Andvari - 01.01.1906, Side 58

52
Um þjóðfundinn 1851.
að þeir eru þess fullkomlega verðir, að þeir fái volt-
aða ánægju Hans Hátignar konungsins, svo hafa þeir
einnig við þetta tækifæri, og það undir örðugum
kringumstæðum, sj'nt þá trúmennsku og þá hollustu
við Hans Hátign og hina konunglegu stjórn, að jeg
finn mig knúðan til að leggja það til, að hinir þrír
fyrstnefndu verði sæmdir heiðursmerki Dannebrogs-
manna og hinir tveir síðarnefndu riddarakrossi,
sem merki upp á náð og ánægju Hans Hátignar
með þá1
El' þessari aðferð, sem jeg hefi bent á, verður
beitt, og stjórnin jafnframt lætur það ásannast, að
henni verði framvegis beitt, er jeg viss um að hug-
arfar manna breytist smátl og smátt, en þess má
eigi vænta, að það verði á svipstundu, heldur smátt
og srnátt, og það verða þvi að líða nokkur ár, þang-
að til það verður til nokkurs að leggja fyrir þing
hjer líkt frumvarp og þelta.
Um leið og jeg þannig get ekki lagl það til, að
nefnt lagafrumvarp verði fyrst um sinn lagt fyrir
neilL þing hjer, get jeg þó eigi hins vegar ráðið lil
þess að láta liið núverandi stjórnarfar landsins
standa óhaggað. Það er miklum örðugleikum bund-
ið að lála ísland, sem er einn hluti af ríkisheild-
inni, ekki njóta þeirrar stjórnarbótar, sem hinir hlut-
ar ríkisins hafa. Þetla hefir þegar í langa tíð haft
óheppileg álirif, og jeg verð því beinlinis að ráða frá
því, að þetta fyrirkomulag haldist áfram.
Jeg skal leyfa mjer að geta þess, að jeg áleit
það mjög nauðsynlegt að vita það fyrir fram, hvorl
sú aðferð, sem jeg síðar ætla að stinga upp á, væri
samkvæm hugsunum og vonum hinna skynsamari
1) Pcssi tillaga Trampes var eigi tekin til greina i þaö sinn, nema
aö þvi er Pál Melsteð snertir; hinir fengu annaðhvort aldrei, eða
þá eigi fyr cn löngu síðar krossa þessa.