Fálkinn - 30.08.1961, Blaðsíða 5

TANNVERKUR mikill þjak-
aði Namasole drottningu,
móður Mtesa konungs í Ug-
anda í Afríku. Drottningin
leitaði til töfralækna, en þeir
ráðlögðu henni að drepa alla
íbúa héraðsins Vuma, þá
fyrst myndi tannpínan lækn.
ast. Ekki er vitað, hvað töfra-
læknarnir höfðu á móti íbú-
um þessa héraðs, en það er
sorgleg staðreynd, að 25 þús-
undir karla, kvenna og barna
voru reknar út í Viktoríu-
vatn og drekkt. Enn fremur
er það vitað, að aðgjörðir
þessar linuðu ekkert tann-
verk drottningar, en sagan
geymir ekki fleiri frásagnir
um læknisaðgerðir á drottn-
ingu þessari.
★
HARKA DEMANTA.
Sumir demantar eru harð-
ari en aðrir. Mesta harka á
dementi, sem vitað er um,
er á 5% karata steini, sem
slípari einn í Kimberley á.
Hingað til hefur ekki verið
unnt að skera steininn, enda
þótt tilraunir í þá átt hafi
verið gerðar samfleytt í 3 ár.
Steinninn hefur fremur skor-
ið verkfærin en þau hann.
Eigandinn hefur gefið upp
alla von til þess að skera
steininn, heldur geymir hann
í sinni upprunalegu mynd
sem sýningargrip, er hvergi
á sinn líka.

i
ARMENSKUR kaupsýslu-
maður, sem býr í Kartoum,
leitaði til súdönsku póst-
stjórnarinnar þar til þess að
fá pósthólf og var honum þá
tilkynnt, að hann fengi það
um mánaðarmótin. Fjórum
mánuðum síðar fór hann á
fund póststjórnarinnar og
spurði hvers vegna hann
hefði ekki enn fengið póst-
hólf. Póstmeistarinn rannsak.
aði málið og sagði kaupsýslu-
manninum, að hann hefði
þegar fengið hólf fyrir þrem-
ur mánuðum og tilkynning
hefði verið send um það.
„Hér er lykillinn að pósthólfi
yðar,“ sagði póstmeistarinn.
„Umslagið með tilkynning-
unni er í hólfinu.“
ar, ein er rauð, önnur blá og
þriðja hvít. Þessir litir höfða
beint til tekjuskattsins í
landinu, þ. e. a. s. við roðn-
um, þegar við tölum um
hann, hvítir verðum við þeg-
ar við sjáum upphæðina, en
blánum allir og tútnum út,
þegar við borgum hann.
„Það er sama sagan hérna
megin,“ svaraði hinn banda-
ríski vinur hans, „en sá er
bara munurinn, að við sjáum
líka stjörnur.

ÁRIÐ 1886 var frelsisstyttan
í New York afhjúpuð. Þetta
er ein stærsta myndastytta i
heimi, hún er mjög traust-
^Crv ^AVI5
HOLLENDINGUR skýrði
anzi skemmtilega út litina í
fána lands síns. Bandaríkja-
maður hlustaði á. „Við höf-
um þrjár randir í flaggi okk-
lega byggð og hefur hingað
til staðið af sér alla storma.
Höggmyndin var höggin af
franska myndhöggvaranum
F. A. Bartholdi. Þessa styttu
gáfu Frakkar Bandaríkja-
mönnum. Menn geta komizt
upp í styttuna og er farið
upp 403 þrep. í kyndlinum er
rúm fyrir 12 menn og í höfði
styttunnar rúmast 40 menn
vel.
— O —
ÁRIÐ 1660 lét rannsóknar-
rétturinn í Róm brenna
mynd og rit gullgerðar-
mannsins og trúarofstækis-
mannsins Giuseppe Frances-
co Borri. Hann hafði lært
hjá Jesúitaskólanum í Róm
dálítið í læknisfræði og efna-
fræði, en lét sér ekki allt fyr.
ir brjósti brenna og var fljótt
eftirlýstur af lögreglunni. —
Hann hvarf af sjónarsviðinu
um stund, en ekki leið á
löngu fyrr en hann birtist
aftur og þóttist hafa orðið
fyrir vitrun frá Mikael erki-
engli og var skjótur að safna
um sig hóp ofstækismanna.
Að lokum fór svo, að hann
var dæmdur fyrir villutrú
og átti að brennast á báli
að allra sögn, en enn slapp
hann frá þeirri refsingu, sem
beið hans. Brenndur munkar
í staðinn rit hans trúarleg
efnis og málverk af honum.
Borri flæktist nú víða og
lenti í fjölmörgum ævintýr-
um, meðal annars kom hann
til Hamborgar. Þar fékk
Kristín drottning mikinn á-
huga á honum, er hún heyrði
að hann kynni að búa til
gull, en einhverra hluta
vegna hrökklaðist hann það-
an við lítinn orðstír. Endan-
lega lenti hann hjá Friðriki
III. af Danmörku, enda kærði
sá kóngur sig kollóttan um,
hvað páfinn í Róm sagði eða
gerði.