Vikan - 28.12.1967, Blaðsíða 12

André6 Indriöason
.irfillfe,
NVJAR HUOMPÍOTUR
Póló og Erla á
nýrrS hljómplöfu
Fyrsta hljómplata hljóinsveitarinnar Póló frá Ak-
ureyri hlaut mjög góðar viðtökur. Þegar ég heyrði
þá plötu bjóst ég við, að lagið „Lási skó‘ yrði hvað
vinsælast. en ég hef víst veðjað á vitlausan hest,
því að nú hafa menn mátt hlýða á lagið „Glókollur“
í óskalagaþáttum útvarpsins mánuðum saman! Lög-
in á þessari plötu voru annars nokkuð vel valin
en slíkt er auðvitað mjög mikils um vert, ekki hvað
sízt hjá hljómsveit, sem sendir frá sér plötu svo til
öldungis óþekkt. En nú hafa Pólómenn haslað sér
völl, og því var ekki nema eðlilegt að önnur hljóm-
plata sigldi fljótlega í kjölfar hinnar fyrri.
Hin nýja plata er betri hinni fyrri hvað söng
snertir en síðri hvað lagaval áhrærir. Söngur Erlu
Stefánsdóttur á þessari plötu er mjög áheyrilegur,
og hún breiðir með söng sinum yfir ýmsar misfell-
ur í undirleik. Textarnir, sem henni eru lagðir í
munn eru því miður alltof gallaðir (hér er auðvit-
að undanskilið ljóð Páls Ólafssonar við lagið „Ló-
an er komin“), einkurn hvað snertir áherzlur, en
oft virðist tilviljun ráða, hvort þær lenda á fyrsta,
öðru eða þriðja atkvæði. Hvað hina efnislegu hlið
textanna snertir. flokkast þeir undir það, sem nefna
má sýróp. Suinum fellur sýróp vel f geð.
Fráleitt verður hið fallega lag „Lóan er komin“
rismikið í flutningi Póló og Erlu. Því er nú líka svo
farið með lög, sem lengi hafa lifað með þjóðinni,
að þau þola hreinlega ekki frávik frá hefðbundn-
um útfærslum nema eitthvað sérlega stórbrotið
komi til. En því miður er slíku ekki til að dreifa
hér, og lóan hans Páls Ólafssonar verður alltaf ann-
?.ð og meira en dægurlag. Lagið er álíka hafið yfir
hið hversdagslega og enskur bauti er æðri íslenzku
kindalæri með mélsósu og brúnuðum kartöflum. —
Síðastliðið sumar heyrði ég bítlahljómsveit á Akur-
eyri flytja vögguljóð eftir Brahms í bítlaútsetningu.
Ég fékk gæsahúð!
En sleppum nú öllu nöldri, því að platan á auð-
vitað líka sínar góðu hliðar, þótt hér sé einkum vik-
að að því, sem miður er. Lagið Brimhljóð er mjög
skemmtilega útfært (að texta og trompetleik und-
anskildum) og söngur Erlu á því lagi er með því
betra sem heyrzt hefur frá íslenzkri dægurlagasöng-
konu.
Þessi hljómplata mun án efa seljast vel. Lofsverð-
ur er dugnaður hljómsveitarinnar við að koma henni
út á eigin snærum, og er vonandi að hér verði fram-
hald á. Því að þrátt fyrir ýmsa galla, hafa lögin
eitthvað við sig, sem fólki fellur vel í geð, eitthvað,
sem ekki er auðvelt að skilgreina.
Höfðum gefið
uppalla von
Þegar bandaríska hljómsveitin Box Tops lék
lagið „The Letter“ á plötu, grunaði fáa, og
allra sízt þá félagana sjálfa, að lagið ætti
eftir að ná vinsældum. Hljómsveitin var til-
lölulega nýstofnuð og þetta var fyrsta lagið,
sem hún sendi frá sér. Það liðu margir mán-
uðir frá því lagið var tekið upp, þar til það
komst á vinsældalistann, og það var í raun-
inni búið að leysa hljómsveitina upp, þegar
Iagið tók að heyrast. Lagið komst í efsta sæti
bandaríska vinsældalistans og varð einnig
mjög vinsælt í Bretlandi. Að sjálfsögðu fór
hljómsveitin þegar í stað á kreik aftur, þeg-
ar svo var komið og nú er komin á markað-
inn hæggeng hljómplata með Box Tops. — í
byrjun næsta árs halda þeir til Bretlands, og
ef að líkum lætur eiga þeir eftir að auka þar
við vinsældir sínar að miklum mun.
Keith West.
Dýrasta
platan
Keitli West, sá er syngur lagið
„Teenage Opera“, liefur nú sent frá sér
aðra óvenjulega og skemmtilega plötu.
Á annarri lilið plötunnar eru viðtöl við
börn, en á hinni liliðinni lag, sem
nefnist „Sam“, og enn sem fyrr eru
barnakór og stór hljómsveit með í spil-
inu. Sagt er, að hér sé á ferðinni dýr-
asta tveggja laga plata, sem gerð hef-
ur verið. Hljómsveitin telur 85 spilara
og er útsetningin eftir þvi stórbrotin.
Lagið er líka í lengra lagi — eða rúm-
ar fimm minútur. Þessi plata hefur
fengið mjög góðar viðtökur, enda gerð
fyrir börn á öllum aldri!
Keith West og stúlknakórinn sem syngur á
plötum hans.

12 VIKAN 52-tM-