Spegillinn - 01.04.1951, Blaðsíða 10

SD
SPEGILLINN
STÆRSTA LÚÐA,
sem landsett hefur verið í Grimsby siðan einhverntima á dögum
Hinriks VIII., kom þangað fyrir nokkru með Akureyrartogaranum
Harðbak. Varð Bretinn svo hrifinn og hissa, að hann keypti alla lúðuna
og galt við 17-18 hundruð krónur íslenzkar, en þá hafði það um skeið
verið til siðs að fleygja nokkrum hluta aflans aftur í seljendur. Er
Bretinn síðan afskaplega hrifinn af Harðbak — eða Hardback, eins og
hann er kallaður þar í landi.
NÝIR HJÓLBARÐAR
hafa verið fundnir upp vestur í Ameriku. Eru þeir slongulausir og
geta því ekki sprungið. Segir heimild vor, að barðar þessir „hafi verið
þrautreyndir og gefi prýðilega raun“. Eftir þessu að dæma er enginn
munur á þeim og gömlu börðunum, nema hvað raunin er þar í fleirtölu.
TÍMINN
heldur uppteknum hætti að flytja kynjasögur af frjósemi húsdýra-
stofns vors. Síðast skeði það, að belja í Staðarsveit eignaðist þrjá dauða
kálfa, en önnur í Melasveit þrjá lifandi ditto. —• Virðist sem einhver
hreppapólitík sé hér á ferðinni, og eigi þetta að vera fín bending um
það, hvor þessara sveita sé lífvænlegri og betri undir bú.
í VATNSDAL
norður skeði' það fyrir nokkru, að bóndi einn íhelsló fimm refi á einni
nóttu. Virðist svo sem refirnir séu ekki eins miklir refir og af hefur
verið látið til þessa, eða þá hitt, að bóndi hefur verið enn meiri refur
en þeir ferfættu. Loks er alltaf sá fræðilegi möguleiki fyrir hendi, að
refirnir hafi verið minkar — og minkar þá frægð bónda af afrekinu.
SKINNAVERKSMIÐJAN
Iðunn á Akureyri hefur nú hafið framleiðslu sólaleðurs, að því er
hermir í sérstakri fréttatilkynningu til vor frá Iðnaðardeild Í.S.Í. Hef-
ur verksmiðjan frá öndverðu lagt stund á að skinna fólk upp, og byrj-
aði þá að ofan. Hefur uppskinnunin tekizt með þeim ágætum, að nú
virðist hún vera komin alla leið.
í SfÐASTA BLAÐI
voru var þess getið, að bankaútibúið á Langholtsvegi hefði bakað
sér almennar óvinsældir þar um slóðir með því að taka við bæjargjöld-
um Langhyltinga. Nú hefur búið bætt úr þessu með því að fara að selja
frímerki, sem hingað til hafa verið illfáanleg, þar sem Hlíðdali voru
þau ekkert útbær — og hafa fleiri bankaútbú tekið upp þessa sölu.
Næst heyrum vér væntanlega, að þau séu farin að selja fiskflök, pökk-
uð inn i víxileyðublöð, og hvað snertir útbú Búnaðarbankans, sem er
í sama húsi og Austurríki, þá ætti það að taka nokkrar bokkur til um-
boðssölu af nágranna sinum og hafa þær á boðangi þann tíma, sem það
hefur opið fram yfir nágrannann.
LISTMÁLARARNIR
og Jónarnir, Þorleifsson og Engilberts, hafa nýskeð orðið fyrir
þeim heiðri að Svíakóngur hefur sæmt þá hinni svokölluðu vasaorðu,
og er sagt, að þetta sé fyrir að hafa stuðlað að norrænni samvinnu á
listasviðinu. Ekki vitum vér, í hvaða vasa listamennirnir hafa látið
orður sínar, en hitt er gleðilegt, að þeir skuli vera meiri samvinnumenn
utan lands en innan.
ERNEST BEVIN,
hinn góðkunni stjórnmálamaður í Bretlandi, hefur fyrir nokkru sagt
af sér störfum utanríkisráðherra þar í landi, með þeim ummælum, að
þegar Stefán Jóhann væri orðinn valdalaus sæti illa á sér að sitja við
völd. Fékk Bevin hin ágætustu eftirmæli hjá formanni hinnar konung-
legu stjórnarandstöðu, Anthony Eden, sem kvað þennan andstæðing
sinn gagnmerkan stjórnmálamann verið hafa og jafnan látið hag lands-
ins sitja fyrir flokkshagsmunum og bitlingum. Oss finnst lítill vandi
að tala vel um fólk, sem maður er að losna við.
EIN BLESSUNIN
af blýantsstrykinu, sem þegar er komin í ljós, er klósettpappír, sem
kostar einn litinn fimmkall rúllan. Er hann í Hafnarfirði kallaður
hreinlætispappír, en annarsstaðar eru menn farnir að kalla hann gotu-
pappír.
VEFNAÐARVARA,
sem komið hefur hingað til lands frá Spáni, hefur reynzt svo mein-
gölluð, að því er likast sem safnað hafi verið um allt landið úx'kasti úr
verksmiðjum, til þess að selja möi'landanum. Er oss tjáð, að úrgangur
úr þessari vöru sé allt að 60%, og verðlagsstjóri sé afskaplega sorrý
yfir hinum aukna vanda, sem þetta bakar honum. Vér sjúum ekki ann-
að fært en liðka eitthvað um fiskmatið hér heima og vita, hvort vér
getum ekki slegið spanjólann út í vöruvöndun.
GRETA GARBO,
sem nú er orðin 42 ára gömul og gæti verið helmingi eldri, hefur nú
tekið upp hinar og þessar lífsvenjubreytingar. Fyrst og fremst hefur
hún fengið amerískan ríkisborgararétt, ennfremur er hún farin að
verða fix i tauinu — gengur í næfurþunnum nælonsokkunx og með
fallega hatta og er farin að mála sig, og síðast en ekki sízt er hún far-
in að verða huppleg við blaðamenn og ljósmyndara. Þetta finnst oss
allt ósköp eðlileg ellimörk, en svo er annað mál, hvoi't þessi viðleitni
Möngu kemur bara ekki nokkuð seint.
HINN 12. MARZ
síðastliðinn kviknaði í tréverki bryggjunnar við Ægisgarð, í höfuð-
staðnum, og hlutust af nokkrar skemmdir og tjón. Aðaltjónið telja
margir það, að flóð var, svo að hægt var að draga Hæring frá bryggj-
unni, áður en hann brynni. Má segja, að ekki sé ein báran stök með út-
haldið á því góða skipi.
í VESTMANNAEYJUM
hefur bæjarstjórnin samþykkt að efna til þjóðaratkvæðagi-eiðslu um
það, hvort vinbúðinni skuli lokað, og á slagur sá að standa hinn 15.
þ. m. Heyrt höfum vér, að bæði liðin séu með nokkurn glímuskjálfta,
en vínbúðarsinnar ku ætla að bjarga því, sem bjargað verður, með því
að nota tímann vel — þennan, sem enn er eftir.
í BANDARÍKJUNUM
er bezti stangarstökkvarinn prestur, að nafni Robert Richards. Hef-
ur hann stokkið 4.595 metra, en sá næsti honum ekki nema 4.47 — sem
er greinilega einum desímal minna. Ekki er nú að fui'ða þótt venjuleg-
um prestum verði stundum torsótt leiðin til hinxnaríkis, þegar svona
maður kemst ekki nema ca. hálfan fimmta meter áleiðis — með stöng.