Vikan - 01.04.1965, Blaðsíða 33

GLÆSILEGT
SÓFASETT
með þriggja og fjögurra
sæta sófum.
5 ára ábyrgS.

Eins og tveggja manna svefnsófar, FALLEGUR |
svefnbekkir, svefnstólar, vegghúsgögn TRAUSTU R ^
og fleira. TilvaNn'fpfminoal! /
Þaö fylgir 5 ára ábyrgðarskírteini airif / '
ölium bólstruðum húsgögnum Verð 1785.08 jjjJj| *
frá okkur. ^ P :

Klæðum og gerum upp bólstruð
húsgögn. I S \ \
alllUSQÖan SkolavörSustíg I \
ýmist tvær og tvær eða í hring.
Þær bölvuðu og rögnuðu og við-
höfðu yfirleit orðbragð sem var
fátítt meðal kvenna, stóðu gleið-
ar eins og karlmenn og teygðu
sig. Svo heimtuðu þær meira
vín, hrópuðu hærra og dönsuðu
hraðar. Þær reyktu líka, síga-
rettur og vindla, þótt þær ætluðu
alveg að kafna af reyknum.
— Ó, hvað þetta er gott, sögðu
þær, — þetta er lífið.......Svo
hlóu þær, en það var tómahljóð
í þeim hlátri.
Það var þegar þær voru á
þessu stigi að Róbert kom að
torginu. Hann nam staðar við
húshorn og virti fyrir sér þessa
furðulegu sjón.
—- Sjáið þið, hrópaði ein kon-
an. — Sjáið þið, þarna er karl-
maður!
Róbert var mjög hár og grann-
ur, og þott húð hans væri orðin
bökuð af sól og vindi, og litar-
háttur hans ekki ólíkur eyja-
skeggja, var hann samt auðþekkt-
ur.
— Þetta er útlendingurinn,
sagði önnur. — Hann er ekki
talinn með.........
Róbert var hæglátur miðaldra
maður, og frekar feiminn við
konur. Hann gaf aldrei stúlkun-
um auga, virtist varla sjá þær,
þótt þær væru að gera sig til
fyrir framan hann. Hann gerði
ekki einu sinni að gamni sínu
við húsmæðurnar. Hann hefði vel
getað hugsað sér að fá fréttir og
allskonar sögusagnir frá ömmun-
um og gömlu skorpnu frænkun-
um, en einhvernveginn kom hann
sér ekki til þess.
— En hann er samt sem áður
karlmaður, hrópaði feit kona og
þurrkaði vínið framan úr sér
með handarbakinu. — Og hann
er að flækjast hér á torginu á
þessum degi. Það er móðgun!
Þær horfðu allar á hann og
honum fór að líða illa. Hægt og
hægt hreyfðu þær sig í óttina til
hans. Margar voru hlæjandi enn-
þá, rjóðar og heitar af víndrykkj-
unni. Þær nálguðust óðum.
Róbert fannst hann vera eins
og maístöng, sem reist var á
markaðstorginu heima, í ung-
dæmi hans. Þessi maí-stöng
hafði honum alltaf fundizt svo
löng og nakin, — einmanaleg
innan um alla silkiborðana. Nú
fannst honum hann vera eins,
og að það væri aðeins andartak
þangað til að hann væri alger-
lega bundinn og hefði ekki
nokkra von um undankomu.
Þá tók hann til fótanna og
hljóp. Hann hafði verið á eilíf-
um flótta undan kvenfólki allt
sitt líf, flótta frá mislitum silki-
böndum og mjúkum, en græðg-
islegum höndum. En hann hljóp
hraðar nú en nokkru sinni fyrr,
og hann linnti ekki sprettinum
fyrr en hann var kominn heim
til sín. Hann skellti aftur hurð-
inni og hallaði bakinu að henni.
Hann hafði hjartslátt og skalf,
svo varð honum flökurt og hann
hljóp inn í herbergi og kastaði
upp í skál, sem hann fann.
Eftir að myrkrið skall á varð
kyrrð í þorpinu. Róbert fór upp
á loft og horfði út um opinn
gluggann. Ljósin voru slökkt og
hávaðinn á torginu þagnaður.
Hann sá konurnar á heimleið.
Þær gengu í hópum og leiddust
UNGFRU YNDISFRIÐ
býður yður hið landsþekkta
konfekt frá N Ó A.
HVAR E R ORKIN HANS NOA?
I»að cr alltaf sami lcikurinn í henni Ynd-
isfríð okkar. Hún hefur falið örkina hans
Nóa cinhvers staðar í blaðinu og heitir
gððutn verðlaunum'handa þcim, sem getur
fundið örkina. Verðlaunin cru stór kon-
fektkassl, fullur af bezta konfckti, og
framleiðandinn er auðvitað Sælgœtisgcrð-
in Nói.
Nafn^
ilelmill
Örkin cr á bls.
Síðast cr dre'gið var hlaut verðlaunln:
Gestur Sæmundsson
Stóragerði 24.
Vinninganna má vitja í skrifstofu
Vikunnar. 13. tbl.
VIKAN 13. tbl.