Vikan - 01.04.1965, Blaðsíða 44

Hvinur í stráum
Framhald af bls. 17.
Gunnar á Skálum, setn var allra
laglegasti drengur þó hann væri
rauÖhærður.
Einu sinni eitt kvöldið voriö
sem þau áttu öll af fermast sagöi
Guömar viÖ konu sína meðan
hún hellti upp á kvöldsopann
handa þeim: „Mig langar eigin-
lega að hugnast honum Gunnari
litla garminum á Skálum eitt-
hvað stráinu fyrir fermínguna
úr því hann Gúðmúnd fór svona
að við hana Siggu litlu.“
„Og ætli blessaður læknírinn
sjái ekki fyrir þvi,“ sagði frú
Jónhildur.
„Hvað ætli þú þurfir að skifta
þér af stráknum?1
„Onei, eiginlega þarf ég það
nú ekki. Mér bara svona datt
þetta nú í hug því hann Gunn-
ar litli og hún Sveinbjörg okkar
eru drjúg að leika sér saman.“
„Það kynni þó ekki að vera,
að hann Gunnar litli standi þér
eitthvað nær?“
„Og hvernig ætti það sosum að
vera?“
„Það er ekki einleikið hvað þið
eruð líkir á hárið. Það er bara
svo að fólk er jafnvel eitthvað
að stinga sér saman með það
að þið séuð ekki ósvipaðir i
framan líka.“
14 VXKAN U. «bL
„Ja hérna hvað fólkið getur
fundið sér til,‘ sagði Guðmar og
seildist í baukinn sinn, „Það
er þá kanhski ekki vert að ég
sé að gefa kvölinní neitt/
„Nú það er eins og þú vitir
eitthvað upp á þig sem ekki má
spyrjast,“ sagði frú Jónhildur
léttilega en Guðmar, sem þekkti
konu sína vel heyrði einhvern-
þungan undirtón ofan í lienni
og gaut til hennar augunum.
„Viltu rétta mér melisinn, væna
min,“ sagði Guðmar.
„Ég spurði þig hreint út hér
um árið þegar hann var nýfædd-
ur hvort þú ættir einhvern þátt
i honum,“ sagði frú Jónhildur
og var nú orðin gustmikil „en
þú gazt ekki svarað mér nema
bara út úr, en nú vil ég þú svar-
ir mér beint,“ sagði frú Jónhild-
ur um leið og hún slengdi mola-
sykurkarinu á borðið.
„Og það er nú kannski hægt
að segja bæði já og nei,“ svaraði
Guðmar eftir stundarkorn. „Það
er nú svona eiginlega eftir því
hvernig á það er litið. Nei, það
er varla orð á því gerandi."
„Er hann sonur þinn eða er
hann ekki sonur þinn?“
„Og það er nú svona undir
ýmsu komið,“ sagði Guðmar.
„Ef að ég hefði ekki átt þig og
hann Gúðmúnd hefði ekki átt
hana Siggu þarna um árið þá
hefði ég nú likast til átt strák-
greyið/
„Og ætli ég sé ekki farin að
þekki þig og víti hvað svona vífi-
lengjur þýða. En það get ég sagt
þér, Guðmar, að ég hef alltaf vit-
að að hann Gunnar litli á Skál-
um er sonur þinn en mér var
svo nákvæmlega sama þá, að ég
var bara ekkert að ragast í því.
En mér finnst eiginlega lítil-
mótlegt af þér að þora ekki að
kannast við það fyrir konunni
þinni þegar hún spyr þig hreint
út heldur en vera með einhverja
útúrsnúninga. Og ég veit meira
að segja hvenær það gerðist
þarna um haustið þegar þú varst
á leiðinni heim úr réttunum.
En þú skalt ekki halda það, Guð-
mar minn að ég ætli að fara að
gera eitthvað veður útaf þessu
ellegar að erfa þetta við þig þvi
ég var víst ekki svo góð við þig
þegar þú varst að hírast þarna
undir vestri súðinni uppi í norð-
urhúsinu i meira en ár. En það
gefur kjaftakindunum hérna í
sveitinni ærna tuggu að taungl-
ast á ef þú ferð að gefa stráknum
eitthvað í fermingargjöf. Láttu
mig heldur um að rétta drengn-
um eitthvað undir kirkjuveggn-
um.“
Og svo varð sem frú Jónhildur
vildi. Um leið og börnin voru
komin út fyrir kirHuna eftir
ferminguna laumaði frú Jónhild-
ur 100 krónu seðli i höndina á
honum Gunnari litla á Skálum
og sagði, þetta var ég beðin fyr-
ir frá manni sem þekkir hann
pabba þinn væni minn en láttu
ekki nokkra lifandi sálu vita
það.“ Og hann var svo sæll og
rjóður þegar hann leit á hana
með sindrandi augum og kyssti
hana fyrir að að hún gat ekki
að sér gert að tauta um leið og
hún sneri sér frá honum það
ætlar víst ekki að leyna sér
hverra manna þú ert væni
minn.“
9. KAFLI
Unglingarnir dansa á
Eyrum
Það var vorið eftir að þau
fermdust öll sem þau voru ein-
hvern tíma á balli frammi á Eyr-
um i barnaskólahúsinu. Gunnar
á Skálum var rólegur i fasi en
skemmtilegur í viðræðum stór
og myndarlegur. Þær stöllurnar
Sveinbjörg á Bakka og Björg á
Skarði voru fallegustu stúlkurnar
í allri sveitinni og þó einkum
Sveinbjörg á Bakka sem var
hávaxnari en Björg frænka sín.
Piltarnir kepptust við að dansa
við þær og Gunnar var líka allt-
af á gólfinu og ungu stúlkurnar
vildu helzt dansa við hann. Þeg-
«r leið á kvöldið kallaði Bjðrg

\
LILUU LILUU LILUU
Lilju dömubindi fást meö og án lykkju. í þeim er
bæði vatt og bómull og silkimjúk voð. Lilju bindi
eru því sérstaklega þægileg. Biðjið um pakka af
Lilju bindum næst, þegar þér þurfið að kaupa
þessa vöru. Lilju bindi eiga að fást í næstu búð.
MÚLALUNDUR
Ármúla 16 - Sími 38-400.