Vikan - 12.09.1968, Blaðsíða 45

Bæklingurinn um hleðslu húsa, sem vér feng-
um Jón Kristinsson arkitekt til þess að semja
fyrir húsbyggjendur inniheldur m.a. upplýs-
ingar um hleðslu húsa, frágang á veggjum,
niðurstöður frost-þíðu prófana, varmaeinangr-
unar viðnám veggja, gufuflæðiviðnám veggja
og ýmsar aðrar tæknilegar upplýsingar.
*
Húsbyggjendur og aðrir áhugamenn geta feng-
ið bæklinginn ókeypis á skrifstofu vorri Hring-
braut 121.
*
Kynníð yður hina nýju byggingaraðferð með
tvöföldum hlöðnum veggjum með einangrun
og loftræstingu á milli veggþilanna.
*
Mótsteinn og móthella er upplagt byggingar-
efni til allra veggja fyrir þá er byggja vilja
ódýr lághýsi og háhýsi.
*
Sparið yður mótatimbur, Styttið byggingar-
tíma. Sparið yður allan uppslátt nema fyrir
hleðsluleiðara. Sparið yður múrhúðun að ut-
an og innan.
Fyrir þá sem hlaða vilja bílskúra næsta vor
munum vér vera með á boðstólum staðlaða
strengjasteypubita yfir bílskúrsdyr.
*
Um miðjan apríl næsta vor geta húsbyggjend-
ur vaiið úr fullunnum teikningum og verklýs-
ingum eftir ýmsa arkitekta og verkfræðinga,
sem þér fáið fyrir minna en hálfvirði við kaup
á Mótstein og Móthellum frá fyrirtæki voru.
*
Byggið ódýrt, byggið fljótt, byggið vandað.
*
Kaupið þar sem úrvaliö er mest og kjörin bezt.
Jón Loltsson h.f.
Hringbraut 121 Reykjavík sími 10600
Glerárgata 26 Akureyri sími 21344.
svalllífi, spillingu og siðleysi
meðal yfirstéttarfólksins. Sá orð-
rómur var jafnvel kominn á
kreik, að keisarinn sjálfur væri
viðriðinn hin illræmda sértrúar-
flokk, sem Rasputin hélt stöðugt
sambandi við. Og dónalegar
teikningar af keisaradrottning-
unni og „þjóni drottins" prýddu
veggi salerna hvarvetna í Rúss-
landi.
MORÐ SKIPULAGT
Nokkrir úr hópi aðalsmanna
gerðu sér ljóst, að Rasputin yrði
að yrðja úr vegi. Fremstur í
flokki samsærismannanna var
Felix Jusupov, sem var af göf-
ugustu aðalsætt Rússlands og
væntanlegur erfingi mestu auð-
æfa landsins. Hann var kvæntur
frænku keisarans, Irina. Hann
kom sér í náin kynni við Rasput-
in og tókst að vinna trúnað hans.
29. desember 1916 var allt klapp-
að og klárt. Rasputin var boðið í
eina af íbúðum Jusupovs. Hon-
um hafði verið lofað að fá að
hitta eiginkonu hans, sem raun-
ar var stödd á Krímskaganum.
Borið var fram te og kex og
madeira. Bæði kexið og vínið var
eitrað með blásýru. Einn biti af
kexinu átt að nægja til að drepa
mann á örfáum mínútum. Aðrir,
sem tóku þátt í þessu samsæri,
voru Vladimir Purisjkevitsj, sem
átti sæti í fulltrúaþinginu. Hann
var frægastur fyrir alls konar
hneyksli, sem hann olli. Sagt er,
að eitt sinn hafi hann gengið inn
í þingsalinn með rauða nelliku í
hnappagati á buxnaklaufinni!
Ennfremur dr. Lazovert, sem út-
vegaði blásýruna, Suskothin liðs-
foringi, Dimitrij Pavlovitsj stór-
hertogi, frændi keisarans og
fleiri.
Jusupov og Rasputin gengu
inn í íbúðina og Jusupov segir
svo frá: „Fyrst afþakkaði hann.
En síðan fékk hann sér eina og
síðan aðra til. Ég horfði óttasleg-
inn á hann. Áhrifa eitursins átti
að. gæta strax, en mér til mikill-
ar undrunar hélt Rasputin áfram
að tala eins og ekkert hefði í
skorizt. Þá stakk ég upp á, að
hann fengi sér glas af víni, sem
einnig var eitrað. Aftur afþakk-
aði hann. Tíminn leið og ég varð
stöðugt taugaóstyrkari. Loksins
fékkst hann til að drekka hið
eitraða vín. En engin breyting
var sjáanleg á andliti hans þrátt
fyrir það. Öðru hverju strauk
hann um hálsinn á sér, eins og
hann ætti erfitt með að kyngja.
Ég spurði hvort nokkuð væri að
honum, en hann svaraði: „Nei.
Það er bara einhver slæmska í
hálsinum."
Síðan bað Rasputin Jusupov að
syngja eitthvað skemmtilegt.
söng hvert lagið á fætur öðru.
Allan tímann var fórnarlambið
sprelilifandi og söng með við og
við.
Að tveimur tímum liðnum
þoldi Jusupov ekki lengur við.
Hann gekk upp á loft til hinna
samsærismannanna. „Þeir komu
á móti mér allir með byssur í
höndunum, spurningunum rigndi
yfir mig. „Hvað er á seyði? Er
hann loksins dauður?“ „Nei,“
svaraði ég. „Eitrið hefur ekki
virkað enn.“
RASPUTIN
RÍS UPP FRÁ DAUÐUM
Jusupov fékk þvínæst léða
byssu Dmitris stórfursta, gekk
aftur niður og skaut Rasputin í
brjóstið. Hinir komu hlaupandi
niður og læknirinn úrskurðaði,
að hann væri dauður. Þeir settu
líkið niður í kjallara og fóru
síðan upp. Jusupov segir: „Á
meðan við vorum að ræða sam-
an, varð ég skyndilega gripinn
einkennilegum óróleika. Ósjálf-
rátt og án þess að eiga neitt er-
indi gekk ég niður í kjallarann,
þar sem líkið var. Rasputin lá
þar, sem við höfðum skilið við
hann. Ég þreifaði á slagæðinni.
Hún var hætt að slá. Það var
enginn vafi á því, að hann var
dauður. Þegar ég hafði beðið
andartak, sá ég að vinstra auga
Rasputins tók að titra. Ég beygði
mig yfir hann og horfði athugull
á hann. Allt í einu opnaðist
vinstra augað. Þá tók hægra
augað að titra og opnaðist líka!
Stingandi augu Rasputins horfðu
á mig og lýstu djöfullegu hatri.
Ég stirðnaði upp af hræðslu og
stóð sem nelgdur við gólfið. Ég
ætlaði að leggja á flótta og hrópa
á hjálp, en gat hvorki hreyft
legg né lið, né komið upp einu
einasta orði. Eins og örskot spratt
Rasputin froðufellandi á fætur.
Það var skelfileg sjón. Ég heyrði
brjálæðislegt öskur og í sama
bili kastaði hann sér yfir mig.
Fingur hans þreifuðu eftir
kverkum mínum og grófust eins
og klær inn í axlir mínar. Það
var eins og augun ætluðu út úr
honum, og blóð rann úr munn-
inum. Rasputin endurtók nafn
mitt aftur og aftur lágri og hásri
röddu. Ótta mínum og skelfingu
verður ekki með orðum lýst. Ég
reyndi árangurslaust að losa mig
úr greipum hans. Þetta var bar-
átta upp á líf og dauða. Maður-
inn, sem hafði verið skotinn í
brjóstið og byrlað inn eitur, var
risinn upp frá dauðum, sjálfsagt
með hjálp illra anda. Mér fannst
eins og sjálfur satan hefði ráð-
izt á mig ...“
TvASTAÐ 1 FLJÓT
Jusupov hrópaði á hjálp, en á
meðan tókst Rasputin að flýja
út um leynidyr. Purisjkevitsj
skaut fjórum skotum á hann.
Rasputin riðaði og féll loks í
snjóinn.
En ekki var öllu lokið þrátt
fyrir þetta. Rasputin var kastað
í fljótið. Þegar hann fannst
þremur dögum síðar, voru lungu
sa. tbi VIKAN 45