Vikan - 09.06.1966, Page 10

Kínverjar lögðu í mikla fyrirhöfn við að baksa líkum út um glugga. Þcir vildu síður fara út um dyr þar sem afturgengnar sálir lcituðu alltaf sömu lciðar inn
og likið var borið út. Þeim fannst að örðugra mundi vcra fyrir andann að komast inn um gluggann.
Það er enginn vandi að vita það f
nokkurn tíma fyrirfram í heiðnu landi *'
þegar búast má við jarðarför. Meðan
sjúklingurinn liggur fyrir dauðanum,
hafast menn mikið að. Þeir leita til
læknanna, þó ekki þeirra, sem selja
meðul, því þegar dauðann ber að hönd-
um, eru öll meðul gagnslaus. En menn
leita til sceringamannanna, sem eru
bæði læknar og prestar í senn. Og
þeir koma, venjulega margir saman,
bera skrautleg klæði og hafa með sér
lúðra, bumbur, bjöllur og trommur
og reykelsi og pappír til fórna og ým-
islegt fleira, sem til þarf. Ekki gleyma
þeír að taka með sér svörtumessu-bæk-
ur sínar, sem geyma leyndardóma
særinganna. Þeir syngja, lesa og tóna,
og nota um leið öll þau hljóðfæri og
verkfæri, sem þeir hafa meðferðis
á þann hátt sem við á. Með öllu þessu
gera þeir ógurlegan hávaða, er minnir
að ýmsu leyti á íslenzka dansskemmt-
un.
Hlutverk særingar-
mannanna
Tvenns konar verkefni eru hugsan-
leg handa særingarmönnunum. Ann- ^
Jarlaríarir
heilingjum
Grein efftir
Jóhann Hannesson
prólessor
Teikningar Baltasar
^ aðhvort verkefni læknisins, að lækna
sjúkdóminn á síðustu stundu með því
að reka út illa anda úr sjúklingnum,
og koma sálinni aftur í réttar skorður
inn í líkamann, þaðan sem hún er
að hálfu leyti flúin. Eða hlutverk
prestsins, sem síðar mun vikið að.
Ef sjúklingurinn talar í óráði, er
gert ráð fyrir því að einn illur andi
eða fleiri hafi komizt inn í hann og
ráði húsum í líkama hans. Þetta byggja
menn á þeirri staðreynd að maðurinn
talar ekki eins og hann á að sér. Tal
hans líkist tali framandi manns. Þá
er það fyrir öllu að reka þann illa
demón út úr manninum sem allra fyrst,
og búa svo um að hann fari ekki aftur
inn í hann. Að þessu er unnið dag
og nótt með svo miklum hávaða og
atgangi að illmögulegt er fyrir menn
í nálægum húsum að festa blund.
En það getur líka verið svo af
sjúklingnum dregið að hann tali ekki
í óráði, heldur liggi fyrir í meðvitund-
arlausu móki. Þá líta hinir lærðu sær-
ingamenn svo á að sumir partar sál-
arinnar séu farnir úr líkamanum. Þá
varðar miklu að þeim takist að fá
þessa sálarparta til að snúa við og
_y koma inn í manninn aftur. Menn gera
VIKAN 23. tbl.