Fálkinn - 19.06.1963, Side 36

8 og 16 mm filmuleiga
Kvikmyndavélaviðgerðir
Skuggamyndavélar
Flestar gerðar sýningarlampa
Ódýr sýningartjöld
Filmulím og fl.
Lj ósmyndavörur
Filmur
Framköllun og kópering
Ferðataeki (Transistor).
FILMUR OG VÉLAH
Freyjugötu 15
Sími 20235
Shodh
CDŒ3\
=41!)—i
CcmsJbLL 5 maivia er
KJORINN BÍLLFYRIR ÍSLENZKA VEGk
RYÐVARINN,
RAMMBYGGÐUR,
AFLMIKILL
OG ÓDYRAR I
TÉHHNESHA BIFREIÐAUMBOÐI0
V0NAR5THÆTI 12, SÍMI 37««I
j ■'/'////''/"
'4'
|Fö|
QD
00
DP
Einangrunargler
Framleitt einungis úr úrvals
gleri. — 5 ára ábyrgð.
Pantið tímanlega.
KORKIÐJAIU H.F.
Skúlagötu 57. — Sími 23 200.
Agi, skipulagiiíng . . .
Framhald af bls. 17.
stendur maður frammi í forstofu útat-
aður i börnum á meðan náfölur maður
í skósíðum rykfrakka eys yfir mann
framsöguerindi um Síon!
Mér finnst þetta asnalegt. Mér finnst
þetta óviðkunnanlegt. Ég kann ekki við
mig í grjónagraut upp að hnjám. Þó
tekur út yfir þegar Amalía frænka birt-
ist í dyrunum. Hún hefur eins og fyrri
daginn allt á hornum sér. Hún vill fá
að vita hvað steikarpannan sé að gera
úti á tröppum („Það kviknaði í ’henni,
Amalía“), hún vill fá að vita hvað eld-
húsborðið sé að gera úti á tröppum
(„Það kviknaði í því út frá steikarpönn-
unni, Arnalía") og hún vill fá að vita
hvað eldhúsdúkurinn sé að gera úti á
tröppum („Það kviknaði í honum út
frá eldhúsborðinu, Amalía“).
Síðast en ekki sízt vill hún fá að
vita hvers vegna ég sé með lúkuna und-
ir svuntunni. En þá fer að síga í suma.
Það eru takmök fyrir því hvað sumir
láta suma komast upp með. Sumir
þekkja líka sínar frænkur. Sumir vita
mætavel, að ef sumir fá að gægjast und-
ir svuntuna sumra, þá verður sumum
ekki vært í landinu fyrir glósum sumra.
Svo er mál með vexti, að í gaer er
ég að hreinsa hakkavélina. Ég eins og
smeygi vinstri hendinni inn um opið.
Og síðan í gær hef ég verið eini mað-
urinn í Kópavogi með hakkavél á hend-
inni.
Að loknum . . .
Framhald af bls. 21.
maður sagði þá karli, að það væri þessi
Gunnar, sem menntaði sýslumennina.
Þetta hreif og gamli maðurinn kaus.
Öðru sinni var frambjóðandi á ferða-
lagi um kjördæmi sitt. Hann kom víða
við og tók bændur tali. Líkaði maður-
inn vel, enda var hann hinn alúðleg-
asti í viðmóti og manna alþýðlegastur.
Samt fór svo að hann kolféll. Skömmu
síðar var hann á ferð um kjördæmið
og kom þá á bæ nokkurn, hvar merkis-
bóndi bjó og mikill flokksmaður. Fram-
bjóðandinn innti bónda hverju fall
hans sætti, því að sér hefði virzt, að
hann ætti hér allmikið fylgi. Bóndi
svaraði:
—Það er nú svo í þessu kjördæmi,
góðurinn, að hér kjósa flestir af göml-
um vana, en ekki eftir því hvernig
þeim líkar við frambjóðandann.
Kosningaloforð eru sjaldan haldin.
Komið hefur það þó fyrir. Þingmaður
að vestan lofaði bændum á þremur bæj-
um í afdalasveit, að hann skyldi sjá
svo um, að brú yrði smíðuð á illfært
fljót, sem skildi þá frá byggðinni. Hann
stóð við orð sín og sumarið á eftir var
komin á ána ný og glæsileg brú. Fyrir
veturnætur voru svo bændurnir þrír
í dalnum fluttir af jörðum sínum og
sveitin komin 1 eyði.
36 FÁLKINN
Alþingi er virðulegasta samkunda
landsins. Þeir, sem þar sitja eru allir
með tölu einhuga um að gera allt, sem
í þeirra valdi stendur fyrir þjóð sína
og flokkinn. Við skulum því tala virðu-
lega um þessa góðu menn, sem vega
hvern annan í góðsemi og gamni, því
að flestir hafa þeir til að bera meiri
kýmnigáfu en allur þorri manna. Ann-
ars þyldu þeir ekki skopmyndir þær,
sem stöðugt birtast í blöðum landsins.
Kosningum til Alþingis er lokið.
Menn úr öllum flokkum börðust af
grimmd fyrir málefnum sínum. í þeim
hildarleik er engum hlíft. Hver maður
fær sinn skammt, hvort sem er í
skömmum eða lofi. Væntanlegir kjós-
endur vitna um þann veg, sem þeir
ætla að ganga í kosningunum. Sá veg-
ur er venjulega afar þröngur. íslenzkir
kjósendur eru sjaldan víðsýnir. Á kjör-
dag hefst orrustan fyrir alvöru. Þá eru
smalarnir aðalliðsmennirnir og reka þeir
af krafti í kosningaréttina. Orrustunni
lýkur um miðnætti. Þá setjast hinir víg-
reifu liðsmenn að sumbli, enda er þetta
orrusta, sem er ekki nokkrum bardaga
lík. Þegar úrslitin eru kunn, hafa allir
flokkar borið sigur af hólmi.
Svarlir og hvílir . . .
Framhald af bL. 9.
unum hræðileg. En reynið t. d. að hugsa
ykkur, að til íslands væru komnir 360
þúsund svertingjar, og flestir þeirra
hefðu aldrei búið í öðrum húsakynnum
en leirkofum og annar lífs-„standard“
væri eftir því. Það hafa komið menn
frá Norðurlöndunum til S-Afríku, tekið
þar kvikmyndir og skrifað bækur um
ástandið þar. Flestir hafa dvalið
skamman tíma, og hafa vægast sagt
lítið vit á því, sem þeir hafa verið að
tala um. Ég veit að þeim, sem aldrei
hafa kynnzt þessu finnst þetta voðalegt.
En vandamálið er miklu flóknara en
nokkur getur gert sér í hugarlund.“
„Ég veit að það er erfitt fyrir sænska
konu, að sætta sig við það að vera sett
í fangelsi fyrir það eitt að hafa haft
mök við svartan mann. En sjálfur yrði
ég settur í fangelsi í S-Afríku ef ég
sæist leiða svarta stúlku á götunni.
Giftingar hvítra og svartra eru bann-
aðar, og ef hvítur maður verður ást-
fanginn af þeldökkri stúlku, verða þau
að fara úr landi til að gifta sig, eða fá
að njótast. Mér er ekki leyfilegt að fara
inn á kvikmyndahús þeldökkra eða
veitingahús þeirra. Öll náin samskipti
eru stranglega bönnuð, og getur kostað
harða refsingu ef útaf er brugðið.“
„Öllum íbúum landsins er skipt í
flokka. Það eru hvítir menn, svartir
menn, kynblendingar og Asíubúar og
fleiri. Japanir og Kínverjar eru í flokki
hvítra. Hver einasti maður verður að
bera á sér vegabréf með mynd. Þar
er nafn hans skráð, og jafnframt af
hvaða flokki hann er. Á mínum stend-
ur W fyrir WHITE, (þ. e. hvítur).“
„Þá er það eitt, sem gerir þetta mun
Framhald á bls. 38.