Ljósberinn - 01.04.1947, Blaðsíða 32

Hydimetk urfö ri n
67] J SAGA í MYNDUM eftir WENRYKSIENKIEWICZ
Ókyrrð brauzt út í röðum hermannanna, nokkrir
ruddust fram knúðir af forvilni, aðrir viku ótta-
slegnir til baka. M’Rua studdist fram á spjót sitt
með báðum höndum. Lengi ríkti djúp kyrrð. Síðau
heyrðist kliður i röðunum og einstaka raddir endur-
tóku: „Mzimu — Mzimu!“ Hér og þar heyrðist
hrópað: „Yancig, Yancig!“ Þetta hróp táknaði lotn-
ingu og vinarkveðju.
En rödd Kalis ldjómaði aftur út yfir kliðinn og
lirópin: „Sjáið og gleðjist! Hinn góði Mzimu situr
þarna í livíta kofanum á lraki fílsins og fíllinn stóri
hlýðir liinum góða Mziniu eins og þræll húsbónda
sínum, eins og barn móður sinni. Ó! livorki feður
ykkar né þið hafið séð neitt þessu líkt fyrr“. „Það
höfum við ekki séð! Yancig, Yancig!“ Allir litu nú
til „hvita lcofans“, eins og Kali kallaði tjaldið.
„Heyrið, heyrið!“ hélt Kali bildaust áfram. „Hinn
góði Mzimu ríður á baki fílsins, þangað sem sólin
stígur upp úr vatninu að fjallabaki. Þar mun Mzimu
segja andanum mikla, að senda ykkur ský, og ský-
in munu vökva maniok og bananáekrur ykkár og
grasið í skógunúm með regni, svo að þið fáið nóg
að eta, og kýr ykkar bithaga. Segið, bvort þið ósk-
ið þe.8sa?“
„Já, við óskum þessa". „Og hinn góði Mzimu vill
biðja andann mikla, að senda ykluir storminn, svo að
bann feyki í burt úr bæ ykkar öllum sjúkdómi, sem
kvelur og tortýmir ykkur. Óskið þið, að sjúkdóminum
sé feykt burtu, fólk?“ „Já, látið vindinn feykja
honum burt!“ „Og andinn mikli ætlar fyrir bæn-
ir hins góða Mzimu, að vernda ykkur gegn árásum og
þrældómi, Ijónum, hlébörðum og slöngum“.