Spegillinn - 07.12.1945, Blaðsíða 16
SPEGILLINN
XX. 22.-24.
ifiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiliiiitilliiiiiiltmiliiilliiiiiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiaii.
ÁVALLT NÝJASTA
TlZKA FRÁ
LÁRUS
I
—- Fruen sagde at jeg skulde gaa til Chau . . . , jeg mener
til Silli og Valdi.
— Det er óþarfi, sagði Hálfdán. — Jeg menér at De skal
bare ringe, saa kommer det. I mit Hus maa smukke Piger
iklce gaa. Svo brosti hann út að eyrum.
— Har de dá ogsaa Telefon? spurði Mette alveg undrandi.
— Ja, náttúrlega, sagði Hálfdán. — Vi har alle moderne
Grejer her. Jeg kan maaske ogsaa finde en pæn Pels paa
Lagernum. Tror De ikke det vilde være rart at faa en Pels
til Julen? En smuk Pige maa ikke blive kalt naar det begyn-
der at frjósa.
— Jo, men Fruen sagde------. Mette var orðin óróleg.
— Det er ikke saa alvorligt hvad min Frue snakker om.
Jeg skal greje det saa at hun endelig reiser til Udlandet efter
Julen. Hun kan gaa Luftvejen til Sverige, eller med Bakke-
brödrene, naar de skal i Slippen Udenlands og faa en Over-
haling, saa de kan gaa til Sös.
Hálfdán lét þessar upplýsingar um íyrirætlanir sínar ekki
nægja, heldur deplaði augunum á aðlaðandi hátt, svo Mette
gæti betur skilið við hvað hann eiginlega átti, en þá mundi
hún eftir bílstjóranum og beið ekki boðanna lengur.
Um kvöldið ræddu þær Mette og Marie um daginn og
veginn.
— Fik du Mysteriet opklaret? spurði Marie.
— Ja. Det er en fin Forretning Fruen sagde jeg skulde
gaa til. Kig derind selv, saa kan du se rigtig pæne Mennesker
og udsögie Varer. Fruen var slet ikke gal i Hovedet. Men
jeg mödte Herren i Trappen.
— Var han maaske gal? spurði Marie og hló.
— Ikke gal, men maaske lidt tosset, svaraði Mette. — Han
var ligesaa söd som paa Kajen da Ægteparret hentede Os i
Luxusbilen.
— Hvad snakkede han om?
— Jeg tror næsten han vil give mig en Pels og Fruen en
Udenlandsrejse. Jeg tror han maa være skruptosset.
— Det er maaske Velstanden?
— Det, hedder velmegun paa Islandsk, sagði Mette.
Svo héldu þær áfram að masa og hlæja.
En í svefnherbergi hjónanna var lítið masað og ekkert
hlegið.
— Heyrðu IJallbjörg mín, sagði Hálfdán. — Þú ættir nú
að lyfta þér upp eftir nýjárið og skreppa til útlanda, fyrst
samgöngurnar eru farnar að lagast. Ef þú kemst ekki loft-
leiðis til Bromma, þá væri máske tök á að útvega far með
Gísla, Eiríki eða Helga, þegar þeir fara út í klössun, sem
varla verður langt að bíða.
— Þakka þér fyrir Hálfdán minn. En þú heíðir máske
getað valið heppilegri tíma en í janúar, ef utanförin ætti
aðallega að vera mín vegna. Svo hef ég líka ákveðið að taka
Mette með mér, þegar mér dettur í hug að sigla. Ég verð þó
að hafa þjónustustúlku þar eins og hér. Finnst þér það ekki
sjálfsagt?
— Mummumm, muldraði Hálfdán um leið og hann hvarf
undir sængina.
Bob á beygjunni.
ALBIN bátavélar.
VÉLASALAN H.F.
Hafnarhúsinr, Reykjavík.
H.f. Hamar
Vólaverkstæðl — Járnsteypa
Ketilsmlðjn
Tryggvagötu 54, 45 43, Ovk.
Framkvstj.
Benedlkt Gröndal
Símar:
2880, 2881, 2882, 2883, 2884.
Teiogr.adr.: HAMAB.
íslenskt fyrlrtækl
Styðjlð inniendan lðnað
Þeir, sem ganga
eru / fötum frá
Árna & Bjarna
Biíreiðavar anlutir
Bifreidaviðgerðir
Bifreiðasmurning
208