Spegillinn - 01.12.1954, Blaðsíða 28
ZDO
SPEGILLINN
FLUGDISKAR
(sem er styttra nafn en fljúg-
andi diskar og verður því fram-
vegis notað hér í blaðinu) gerast
nú æ umsvifameiri, og er einkum
frægt tilfellið, sem kom fyrir í
Varese í Ítalíu, fyrir skömmu.
Síðan hafa þeir enn færzt í auk-
ana og eru nú famir að mæta á
knattspyrnukappleikum og dríta
yfir leikmenn. Sannast þar það,
sem stendur í eldfornu barnalær-
dómskveri, þar sem rætt er um
nágrannahnetti vora: „Þar búa
einnig skynsamir menn“. Má búast við, að framvegis megi heyra í
knattspymulýsingum: „Nú drítur flugdiskurinn“. (Athugandi er, hvort
sinfónían ætti ekki að losa sig við knattspyrnuþulinn af þessum
ástæðum.)
SÆNSKUR VERKFRÆÐINGUR,
að nafni Hans Lundberg, hefur fundið upp nýja aðferð til að leita
að olíu úr lofti, í stað þess að vera að bauka við að grafa og bora eftir
henni, eins og menn hafa hingað til látið sig hafa. Þykir þetta hin
merkasta nýjung og einkum þó hentug fyrir flugvélar, sem kynnu að
verða olíulausar einhvers staðar uppi í háalofti.
EVEREST-TINDUR
hefur nú sýnt sig að vera nákvæmlega 29.028 fet á hæð, samkvæmt
nýjustu mælingum, en hingað til hefur hæð hans verið nokkuð á reiki,
allt frá 29.002 til 29.148 fet. Má nærri geta, hvort ekki hefur létt fargi
af heiminum við að heyra þetta, enda má það varla andskotalaust
heita að láta oss sitja uppi með þennan ágæta tind svona bandvitlaust
mældan, árum og öldum saman.
TEMPLARAHÖLL
á að fara að reisa á horni Eiríksgötu og Barónsstígs, þar sem það
hefur verið hægara sagt en gert að bola réttvísinni út úr gömlu höll-
inni, og Gúttó verður rifið jafnskjótt sem maggariskömmtuninni verð-
ur aflétt. Er nýbyggingunni valinn staður þarna rétt hjá Heilsuverndar-
stöð og Sundhöll, svo að stutt sé að láta pumpa mannskapinn upp og
afvatna hann svo á eftir.
JAKOB MALIK,
sem tekur við af Vissinskí sáluga, en hefur verið í London, kom við
á Keflavíkurflugvelli á leið sinni vestur í SÞ, og höfðu ýmsir haft við-
búnað mikinn til að sjá hann — og jafnvel fá að snerta klæðafald hans,
sumir hverjir. En sá, sem alls ekki sýndi sig, var Malik, og var þá sam-
þykkt, að hann hefði ekki svo mikið sem vaknað, er hann lenti á þessu
illræmda plássi. Vér getum upplýst, að þessi samþykkt er ekki veru-
leikanum samkvæm. Jakob vaknaði einmitt og leit út um glugga einn,
en þegar hann sá þarna fullt af félögum og óvinum, þótti honum ráð-
legast að hafa sig ekki mjög í frammi. Glúrinn kall, Jakob!
BIBLÍUFÉLAGIÐ
hélt aðalfund sinn í sl. mánuði, en þar var talað utan að því, að það
færi nú sjálft að gefa út íslenzkar biblíur í stað þess að sækja allt það
guðsorð í hendur Breta. Vér tökum undir þetta og ætti auk heldur að
fá stjórnina til að setja löndunarbann á brezkar biblíur. Má það og
eigi vansalaust telja, að jafngóður tekjustofn og biblíuútgáfa er, skuli
ofurseldur útlendingum, en bækur þessar eru jafnan talsvert keyptar,
enda þótt enginn lesi þær, nema kannske prestar og svo lögfræðingar
og pólitíkusar, sem þurfa oft að finna viðeigandi ritningarstaði til að
salla á andstæðinga sína, þeim til svívirðingar, en biblían er, eins og
allir vita, hreinasta gullnáma á því sviði.
FORMAÐUR
verzlunarráðsins í London hef-
ur látið hafa það eftir sér á opin-
berum vettvangi, að ungir menn
veki meira traust, ef þeir eru með
yfirskegg, þar eð ræktun þess
sýni, að mennimir séu alvarlega
innrættir. Þessi ummæli hafa þeg-
ar haft þau áhrif, að nú keppast
allir ungir óreiðupésar hver um
annan þveran við að safna yfir-
skeggi, svo að grósserarnir verða
í hreinustu vandræðum, þegar þeir
eiga að fara að velja sér skrif-
stofublækur, og eru almennt heldur illir út i þessa lausmælgi formanns
síns.
CHURCHILL
hefur um þessar mundir setið á þingi í samfleytt 30 ár, og þykir svo
merkilegt, að Vísir þarf að eyða á það sérstakri grein. Heyrzt hefur,
að Pétur Qttesen láti sér fátt um finnast, hafandi sjálfur setið á lög-
gjafarþingi voru i 38 ár samfleytt, eða þar um bil, og fylgir jafnvel
sögunni, að hann sé farinn að lita niður á gamla manninn, en hingað
til hefur hann litið upp til hans, eins og Islendingar gerðu yfirleitt,
allt fram að löndunarbanni, — og Ólafur Thórs þó lengur.
MERKILEGT GLER
hefur verið fundið upp, sem ekki sést gegnum nema annan veginn;
sé það t. d. notað í bílrúðu (og snýr rétt) sér bílstjórinn allt, sem hann
vill sjá, út um það, en hinsvegar sjá þeir forvitnu, sem vilja kíkja á
bílstjórann utan frá, ekki annað en spegilmynd af sjálfum sér. Þetta
getur m. a. haft hagræna þýðingu fyrir leikhús, sem sýna leiðinleg
leikrit. Má hafa glerið fyrir sviðinu, svo að leikendur sjái ekki svipinn
á áhorfendum, þó að vitanlega fylgi þessu sá ókostur, að þá sjá þeir
spegilmynd af sjálfum sér.
BANDARÍKJAMENN
hafa fundið upp eina nýjungina enn í málningarfaginu, en það er
málning, sem fletta má af þegar maður er orðinn leiður á henni. Oss
finnst hér enn sannast hið fomkveðna, að ekkert sé nýtt undir sólinni,
að minnsta kosti höfum vér fyrir ævalöngu komizt í kynni við máln-
ingu, sem tekur þessari fram, að því leyti, að hún flettir sér af sjálf,
„og þarf mannshöndin hvergi nærri að koma". Heyrt höfum vér, að
þessi nýja málning sé mjög eftirspurð af önnumköfnu kvenfólki, sem
þarf að taka litaskiptum í snatri.