nú, þegar mannkynið skelfur al
ótta við sjálft sig og heimurinn bíður
eftir sinni eigin uppbyggingu, þá
verða þeir æ fleiri. sem ganga undir
friðarflagg samvinnunnar og tileinka
sér hennar félagsanda og framtíðarsýn.
Stafnendur og gestir samvinnustarfsmannasambandsim i Oslo 27. febrúar síðastliðtnn.
samvinnustarfsmenn
Norræni r
bindast samtökum
Hið nýja norræna samband á að auka kynni
þátttakendanna, meðal annars með starís-
mannaskiptum í milli landanna
Samvinnumönnum hefur jafnan ver-
ið það Ijóst, að samvinnustarfið stend-
ur dýpri rótum en hagkerfi efnalegrar
afkomu einnar. Það á sitt upphaf og afl
í mannlegum sálum, sem þrá að skilja
hver aðra, þrá að þjóna hver annarri,
þrá að vinna sameiginlega að sigrum
sinna fegurstu hugsjóna.
Bróðurlegt starf í þágu söniu lífshug-
sjóna getur tengt menn saman yfir út-
höf breið, þótt þeir ekki hafi nein per-
sónuleg kynni hver af öðrum. En eigin
kynni eru þó ærið þýðingarmikil til
enn gleggri skilnings, aukinnar þekk-
ingar og lífrænni starfsgleði.
Þetta hefur ýmsum dáðríkum starfs-
mönnum samvinnufélaganna á Norð-
urlöndum lengi verið ljóst.
í hverju landi fyrir sig hafa starfs-
menn sanrvinnufélaganna haft samtök
sín í milli undanfarin ár. Forgöngu-
m(enn þeirra félaga hafa svo núna síð-
ustu misserin unnið að sameiningu
þeirra og undirbúningi starfsmanna-
samtaka norrænna santvinnufélaga, er
síðar næði svo til allra annarra menn-
ingarlanda.
Og nú í vetur, eða dagana frá 27.
febr. til 1. inarz, var svo þetta samband
stofnað í Oslo með þátttöku þriggja
þjóða: Noregs, Svíþjóðar og Danmerk-
ur. Finnland, sem gengið er í sam-
bandið, hafði ekki tök á að mtæta, en Is-
land, sem er enn ógengið í þetta sam-
band, átti þar viðstadda gesti.
Megin stefnumálin eru aukin, per-
sónuleg kynni samvinnufólksins landa
í nrilli og sanreiginlegur skilningur
þess á eðli og viðfangsefnum samvinn-
unnar.
Og starfsárangri hyggst það að ná
með millilandahópferðum og kynn-
inganrótunr, með bréfaskriftunr,
íþróttakeppni og námskeiðuhr um
samvinnumálefni. Og síðast, en ekki
sízt, með því að starfsfólk innan sam-
vinnufélaganna skiptist á vinnu milli
landa, um’ lengra og skemmra tíma-
skeið.
í júl'ímánuði næsta sumar, þegar
sumarfríin hefjast, byrjar þetta ný"
stöfnaða samband starf sitt með viku-
löngu kynninga- og fræðslumóti í Sam-
vinnuskóla Norðmanna við Oslo. Ráð-
gert er að þar nruni mæta um öO þatt"
takendur norrænir.
Auk fræðsluerinda, samræðna og
kvikmyndasýninga, leikja og íþrótta-
er gert ráð fyrir smá ferðunr um ná-
grennið.
En þetta er aðeins lítil morgunæfmg
í upphafi ófyrirsjáanlega langs og fjöí*
þætts starsdags framsækinna og ein-
ingarglaðra samvinnumanna.
Hér verður ekki gerð nein tilraun til
þess að lýsa franrhaldinu. Lífið leiðir
það í Ijós. — Minna nrá aðeins á þ^
(Framhald á bls. 24).
Stjórn starfsmannasambandsins. Talið Sr0
vinstri: Vilh. Parbst, Danm., Joh. Stadager’
Danm., Gunnar Höglin, Sviþj., Gunnvar
Jarlegárd, Sviþj., Arne O. Wold, Noregi, f°r
maður, Knut Fjastad, Noregi.
Ungur Islendingur ritar Samvinnunni frá Osló
18