Ljósberinn - 01.10.1941, Qupperneq 28

4j y ði m e rh u rfö ri n
(26 J SA6AÍ MYNDUM eftir HENRYIf SIENKIEWICZ
Arabarnir tveir ráku upp öskur, óttaslegnir.
Þeir hentu sér af baki og hlupu, til Stasjo. Dreng-
urinn hafði vonað að þeir flýðu, svo þeir kæmust
hjá dauðanum, en blindir af hræðslu og reiði héldu
þeir að þeim tækist að ná í Stasjo og reka hann
í gegn, áður en honum ynnist tími til að hlaða
byssuna á ný. En þeir höfðu ekki hlaupið langan
spöl, þegar skot bergmáluðu á ný í gjánni, og þeir
féllu til jarðar. Annar þeirra særðist þó ekki
banasári, en þegar hann bærði á sér, beit Saba
tönnum sínum í hnakka hana.
að ná 1 hestana, sem flúið höfðu af ótta við skot-
hrlðina. Tveim þeirra tókst Kali að ná í, en tvo
rak hann á undan sér til Stasjo. Þau höfðu nú
fjóra hesta og auk þess múlasnann, sem bar tjald-
ið. Hestar frá Sudan eru vanir að sjá villf dýr,
en ljónið óttuðust þeir; það gekk þvi illa að koma
þeim fram hjá klöppinni. Þeir frýsuðu og nösuðu,
en þegar þeir sáu múlasnann ganga rólega fram
hjá staðnum, þar sem ljónið lá, þá fylgdu hinir
óttafullu hestar dæmi hans.
Það ríkti dauðakyrrð, sem var rofin af stunum
Kalis. Hann féll biðjandi á kné, rétti upp hend-
urnar og hrópaði: »Mikli herra! Drepur ljón, drep-
ur vonda menn, ekki drepa Kali«. Stasjo hlustaði
ekki á hróp hans. Drykklanga stund stóð hann
utan við sig, en þegar hann leit náföJt andlit Nel
með óttafull augu, hljóp hann til hennr.r, »Vertu
óhrædd, Nel! Við erum frjáls, Nel!« — Já, sann-
arlega voru þau frjáls, en villt í þessari mann-
lausu eyðimörk og veglausu fjallagjám.
Það var orðið áliðið dags. Stasjo skipaði Ka,li
Þau riðu áfram einn kílómeter og námu fyrst
staðar þegar gjáin víkkaði og endaði í litlum boga-
mynduðum dal, sem var þéttvaxinn þymum og
stingandi mímósarunnum. »Herra«, sagði negrinn
ungi, »Kali kveikja eld, mikinn eld«. Hann greip
breiða, sudanska sverðið, sem hann hafði tekið
af líki Gebhrs og hjó með því þyrna og smátré.
Þegar hann var búinn að kveikja eldinn, hélt
hann áfram að höggva, þangað til hann hafði
safnað nægum eldivið til næturinnar. Að því loknu
reisti hann með hjálp Stasjo upp tjald handa Nel.