Vikan - 12.09.1968, Blaðsíða 21

xí'; ;

liwiSi
(Hf

XK ' , , ' ', -í,
f
I
: : :
'
"
Rasputin í hópi aðdá-
enda sinna. Fjórða frá
vinstri er dóttir hans,
Maria Rasputin. Hún
hefur skrifað bók um
föður sinn, þar sem hún
ver hann og fullyrðir,
að sögurnar um svall
hans og siðleysi hafi
verið búnar til af óvin-
um hans. Hún segir enn-
fremur, að maður sem
líktist honum mjög hafi
verið fenginn til að
hegða sér á hneykslan-
legan hátt til að koma
sögunum á kreik.
Vladimir Purisjkevitsj,
sem skaut fjórum skot-
um að Rasputin, þegar
hann flýði úr íbúð Jusu-
povs.
að hafa syndgað. Rasputin var
að sjálfsögðu sá, sem veitti fyr-
irgefninguna í nafni trúarinnar
og þegar girnilegar konur áttu í
hlut, var sú athöfn einkar ljúf-
leg fyrir báða aðila.
IIIÐ STINGANDI
AUGNARÁÐ
Það voru sérstaklega hefðar-
frúrnar, sem féllu fyrir honum.
Vald hans yfir þeim virðist hafa
stafað af hinu stingandi augna-
ráði hans. Hver einasti sem hef-
ur skrifað endurminningar um
hann, minnist á það. Skáldkonan
N. A. Teffi segir í minningum
sínum:
„Hann var fremur hár vexti,
æðaber og með sítt og glansandi
skegg. Andlitið var magurt, nef-
ið langt og mjótt og augun sting-
andi undir úfnu hárinu. Ég held
að hann hafi haft grá augu, en
blik þeirra svo sterkt og kvikt,
að ekki var gott að sjá lit þeirra.“
Rithöfundurinn og teiknarinn
Jurij Anneskov segir í minning-
um sínum:
„Rasputin var aldrei snyrti-
legur til fara. Nærskyrta hans
var gjarnan óhrein, buxurnar
velktar, en stígvélin hins vegar
vel pússuð og gljáandi. Hár hans
var feitt og klístrað og hann var
oft óhreinn undir nöglunum.
Augun voru hið eina, sem gátu
skýrt dáleiðslukraft persónuleika
hans og hversu auðvelt honum
reyndist að ríkja yfir öðrum.
Honura var vel kunnugt um
þennan hæfileika sinn, enda
beitti hann honum óspart með
ótrúlega góðum árangri."
Annenskov segir einnig frá
ungri hefðarfrú, sem var við
hirðina, en féll ekki fyrir Ras-
putin. í samkvæmi einu sló hún
hann utanundir í augsýn allra
gestanna, þar sem hann hafði
gerzt nærgöngull við hana á hinn
dónalegasta hátt. Hneykslið var
þaggað niður, en næsta dag
missti stúlkan stöðu sína sem
hirðmey.
N. A. Teffi var einnig ein af
þeim, sem áhrifamáttur hans
hrein ekki á. Hún var eitt sinn
borðdama hans í fínni veizlu.
Um það kemst hún svo að orði
í minningum sínum:
„Rasputin drakk mikið og ört
og allt í einu hallaði hann sér
að mér og hvíslaði: „Hvers vegna
drekkur þú ekki? Guð fyrirgefur
þér það. Drekktu! Guð fyrirgef-
ur þér svo margt.“ Hann bauð
mér síðan heim til sín og endur-
tók boðið aftur og aftur.
Framhald á bls. 43.
36. tbi. VIKAN 21