Fálkinn - 13.03.1963, Blaðsíða 32

Síldarrettir
2—2% rifin piparrót.
Vz msk sinnep. Kapers.
Síldarflökin skorin í bita. Nokkrir
bitar teknir frá til skrauts, afgngnum
raðað á fat. Rjóminn þeyttur, krydd-
aður með salti, pipar sinnepi og
sykri. Piparrótinni blandað saman
við. Hellt yfir síldina. Skreytt með
síldadrbitum og kapers.
Síldarbakstur.
2 kryddsíldarflök.
4 stórar, soðnar kartöflur.
\Vi dl. rjómabland. Pipar.
3 msk. laukur, smátt skorinn.
3 egg.
Síld og kartöflur hakkað einu sinni
gegnum hakkavél. Rjómablandinu
hrært smátt og smát saman við.
Pipar og lauknum blandað saman
við. Eggjarauðunum hrært saman
við einni og einni í senn. Eggjahvít-
urnar stífþeyttar, blandað varlega
saman við deigið. Hellt í vel smurt,
eidfast mót, sem er með beinum hlið-
um. Bakað við 175° í nál. 35 mín-
útur.
Borið fram með bræddu eða brún-
uðu smjöri.
Gríiniidansleiktir
Framhald af bls. 17.
— Er ekki erfitt að kenna svona
mörgum börnum í einu?
— Nei, mér hefur ekki fundizt það.
Ég heyri mikið talað um erfiðleika á
að halda uppi aga í skólum og eins
stundum heima fyrir. Ég held, að þetta
stafi af því að fólkið er of eftirgefan-
legt við börnin. Ég segi þeim strax, að
ólæti séu bönnuð og það heyrir til und-
antekninga, ef þau eru. Ef það kemur
fyrir, að nemandi er með ólæti, tala ég
við hann og gef eitt tækifæri og komi
þetta fyrir aftur, læt ég hann fara.
— Og hvernig taka foreldrar slíku?
— Þau taka því alls ekki illa. Þetta
hefur aðeins komið þrisvar fyrir og í
þau skipti kom í ljós, að börnin voru
send í skólann til að reyna að aga þau.
Við höldum spjaldskrá yfir alla nem-
endur og ef foreldrar hringja getum
við strax séð hvernig nemandinn er.
Annars er eitt merkilegt í sambandi
við þetta. Það er eins og foreldrar vilji
hafa barnið eldra en það er. Þau segja
að hann eða hún sé að verða tíu ára
þótt barnið sé kannski nýorðið níu.
Þetta finnst mér einkennilegt. Það er
eins og fólki sé mikill akkur í að hafa
barnið í eldra flokki en það á heima,
en slíkt er alls ekki heppilegt. Barnið
á að vera með jafnöldrum sínum.
— Ber mikið á feimni?
— Nei, það er ekki nema í vissum
aldursflokkum. Aldurinn 13 til 16 ára
virðist vera sérstaklega viðkvæmur.
Þetta kemur líka fyrir í hjónaflokkun-
um. Það er oft svo að herrann er
32 FÁLKINN
dreginn með. En þetta lagast eftir fyrsta
tímann.
—- Ég heyri að börnin syngja. Kennir
þú þeim söngva?
— Já, ég þýði mikið af barnasöngv-
um. Það er heppilegra að kenna með
söng því þá taka þau betur eftir mú-
sikkinni. Svo finnst börnunum það
miklu skemmtilegra.
— Hvað finnst þér um danskunnáttu
hér almennt?
— Hún er æði misjöfn, en mér finnst
hún vera að lagast mikið hin seinni ár.
— Hvaða dansar eru vinsælastir um
þessar mundir?
— Það eru Madison og Mambó.
— En twistið?
— Það biðja allir um að fá að læra
twist, en það er ekki eins vinsælt
og þessir tveir dansar sem ég gat um
áðan. Fólk vill læra þetta og það er
mest af forvitni held ég.
—■ Einhverjir nýir dansar í uppsigl-
ingu?
— Það er helzt þessi Bossa Nova.
En nú má Hermann ekki vera að
þessu spjalli lengur. Hann þarf að fara
að stjórna dansinum. Við þökkuðum
fyrir og héldum út. Hópurinn var enn
fyrir utan, og þau voru flest komin í
síðastaleik. Þegar við ókum brott, velt-
um við því fyrir okkur, að þarna inni
væri kynslóð sem eftir nokkur ár mundi
geta notfært sér stað sem Lídó, eins og
hann er rekinn nú. Það væri miður ef
sú tilraun andaðist í tuttugu og fimm-
aura sjónarmiði stríðandi kynslóðar.
RAUÐA FliSTIA
Framh. af bls. 29
Um leið kemur Kristín inn í stofuna.
Hann lítur til hennar með ráðaleysi.
En Maríon grípur hann á orðinu. —
Eg, já .... Eg! .... hrópar hún. —
Það er einmitt það! Með þessu „ég“ ....
„ég“ .... hefur þú einu sinni rekið
mig út í myrkur örvæntingarinnar. Með
þessu „ég“ ætlaðir þú að gera Kristínu
ógæfusama.......Með þessu „ég“ hefur
þú nú........ Rödd hennar kafnar í
kjökri. Hún fleygir sér niður á stól og
felur andlitið í höndum sér.
Malarinn stendur niðurdreginn fyrir
framan hana. Á þessari skömmu stundu
hefur hann brunnið upp til ösku. Hann
hefur ekki einu sinni orku til að bera
af sér ásakanir hennar.
Þessar álasanir eru að vísu himin-
hrópandi rangindi. En eins og nú er
ástatt getur Maríon ekki verið sann-
gjörn. Hún lítur sínum augum á að-
draganda þessa máls: Ef fyrrverandi
eiginmaður hennar hefði ekki komið
til Kölnar, hefði Alfreð aldrei kynnzt
föður sínum. Þá hefði Alfreð aldrei far-
ið til Nestelborn .... og svo......Ef
eitthvað hefur komið fyrir hann á heim
leiðinni frá Nestelborn, er föður hans
einum um það að kenna.
Þanni® hugsar hún. Og þannig slöngv-
ar hún því framan í hann, hræðilegri
ákæru, sem slitnar sundur af sífelldum
krampagrát.
Svo verður steinhljóð á ný í stofunni.
Þau sitja öll hreyfingarlaus, hvert á
sínum stað. Öðru hvoru líta þau kvíð-
andi hornauga til símatólsins. En hann
þegir líka, síminn.
Kristínu er ljóst, að hræðslan um
Alfreð hefur komið mjög við föður
hennar. Þegar drengurinn var hjá þeim,
á Mylnubæ, tók hún eftir því, sér til
mikillar ánægju, að hrifning hans yfir
Alfreð kom hverjum deginum betur í
ljós. Að vísu barðist hann gegn henni
sem hann gat. Hann vildi hvorki viður-
kenna það fyrir sjálfum sér né öðrum,
en brá ýmist fyrir sig óheflaðri fram-
komu eða afskiptaleysi. Meira að segja
þegar drengurinn fór frá þeim, hafði
hann ekki fengið sig til að segja eitt
einasta hlýlegt orð.
Þess vegna hlýtur því sárari sorg og
angist að naga hahn nú. Hann hefur
misst son sinn á ný, áður en hann hefur
fundið hann. Standa þá rituð yfir þess-
um þætti ævi hans, eins og svo mörgum
öðrum, hin örvona orð: Of seint!
Henni er það vel ljóst, að í þetta sinn
verður honum erfitt að þola mótlætið.
Úr þessari eldraun kemur hann sem
niðurbrotinn maður.
Klukkan á hillunni slær hægt og
þungt. Vísarnir þokast vægðarlaust
áfram. Loksins þolir Maríon ekki þögn-
ina lengur.
— Ó, segið þið eitthvað, segir hún
kjökrandi.
Malarinn í Ektern opnar og kreppir
hnefana á víxl í ósjálfráðri hrynjandi.
— Hvað er svo sem meira að segja? Þú
ert sjálf búin að segja allt!
Maríon gremst áhugaleysi hans. Hún
rís á fætur og þýtur til hans.
— Nú, svo það er ekki meira að segja,
Frans? æpir hún ógnandi. — Það er
hægur vandi að koma sér þannig undan
ábyrgð. En svo auðveldlega skaltu ekki
sleppa að þessu sinni. Að leiða ógæfu
yfir börnin .... og hafa svo ekki meira
um það að segja. Að fara með eigur
sínar í hundana .... og hafa svo ekki
meira um það að segja. Hvað hefurðu
eiginlega í huga með þessu öllu.
Kristín virðir föður sinn fyrir sér
með eftirvæntingu. Það fara einkenni-
legir drættir um andlit hans, en hún
veit ekki hvað þessi svipur á að þýða.
Er hann að verða ofsareiður?
Maríon lætur það ekki aftra sér. —
Þú ert sá vanþakklátasti maður sem
gengur á guðs grænni jörðinni, segir
hún harðneskjulega.
— Bara af því ég vildi ekki sjá pen-
ingana þína?
— Mína peninga? anzar Maríon. —
Eins og það skipti nokkru máli, hvort
það voru mínir peningar eða annarra?
Þegar um allt annað er að ræða.........
— Um hvað annað? sppyr hann
áherzlulaust.
—- Þú lætur alltaf sem þú eigir þessa
Ektern-mylnu einsamall.
— Og það er kannski ekki satt? anzar
hann þvermóðskulega.