Vikan - 29.08.1968, Síða 45

liðið yfir þig. Ég veit ekki hvað!
— Ég fór út að ná í eitthvað
í kvöldmatinn handa þér.
— Ég ætla að éta kalda lamb-
ið.
— Þú getur það ekki.
— Hversvegna ekki?
— Ég át það, sagði Harriet.
— Þú ázt það? Heilt lambs-
læri?
— Ég var svöng.
— En þú ert grasæta. Þú neit-
ar að éta hold dýra, sem eru
spendýr eins og við.
— Ég féll í freistni, og svo,
sagði Harriet, sem fékk nú
snjalla hugmynd, — leið ég fyrir
það. Það var allt of þungt í maga.
Ég sofnaði.
Robert togaði geðvonzkulega
í annan endann á yfirskegginu
sínu. — Ég skal segja þér, Harri-
et, að stundum finnst mér ég alls
ekki þekkja þig.
Viðburðir dagsins voru teknir
að fyrnast. Þetta var hennar ör-
yggi og hennar venjubundna líf,
heimili hennar og eiginmaður.
Harriet var gripin iðrun og hún
hljóp til Roberts. Hún vafði hann
örmum og fól andlitið við öxl
hans. Hann angaði af verksmiðju
og vindlum.
— Fyrirgefðu, Robert. Ég hef
verið ljót. Mér þykir þetta óskap-
lega leiðinlegt. Þetta skal aldrei
koma fyrir aftur.
— Nei, heyrðu nú aðcins. Það
er óþarfi að. . . .
— Aldrei, skældi hún. Aldrei,
aldrei! Ég get ekki beðið þig að
fyrirgefa mér. Ég skammast mín
svo.
— Elskan mín! Hann vissi
ekki hvaðan á hann stóð veðrið.
Hann reyndi að strjúka henni
um hárið, en það var langt síð-
an hann hafði reynt nokkuð í
þá átt og honum fórst það illa
úr hendi. — Þetta var bara læri.
Ég veit ekki af hverju þú lætur
tilfinningarnar stundum hlaupa
með þig í gönur. Hann kreisti
hana, hún kreisti hann aftur og
reyndi að gera allt eðlilegt á
nýjan leik. — Þurrkaðu þér um
augun, sagði hann hughreyst-
andi, — og segðu mér hvað þú
keyptir í kvöldmatinn. Ég vona
það sé eitthvað gott. Hann hló
og klappaði henni, eins og hundi,
sem þarf að róa. — Ég á að
stjórna Tchaikovsky í kvöld,
manstu það ekki?
Harriet saug upp í nefið. Hún
strauk hendinni yfir tárvot aug-
un.
— Jú, ég man það.
— Steik, kannske?
Harriet hristi höfuðið.
— Kjúklinga, sagði Robert
ii'úðnislega.
j farriet þreifaði eftir pokanum.
Hún uppgötvaði, að hann var enn
frrunmi i anddyrinu. Hún fór að
sækia hann. Robert beið. Hún
opmtði pokann og hann leit í
haii: tt , ð þolinmæðisvip. Svo
nv:s ’.'i andlitið.
haid í næsta blaði.
r
*
RAFHA-HAKA 500 er sérstak-
lega hljóðeinangruð. — Getur
staðið hvar sem er án þess að
valda hávaða.
*
Öruggari en nokkur önwur
gagnvart forvitnum börnum og
unglingum.
Hurina er ekki hægt að opna
fyrr en þeytivindan er STÖÐV-
UÐ og datlan búin að tæma
vélina.
RAFHA-HAKA 500 þvottavélm yðar mun ávallt skila yður full-
komnum þvotti ef þér aðeins gætið þess að nota rétt þvottakerfi,
þ.e. það sem við á fyrir þau efni er ér ætlið að þvo.
Með hinum 12 fullkomnu þvottakerfum og að auki sjálfstæðu
þeytivindu- og dælukerfi. leysir hún allar þvottakröfur yðar.
l»vott«'ikerfin eru:
1. Ullarþvottur 30°.
2 Viðkvæmur þvottur 40°.
3. Nylon, Non-Iron 90°.
4. Non-Iron 90°.
5. Suðuþvottur 100°.
6. Heitþvottur 60°.
7. Viðbótaibyrjunarþvottur 90°
.8 Heitþvottur 90°.
9. Litaður hör f»0°.
10. Stífþvottur 40°.
11. Bleiuþvottur 100°
12. Gerviefnaþvottui
Og að auki sérstakt kerfl tyrir þeytivindu og tæmingu.
VID ÓÐINSTORG
S I M I 10 3 2 2
HVAR El ÖBIIH BflHS >11?
Það er alltaf sami leikurinn í henni Yndisfríð okkar. Hún hefur
falið örkina hans Nóa einhvers staðar í blaðinu og heitir góð-
um verðlaunum handa þeim, sem getur fundið örkina. Verð-
launin eru stór konfektkassi, fullur af bezta konfekti. og fram-
leiðandinn er auðvitað Sælgætisgerðin Nói.
Síðast er dregið var hlaut verðlaunin:
Lilja Guðmundsdóttir, Háagerði 37.
Vinninganna má vitja í skrifstofu Vikunnar.
Nafn
Heimili
Örkin er á bls.
V
34. tbi. VIICAN 45