Vikan - 09.08.1962, Blaðsíða 10

SMÁSAGA EFTIR ÍSLENZKAN
HÖFUND,
SEM EKKI VILL LÁTA
NAFNS SÍNS GETIÐ
Fyrst sá hún ekkert nema myrkrið ... en þá,
þá sá hún þaS — óhreinar hendur — sem komu út
úr myrkrinu, albúnar að hremma
hana. Hún stirðnaði og veinaði upp yfir sig,
villt og ofsafengið eins og sært dýr. Hún sá
hendurnar allt í kring urn sig og æddi af stað veinandi
og öskrandi. — „Hún er orðin brjáluð“, var
sagt óttablandinni röddu ...
10 VIKAN