Vikan - 09.06.1966, Blaðsíða 2

í FULLRI HLVÖRU
ÖKUMAÐURINN sjálfur, hvort sem er eigandi eða einhver annar.er alls ekki
tryggöur í ábyrgðar- eða kaskotryggingu og aðdragandi slyss getur verið bannig, að
farþegar fái heldur ekki tjón sitt bætt. ÖKUMANNS- OG FARÞEGATRYGGING er því
nauðsynleg og sjálfsögð viðbótartrygging.
Ökumaður og hver farþegi er tryggður fyrir eftirtöldum
upphæðum.
Við dauða kr. 200. 000 Bætur úr lögboðinni
Útfararkostnaður ■ 20.000 ábyrgðartryggingu eru
Við algjöra örorku - 300.000 undanskildar.
ÖF-TRYGGING ER NÝ ÞJÓNUSTA
S AMVINNUTRYG GINGAR
ÁRMÚLA 3, SÍMI 38S00
Mannréttindi
nýrra
ríhisborgara
Einhver skringilegustu lög, sem
alþingismenn síðari tíma hafa
látið frá sér fara, eru lögin um
nafnabreytingar þeirra útlend-
inga, sem gerast íslenzkir ríkis-
borgarar. Samkvæmt þessum
lögum eru menn sviptir nafni
sínu, jafnvel þó þeir séu komn-
ir á miðjan aldur og löngu orðn-
ir landskunnir undir því nafni,
sem þeir upphaflega voru skírðir.
Samkvæmt þessum lögum á vel-
þekktur maður eins og Demetz
söngkennari að heita framvegis
Sigurður Fransson og þá bregð-
ur allt í einu svo við, að ekki
nokkur lifandi maður kannast
við það nafn. Allir ættu þó að
geta séð að það að svipta mann
nafni sínu er sama og að taka
af honum nákomna eign, sem
hann í raun og veru getur ekki
J án verið. Þessi mannréttinda-
skerðing er til vanza fyrir fs-
lendinga og þó munu höfundar
hennar hafa sett hana eins og
vant er af eintómri elsku 1/1
menningarinnar, sem alltaf er að
farast eins og kunnugt er. Oft-
ast verður nýja nafnið eintómt
klúður; ófært að íslenzka föður-
nafn mannsins og jafnvel líka
fornafn hans. f reyndinni verð-
ur þetta þannig, að viðkomandi
ber eftirleiðis tvö nöfn: Hið opin-
bera nafn, sem hann er einung-
is neyddur til að nota, og skírn-
arnafn sitt sem vinir og kunn-
ingjar halda auðvitað áfram að
nota.
En hvað með íslendinga sjálfa?
Eiga þeir að vera forréttinda-
stétt í landinu; eiga þeir einir
að hafa rétt til þess að bera
ættarnöfn? Því var ekki um leið
útrýmt Briemum og Thorlacius-
um, Thorsurum og Kúldum,
Thorarensenum og Thorstens-
senum Gröndölum og Laxdölum.
Er eitthvað skárra að skíra ný-
fædd, íslenzk börn Proppé eða
Farestveit en að lofa þessum fáu
útlendingum, sem óska að setj-
ast að á íslandi að halda skírn-
arnöfnum sínum. Ef það er
hættulegt fyrir þjóðerni og
menningu að fleiri ættarnöfn fái
rótfestu, þá væri ólíkt skárra að
kveða á um, að einungis börn
hinna nýju ríkisborgara skuli
skírð íslenzkum nöfnum og
kennd við föður sinn. GS■
2 VIKAN 23. tbl.