Vikan - 28.12.1967, Blaðsíða 48

PHILIPS
kæliskápar
Höfum fyrirliggjandi 5
stærðir af hinum heims-
þekktu PHILIPS kæliskáp-
um.
137 L 4.9 cft.
170 L 6.1 cft.
200 L 7.2 cft.
275 L 9.8 cft.
305 L 10.9 cft.
Afborgunarskilmálar.
GjöriS svo vel aS líta inn.
VIÐOÐINSTORG
SI M I 1 0322
hárinu. Hann velti því fyrir sér
hvort henni hefði heppnazt að fela
einhvers staðar á sér annað kongó-
vopn . . . en það sýndist harla til-
gangslaust. Hún hefði getið fengið
það vopn samkvæmt beiðni.
Tvíburarnir hertu á sér. Það var
næstum eins og þeir væru í kapp-
hlaupi að ná til hennar. Þegar þeir
voru sex fet frá henni, snaraði hún
sér allt í einu til hliðar, með löng-
um skrefum. Orstutta stund tókust
Tvíburarnir á, því báðir reyndu að
standa andspænis henni. Hún
breytti um stefnu með snöggri,
næstum svífandi hreyfingu og kast-
aði sér síðan niður. Hún tók af sér
fallið með höndunum og sparkaði
með stígvéluðum fótunum. Chu var
fljótur að hreyfa fæturnar, en ann-
að sparkið lenti utanvert á hægra
hné hans. I sama bili velti hún sér
burtu með sömu hreyfingu, vel ut-
an seilingar.
Chu bölvaði og Lok hrækti út úr
sér einhverju svari. Sparkið hafði
ekki hitt af fullum krafti, en það
hafði þjónað sínu hlutverki að gera
hann veikari.
Modesty hnitaði varkár hringa
um Tvíburana. Þeir fóru nú gæti-
legar og sneru bökum saman og
biðu. Hún fór í kringum þá, þar
til hún var aftur andspænis Chu og
stökk þá allt í einu að honum.
Vaxandi æsingsöskur reis upp úr
hópi áhorfenda, þeir sáu þetta ekki
í smáatriðum, hreyfingarnar voru
svo snöggar. Modesty sló með hand-
arjaðrinum og keyrði fram hina
hendina með stífum fingrum; Chu
bar af sér höggið og sló á móti.
Hún átti engan möguleika að bera
af sér högg járnhanzkans, hennar
eini leikur var að vinda sér undan
og bera af sér höggið með úlnlið
eða framhandlegg.
Þessi árás stóð aðeins fjórar
sekúndur og af öllum þeim sem
fylgdust með, var Willie Garvin ef
til vill sá eini, sem hefði getað lýst
því sem gerðist í smáatriðum. Svo
gall við fagnaðaróp af vörum Chus
og Modesty hörfaði í flýti, ofurlít-
ið álút og hristi höfuðið til að jafna
sig. Breið rák niður með andliti
hennar öðrum megin, sýndi hvar
hanzkinn hafði snortið hana.
Lok sneri sér í ákafa og stóð nú
við öxl bróður síns og saman gengu
þeir hægt fram. Nú urðu átökin að
eltingaleik. Tvisvar höfðu þeir næst-
um króað hana af, frammi á brún-
inni og tvisvar heppnaðist henni
með áhlaupi og næstum heljar-
stökki að komast undan.
í næstum hvert einasta skipti
réðist hún lágt að þeim og miðaði
á fæturnar á þessu ferfætta skrímsli
og notaði sína eigin fætur miklu
meira en hendurnar. Handalögmál
f bókstaflegri merkingu hefði verið
óhugsandi fyrir hana með aðeins
tvær hendur á móti fjórum.
Hún var orðin móð og föt henn-
ar rifin, en Tvíburarnir voru heldur
ekki óskrámaðir. Báðir stungu ögn
við og vinstra augað á Lok var
hálflokað og blá kúla fyrir neðan
það.
— Hún lætur þá vinna fyrir sér
núna, tíkin, sagði Brett spenntur. —
Þeir hafa aldrei þurft svona langan
tíma áður. Drottinn minn, hvað hún
er snögg. Eins snögg og þeir, en
hún er miklu harðhentari með hægri
hendi en vinstri, sástu það?
Willie Garvin svaraði ekki. Hann
stóð með krosslagðar hendur, blúss-
an hans var óhneppt frá hálsi og
niður í mittið. Með hægri hendi
hélt hann um annan hnífinn af
tveimur, í axlabandaskeiðunum
undir blússunni.
Hann gaut augunum f áttina til
Karz og mældi fjarlægðina. Ef til
kastanna kæmi. Ef áætlunin mis-
heppnaðist, ef Modesty dæi, vissi
Willie hvað hann ætlaði að gera.
Fyrri hnífæurinn myndi stingast í
hálsinn á Karz og skerast í gegnum
hádsslagæðina; sá næsti var ætlað-
ur Hamit, aðeins fjögur skref í
burtu. Hamit var með sjálfvirka
riffilinn sinn, eins og ævinlega. Það
voru fleiri menn, vopnaðir á mis-
munandi hátt, rétt hjá. Með riffil
Hamits í höndunum var Willie viss
um að hann gæti þurrkað út alla
fyrirliða Karz, áður en á honum
sjálfum yrði unnið.
Frelsisherinn væri þá Kkami án