Samvinnan - 01.06.1950, Side 7
SÍÐAN ég leit Skotland, eru liðnir
fáir dagar; eg he£ aðallega dvalið
á skrifstofu skozka samvinnusam-
bandsins í Glasgow, og fengið að
kynna mér nokkra höfuðþætti í skipu-
lagi samvinnusamtakanna í Skotlandi.
Nú er eg staddur í járnbrautarlest,
á leið norður í hálöndin, ferðinni er
heitið til kaupfélagsins í þorpinu
Aboyne í Aberdeen-héraðinu. Eg hefi
verið svo heppinn, að Mr. Nicholson,
kaupfélagsstjórinn í þessu þorpi, kom
til Glasgow á meðan eg dvaldi þar, og
það er fastmælum bundið, að hann
taki mig í sína þjónustu mánaðartíma.
Mér lízt vel á þessa ráðstöfun, og Mr.
Nicholson tekur þessum óvænta gesti
með furðu mikilli ánægju, og segist
vonast til þess að dvölin fyrir norðan
Frá Aboyne á Skotlandi.
Sumardagar í "hinni konunglegu Deeside"
Að starfi með samvinnumönnum í ndgrenni Balmoral-kastala
verði mér í senn fræðandi og ánægju-
leg.
Og nú erum við samferða, og kem-
ur mér það sannarlega vel. Þetta er
fyrsta langa ferðalagið mitt með járn-
brautarlest, og mér hefur einhvern
tíma verið sagt, að öllum Islending-
um sé það sameiginlegt, að þegar þeir
stíga í fyrsta sinn upp í það farartæki,
verði þeir ótrúlega heimskulegir, og
ég er sjálfsagt engin undantekning frá
þessu. En Mr. Nicholson er þaulvanur
öllum lífsvenjum á þessum bæ, og við
erum fljótir að hafa okkur að mat-
borði; hann skorar á mig að borða
mikið, og segir að Jregar ég fari þessa
sömu leið til baka, þurfi ég að verða
eins vel á mig kominn og hann, og
bendir á allmyndarlega ístru, sem
hann hefur útvegað sér, og dálitla
undirhöku, sem er liennar fylginaut-
ur, eins og vera ber.
EG nýt þess, að horfa út um glugg-
ann og sjá Jretta ókunna land
Jrjóta framhjá. Eg horfi á það eins og
kvikmynd á lérefti. Eiginlega er Jretta
eins og ævintýri. Eg hef komið fljúg-
andi eins og farfugl, frá okkar kalda
landi. Þessa fyrstu maídaga hvarf það
sjónum mínum, snævi hulið og kulda-
legt. En eftir stutta stund stóð ég und-
ir sólheitum vorhimni við Prestvík.
Viðbrigðin eru mikil; hvarvetna ber
fyrir augað samfellda breiðu af rækt-
uðu landi, túnreitirnir eru afmarkaðir
með limgirðingum og skógarbeltum,
rauðleitu, hlöðnu steinhúsin, bænda-
býlin og sveitaþorpin búa yfir miklum
hlýleik og gömlum virðuleik. Þetta
allt er eins og vaxið upp úr liinum
gróandi akurteigum; langt er síðan
allt J^etta land varð alræktað. Skozki
bóndinn þar því ekki að hugsa um, að
stækka túnið sitt, hann þarf ekki ann-
að en halda í horfinu, sá og uppskera,
uppskera og sá, endalaust sama blett-
inn. Já, eg get ekki annað en hugsað
til bændanna á Islandi, sem nú eru
alltaf að stækka og stækka túnin sín
og halda uppi mikilli sókn á hendur
auðnum íslands. Hvenær verður
Jreirri sókn lokið með jafn glæsilegum
sigri og hér?
í ÝMSAN hátt er þó útsýnið svip-
_/\ að og heima. í fjarska eru fjöllin
jafn blá, með snjófannir á tindum og
hæðadrögum, lækir bylta sér niður
hlíðarnar og mynda fossa á þessum
heita vordegi. Alls staðar er búsmalinn
á beit. Kýrnar eru líkar sjálfum sér,
ekki mjög gáfulegar, hrökkva upp af
draumórum sínum, þegar lestin öslar
framhjá. Nýfædd lömb hoppa í kring-
um mæður sínar. Allt Jretta þekkjum
við vel heirna, sérstaklega á vorin.
Eftir fimm klukkustundir erum við
í Aberdeen, og þar verð eg fyrir mikl-
um vonbrigðum. Eg hafði búizt við,
að Aberdeen væri fyrst og fremst slor-
ugur fiskibær, ég taldi víst, að þorskur,
ýsa og fleiri tegundir af Halamiðum
mundi setja svip sinn á borgina, en
það er öðru nær. Þessir landar mínir
af Islandsmiðum eru hvergi sjáanleg-
ir, en við augum mínum blasir snotur
borg, með breiðum, hreinlegum stræt-
um, myndarlegum byggingum og
snyrtilegum skrúðgörðum. Umhverfis
Aberdeen er frjósamt landbúnaðar-
hérað, sem teygir ræktun, tré og
blómaskrúð furðu langt inn í úthverfi
stórborgarinnar, og setur svip sinn á
hana. En það er ekki tími til athug-
ana, við tökum aðra lest til Aboyne.
A járnbrautarstöðinni er frú Nichol-
son til að taka á móti okkur, og eftir
stutta stund erum við komin á heimili
þeirra. Tveir synir þeirra hjóna, Jan, 7
ára, og Gerald, 4 ára, hafa vakað eftir
okkur, og stríplast á náttfötunum, en
lítil Elísabet, þriggja ára, sefur á sitt
7