Fréttablaðið - 05.12.2009, Síða 48

Fréttablaðið - 05.12.2009, Síða 48
48 5. desember 2009 LAUGARDAGUR B ókin er viðbragð við færeyska láninu,“ segir Huldar. „Þegar Færey- ingar lánuðu okkur pen- ing þá rifjuðust Fær- eyjar upp fyrir mér. Ég var ekki búinn að hugsa þangað árum saman og eiginlega búinn að gleyma að eyjarnar væru til. Viðbrögð íslensku þjóðarinnar komu mér líka á óvart. Það fór í gang ákveðin Færeyjavæmni og þeir voru allt í einu orðnir okkar eina sanna vinaþjóð. Mér fannst skrítið að upplifa það því ég hafði aldrei komið til Færeyja og ekki einu sinni talað við Færeying. Ég fór að velta Færeyjum fyrir mér. Að maður vissi allt um eyj- arnar en samt ekki neitt. Að þær virt- ust fjarlægar en væru samt bara einn og hálfan tíma í burtu. Þetta allt gerði mig forvitinn og ég fékk eyjarnar hálf- partinn á heilann. Ákvað svo að skella mér.“ Eins og gallalausir Íslendingar Fyrst lýsti Huldar ferðum sínum um Ísland á gömlum jeppa í bókinni Góðir Íslendingar sem kom út 1998. Svo flæktist hann yfir fjöll og firnindi meðfram Kínamúrnum í bókinni Múr- inn í Kína, sem kom út 2004. Færeysk- ur dansur lýsir mánaðarlöngu flandri um stærstu eyjarnar af þeim átján sem saman mynda Færeyjar. „Í öllum þessum þremur bókum hef ég gert í því að vera grænn þegar ég fer af stað. Að vita ekki mikið um stað- ina sem ég er að heimsækja. Mér finnst skemmtilegra að mæta sem venjulegur maður og mig grunar að maður sé nær lesandanum þannig,“ segir Huldar. Þú hlýtur samt að hafa haft einhverjar væntingar til Færeyja. „Jú, jú, maður hafði séð sjarmerandi ljósmyndir af trillum og svona. Eyj- arnar voru miklu minni ég átti von á. Fyrstu viðbrögðin þegar ég kom til Þórshafnar voru að ég væri kominn til Hafnarfjarðar.“ Það má lesa í bókinni að þú kunnir vel við Færeyinga. „Já, þeir eru stundum eins og galla- lausir Íslendingar. Þeir eru hægari en við og lifa meira í núinu. Minna stress- aðir. Það er reyndar fyndið hvernig þeir horfa á okkur. Það er sagt í Fær- eyjum að það þurfi tíu gyðinga til að plata einn Íslending í fjármálum en einn gyðing til að plata tíu Færeyinga. Þetta segja þeir meira að segja ennþá. Það er rasismi í þessu kommenti en það sýnir samt hvaða augum þeir líta á okkur. Sérstaklega líta þeir upp til okkar í sjálfstæðismálunum af því að við kýldum á það en þeir hafa ekki gert það ennþá. Danir fara mjög mikið og mjög auðveldlega í taugarnar á þeim, kannski skiljanlega, en Íslendingarn- ir ekki. Þeir vilja meina að við séum ennþá voða klárir þrátt fyrir hrunið. Við lentum bara í því. Þeir lentu nátt- úrlega sjálfir í svipuðu á sínum tíma.“ Glottandi tuddar Er færeyski lífsstíllinn eitthvað sem við ættum að tileinka okkur? „Við getum lært eitt og annað af þeim, já. Daglega lífið er fallegt hjá þeim. Miklu afslappaðra og rembings- lausara. Þegar maður horfði heim frá Færeyjum fannst manni Íslendingarn- ir svolítið gráðugir og grimmir. Íslend- ingar glotta mun meira en Færeyingar. Þeir eru grunlausari og vænta einskis ills á meðan við erum með svartan húmor og getum verið tuddar.“ Höfum við breyst eitthvað eftir bankahrunið? Færeyingar glotta minna en við Fimm árum eftir að hann flæktist meðfram Kínamúrnum birtist Huldar Breiðfjörð nú með ferðabókina Færeyskur dansur. Huldar sagði Dr. Gunna að Færeyingar litu enn upp til Íslendinga og teldu þá afburðamenn í viðskiptum. ÞRÁ EFTIR SAMHENGI Huldar Breiðfjörð segir að hann hafi haft Færeyjar á heilanum áður en hann skellti sér þangað. FRÉTTABLAÐIÐ/GVA „Ég fer í Kópavog á hverjum degi og syndi í sundlauginni. Þetta er besta sundlaug á landinu. Maður nær að tengja í ræturnar. Ég bjó þarna í gegnum allan grunnskólann. Bjó á Nýbýlavegi og fór í Digranesskóla. Kópavogur er bara staðurinn. Ég á eftir að flytja þangað aftur. Mér er sagt að þeir sem alist upp í Kópavogi og flytji í burtu komi alltaf til baka. Mér þótti hræðilegt að flytja á sínum tíma, en það var ágætt að sjá heiminn. Fara alla leið til Reykjavíkur. Ég skil samt ekki alveg hvað er í gangi þarna í Smáralindinni. Mér finnst það ekki hafa tekist mjög vel. En „Kópavogur classic“ – austurbærinn og vesturbærinn – er orðinn að einhvers konar Kóphattan nú þegar öll þessi nýju úthverfi eru risin. Sundlaugin heldur þessu bæjarfélagi í topp þremur á Íslandi. Ekki skemmir fyrir að Blikarnir eru orðnir bikarmeistarar. Arnar Grétarsson, gamli bekkjarfélagi minn, náði loksins að lyfta bikar. Það er búið að leyfa hundahald í bænum. Manni fannst það alltaf svo ómanneskju- legt að hundahald væri bannað. Svo er Gunnsteinn, gamli smíðakennarinn minn, orðinn bæjarstjóri, þannig að það mælir allt með því að ég flytji í Kópavog- inn bara strax á morgun!“ HULDAR UM KÓPHATTAN „Tja … við erum ennþá stödd í miðj- unni á þessu öllu svo það er erfitt að sjá það. Mér finnst þó meiri samkennd á meðal fólks og meiri samstaða. Fólk er meira boðið og búið. Ég vona að þetta sé breyting til frambúðar. Ég kann þó alveg ágætlega við geggjunina í Íslend- ingum þó að hún hafi reyndar keyrt úr hófi fram í þetta skiptið.“ Ertu búinn að ákveða hverjum hrunið er um að kenna? Hvern myndirðu velja ef þú værir í rannsóknarnefndinni? „Úff, það eru svo margir sem koma til greina. Nei. Maður flengist fram og til baka í þessari umræðu og nær aldrei utan um hana. Maður er ennþá að reyna að koma sér upp skoðun á þessu.“ Ertu ekkert farinn að loka bara á þetta allt saman? „Jú smá, en samt upplifir maður það þannig að maður megi ekki loka á þetta. Að það sé ábyrgðarhlutverk að láta sig hafa það og hlusta á allan hel- vítis Spegilinn til enda. Að vera með- vitaður.“ Hefur eitthvað breyst í þínu lífi? „Í sjálfu sér ekki. Ég er enn að vinna á auglýsingastofu og að kenna. Það er helst að aðgangur manns að útlöndum hafi breyst. Ég fór til dæmis til Dan- merkur um þarsíðustu helgi og var að drekka kaffibolla á 1.200 kall og borða pylsu á 600 kall. Ég hef aldrei verið eins feginn að komast heim í íslenskt verðlag!“ Svo ég spyrji þig nú allra kreppu- klisjuspurninganna: Hver er leiðin út úr kreppunni? „Er það ekki bara að halda áfram að lifa og láta tímann líða? Að halda áfram að vakna á morgnana hlýtur að vera eina leiðin.“ Annað en ævintýraþrá sem togar Allnokkrir höfundar sérhæfa sig í ferðasögum, en Huldar er líklega sá eini hér á landi. „Þetta æxlaðist svona og ég er bara glaður og ánægður með það. Það detta alltaf einhverjar ferðasögur inn, en það er furðulega lítið af þeim miðað við hvað Íslendingar ferðast mikið og miðað við að annan hvern Íslending dreymir um að skrifa. Ég var búinn að ferðast svolítið áður en ég skrifaði Góðir Íslendingar. Sú bók og þessi nýja eru tengdar að því leyti að í þeim er þrá eftir samhengi, þrá eftir að setja sjálfan sig í samhengi. Mér finnst íslenska þjóðin oft vera samhengis- laus. Þó hún eigi að heita ein af Norð- urlöndunum upplifi ég okkur ekki sér- staklega mikið þannig. Ég var búinn að flækjast um allan heim áður en ég ferðaðist um Ísland og upplifði svipaða hluti með Færeyjar, sem er næsta land við okkur. Ég var búinn að fara út um allt en ekki þangað.“ Hefur þú augastað á einhverjum stað fyrir næstu bók? „Nei, en ég er hrifinn af úthverfum og frekar flötum stöðum. Ég er ekki hrifinn af ævintýrastöðum eins og að fara til Kúbu, Afganistan eða Afríku. Það er annað sem togar í mig en ævin- týraþrá þó að Kínabókin hafi verið hálfgert rugl. Það var mikil þrekraun að ganga yfir fjöll í þrjá mánuði. Ég vissi bara ekkert hvað ég var að fara út í þegar ég lagði af stað.“ Lestu mikið af ferðabókum sjálfur? „Nánast aldrei, nei. Ég hef til dæmis aldrei lesið bók eftir Bill Bryson. Ég tek eina og eina. Ég er hrifinn af bókum Pauls Theroux. Hann er alltaf svo skemmtilega pirraður og þreyttur á þessu og ég hef gaman af því.“ Fókus á Flateyri Hversu sannleikanum samkvæmar eru bækurnar þínar? „Ég vil að þær renni vel og að atburðarásin ráði. Ég vinn þetta upp úr dagbókum og færi kannski aðeins til upp á flæðið. Ég er aðeins búinn að fikta í þessu enda finnst mér skemmti- legt að hafa lesandann stundum á mörkum staðreynda og skáldskapar. Frá og með fyrsta degi þegar ég er að skrifa bækurnar þá byrja ég daginn á að skrifa í dagbókina. Það stillir mann af og maður fer fókuseraður út úr húsi í leit að efni og stöðugt að hugsa.“ Hvar kláraðir þú svo bókina? „Ég skrifaði hana á Flateyri. Eftir Færeyjaferðina fór ég vestur og kom mér fyrir í Önundarfirði. Það var hinn fullkomni fókuspunktur. Fallegur fjörður sem er rammaður inn af fjöll- unum. Það er búið að dynja svo mikið á þessum stað að það er bara æðrulaust fólk eftir. Það eru tæplega 200 eftir af 450, skemmtilegt og sterkt fólk. Fær- eyingar gáfu Flateyri leikskólann eftir flóðin svo Flateyringum þykir vænt um Færeyinga.“ Gætirðu hugsað þér að búa í Fær- eyjum eða á Flateyri til frambúðar? „Nei, ekki eins og er. Það kemur kannski að því síðar. Maður þyrfti að vera með fjölskyldu með sér. Það er gott að vera þarna hluta úr ári, en koma svo aftur í bæinn og halda áfram að rugla.“ Það er sagt í Færeyjum að það þurfi tíu gyðinga til að plata einn Ís- lending í fjármálum en einn gyðing til að plata tíu Færey- inga. Þeir segja þetta meira að segja enn- þá. SUNDLAUGIN Í KÓPHATTAN
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144

x

Fréttablaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.