Samvinnan - 01.01.1956, Blaðsíða 9

Leyfi fyrir stóru oliuskipi fékkst á árinu.
af íbúðarhúsum og gripahúsum í
sveitum en áður. 1 þessum auknu
byggingum festist allmikið fé. Kom
það sér mjög illa hve dróst að fá lán
úr Bygginga- og Ræktunarsjóði, svo
og hinum nýja húslánasjóði, en sam-
bandsfélögin hafa meira og minna lán-
að byggingarefni út á væntanleg lán
úr þessum sjóðum.
3) Síðastliðið óþurrkasumar hefur
valdið bændum gífurlegu tjóni. Ganga
varð nokkuð á bústofninn, innlegg
mjólkurafurða hefur minnkað, en á
hinn bóginn hefur reynzt óhjákvæmi-
Iegt að stórauka fóðurbætiskaup*
Gerði Sambandið strax á s.l. hausti
ráðstafanir til þess að tryggja fóður-
bœti, bœði innlendan og erlendan, og
í þessum auknu- fóðurbœtiskaupum
hefur bundizt mikið fé, enda þótt
fengizt hafi bráðabirgðalán í Lands-
bankanwm til þess að standa undir
hluta af þeim. Ríkisstjórnin ákvað að
veita þeim bændum, sem verstar á-
stæður höfðu, lán vegna óþurrkanna,
samtals að upphæð 12 milljónum
króna. Er samt fyrirsjáanlegt, að sú
upphæð hrekkur skammt til þess að
mæta auknum fóðurbætiskaupum.
Eg mun nú gefa stutt yfirlit yfir
starfsemi hinna ýmsu deilda Sam-
bandsins.
AUKIN SALA INNLENDRA
AFURÐA.
I upphafi var það aðalviðfangsefni
fyrstu kaupfélaganna að annast sölu
á framleiðsluvörum félagsmannanna
og hefur afurðasalan verið, og er enn,
einn af meginþáttunum í starfsemi
Sambandsins. Sambandið rekur nú
þrjár skrifstofur erlendis, og auk þess
sem skrifstofur þessar gera ýmis vöru-
kaup fyrir Sambandið og sambands-
félögin, er eitt aðalverkefni þeirra að
annast sölu á íslenzkum framleiðslu-
vörum. Skrifstofur Sambandsins í
Kaupmannahöfn, Leith og New York
hafa á undanfömum ámm gegnt mjög
þýðingarmiklu hlutverki við að afla
markaða fyrir íslenzkar vörur. Vegna
þess, hve þjóðin byggir afkomu sína
að miklu leyti á útflutningi og utan-
ríkisverzlun, er það mjög þýðingar-
mikið, að ötullega sé unnið að sölu og
markaðsleit fyrir íslenzkar vörur.
Samkvæmt þeim upplýsingum, sem
nú Iiggja fyrir í byrjun ársins 1956,
lítur út fyrir, að útflutningsdeild
Sambandsins hafi heldur aukið sölu
sína á árinu 1955 miðað við árið áður.
Bifreiðainnflutningur var rneiri en nokkru sinni.
Er ácetlað, að salan innanlands, sem
stöðugt fer vaxandi, hafi aukizt um
10%. Utflutningur landbúnaðaraf-
urða jókst verulega á árinu, og var nú
eftir nokkurt hlé flutt út um 500 tonn
af íslenzku lambakjöti til Bretlands.
Sala á þessu kjöti gekk vel, en kjöt-
verðið á heimsmarkaðinum er miklu
lægra en það verð, sem ákveðið hefur
verið af framleiðsluráði. Eins og kunn-
ugt er, hefur ríkisstjórnin ákveðið að
verðbæta kjötútflutninginn.
LAMBAKJÖTIÐ LlKAR VEL
ERLENDIS.
íslenzka lambakjötið, sem var
sent til London s.l. haust, líkaði yfir-
leitt mjög vel. Blaðaummæli voru
mjög lofsamleg, þar sem fram kom,
að íslenzka lambakjötið var álitið sér-
lega ljúffengt og var það talinn kost-
ur, að það er ekki eins feitt og annað
lambakjöt, sem á markaði er þar ytra.
Er það mjög nauðsynlegt fyrir okkur
íslendinga að fá viðurkennt, að ís-
lenzkt lambakjöt sé ljúffengara en
annað lambakjöt, sem á boðstólum er.
Hefur Sambandið mikinn hug á því
að gera sérstakar ráðstafanir til þess
að vinna kjötinu vinsælda. Nauðsyn-
legt væri þá að geta haft meira magn
til sölu. Það er erfitt að auglýsa upp
gæðavöru, sem ekki er stöðugt á boð-
stólum.
Talið er, að þau 500 tonn, sem seld
voru til Bretlands s.l. haust, hefðu
ekki gert meira en að fullnœgja eins
dags kjötsölu í London. Er nú gert
ráð fyrir að flytja þurfi út til viðbót-
ar 1000 tonn af lambakjöti af fravv-
leiðslu ársins 1955. Ætlað er, að sala
á því hefjist þegar kemur framá vorið,
en þá standa vonir til að verð á er-
lendum markaði hcekki nokkuð. Mun
verða athugað með sölu til Svíþjóðar
og e.t.v. Danmerkur. Einnig verður
reynt að selja nokkurt magn til
Bandaríkjanna. Nú er þannig háttað,
að í landinu eru til mjög miklar birgð-
ir af kjöti, þar á meðal hrossa- og kýr-
kjöti, sem gera má ráð fyrir að erfitt
verði að selja fyrir viðunanlegt verð.
Hefði vissulega komið sér vel, að hin
fyrirhugaða kjötiðnaðarstöð, sem
Sambandið hefur ákveðið að reisa,
væri nú tilbúin til starfrækslu. Ef ekki
hefði staðið á nauðsynlegum leyfum
frá því opinbera og svo leyfi bcejaryf-
irvaldanna til þess að hefja fram-
kvcemdir, hefði stöðin verið tilbúin á
þessu ári. Það er satt að segja óskilj-
Kaupjélögin og SÍS opnuðu fjórar kjörbúöir.
5