Spegillinn - 07.12.1945, Blaðsíða 13

XX. 22.-24.
SPEGILLINN
................................mmmmm...mmmmmmmmmmii.............................................
f-,——

Járn og stái
útvegar
Egill Arnason
Hafnaríiusim;, Reykjavík
Sími 4310
Húsgögn
HÚSOÖON, ymsar gerðir,
BÚSÁHOLO
Héðinshöfði h.f.
Aðahlreti 6. B
leiðinlegt þín vegna, en það er nú svona, að það verður alltaf
einhver tvístringur þegar fólk skilur.
ÞORBJ. Já, það er hverju orði sannara, Kristín mín.
SÝSLUM. Já, ég held að maður kannist við það, kæru
hjón.
KRISTÍN. Það hefðir þú átt að athuga fyrr, Þorbjörn.
ÞORBJ. Já, það er satt, Kristín mín. Og mikil skelfing
finnst mér það líka skrítið og eins og ónotalegt að hugsa til
þess að eiga að fara að skilja við ykkur bæði, svona tvö í
einu, þig, Kristín mín, og hann Snata okkar gamla!
KRISTÍN. Var það ekki það, sem þú vildir og hefur stofn-
að til, Þorbjörn?
ÞORBJ. Æ, ég veit það sveimér ekki. Mér finnst það sann-
ast að segja, Kristín mín, að ég eigi svo skolli bágt með að
sjá af ykkur báðum, svona þegar til þess kemur.
KRISTÍN. O, jæja, Þorbjörn. Ert þú kannske alveg búinn
að gleyma þessu með börnin og að þú eigir ekki bein í neinu
af þeim, blessuðum.
ÞORBJ. Æ, vertu ekki að minnast á þessa vitleysu, Kristín
mín. Þessi ólukki kemur í mig svona alveg ósjálfrátt. Þetta
er alltsaman bölvuð ímyndun og ekkert annað.
KRISTlN. Mikið var að þú fannst það loksins, Þorbjörn.
Þú, sem ekki einu sinni gazt nokkurntíma látið þér detta
annár maður í hug, sem gæti átt blessuð börnin. Já, þvílíkt
og annað eins. Það er von ég segi það.
ÞORBJ. Já, víst er um það, Kristín mín.
KRISTÍN. Og það enda þótt ég marggengi á þig að til-
nefna einhvern.
ÞORBJ. Já, satt er það, Kristín mín.
KRISTÍN. Og börnin voru þó öll þín lifandi eftirmynd.
Þetta sáu allir á.heimilinu og utan þess, og þú líka, Þorbjöim.
ÞORBJ. Já, það segir þú satt, Kristín mín.
KRISTÍN. Mikið máttu þá blygðast þín fyrir Drottni þín-
um, Þorbjörn, að draga mig, alsaklausa konuna, á einum og
sama degi bæði fyrir prest og sýslumann til þess að bera upp
á mig jafn syndumspillt líferni og þetta, og heimta svo meira
að segja skilnað frá mér í þokkabót.
ÞORBJ. Æ, já, Kristín mín. Þetta er sjálfsagt allt rétt,
sem þú segir. Þetta hefur víst allt verið ein endemis, bannsett
■flónska í mér. Viltu ekki fyrirgefa mér það, Kristín mín, og
vera með mér eins og hingað til?
KRISTlN. Ætlar þú þá að hætta að tala um það, að þú
eigir ekki börnin okkar, Þorbjörn?
ÞORBJ. Æ, minnstu ekki á slíkt og annað eins, Kristín
KRISTÍN. Þú lofar því þá, Þorbjörn?
ÞORBJ. Æ, já, æ, já, því lofa ég þér, Kristín mín, svo
sjálfur sýslumaðurinn heyrir. Og eigum við þá ekki að hætta
við þennan ólukkans skilnað?
KRISTlN. Æ, jú, ætli það taki því að vera að þessu nú —
eftir öll þessi ár!
SÝSLUM. Og þá getið þið verið öll þrjú saman, þið hjónin
og Snati. Ætli það verði ekki ánægjulegast fyrir ykkur öll-
sömun!
KRISTÍN. Það held ég geti verið.
ÞORBJ. Ég get nú bara ekki hugsað mér annað!
SÝSLUM. Þá óska ég ykkur öllum til hamingju!
ÞORBJ. Þakka þér kærlega fyrir, sýslumaður góður.
KRISTÍN. Ég segi allt hið sama, líka fyrir hann Snata.
Aðalumboðsmaður
fyrir Island:
ólafur Einarsson
vélfræðingur.
Sími 4340.
Pappirsvörur
Rit/öng
Bókhaldsbækur
Verzlunin
Björn Krijfjánsson
Pappiridalld
H
Ðenedikls'on
Reykjavik
£, Co
205