Vikan


Vikan - 11.12.1969, Síða 41

Vikan - 11.12.1969, Síða 41
 ■Hi PIRA HILLUSAMSTÆ ÐUR NÝTT - ÓVENJULEGT - ÓDÝRT Frístandandi Auðvelt í uppsetningu Hvorki skrúfa né nagli Úr teak, eik, palisander Hillur úr tré eSa gleri Sérstaklega útbúið fyrir verzlanir og skrifstofur PIRA-SYSTEM EINKAUMBOÐ Á ÍSLANDI ÁRMÚLA 5 HÚS OG SKIP HF. SÍMAR 84415 - 84416 til að moka frá húsunum. Hann greip skófluna og mokaði hressi- lega lausan snjóinn. Grænmetis- salinn kom upp úr kjallara sín- um, og hann var líka með skóflu, og það leið ekki á löngu áður en skófluhljóðið heyrðist í allri göt- unni. Gamla konan á fyrstu hæð hafði legið lengi vakanöi og hlustað á annir dagsins, sem var að byrja. Hún starði tómlega upp í hvítkalkað loftið. Birtan og endurskinið af snjónum afhjúp- aði miskunnarlaust slitið á öll- um húsgögnunum; blettina á borðinu, slitna armana á stólun- um og upplitað teppið í hunda- körfunni. Hún andvarpaði þreytulega og strauk blíðlega hausinn á Trygg, sem hafði stungið trýninu undir sængina hennar. Það ískraði líka í slitnum fjöðr- unum í rúmdýnunni, þegar hún reis upp og fór fram úr. Það var kalt í herberginu og hún skalf og studdi sig við borðröndina, þegar hún staulaðist yfir að ofn- inum. Það var auðvitað allur eldur kulnaður Hún hristi höf- uðið, það var tilgangslaust fyrir hana að reyna að fela eldinn á kvöldin, ofninn var orðinn svo gamall og óþéttur. Hún hefði þurft að fá nýjan ofn, en þeir voru dýrir um þessar mundir. Hitt fólkið í stigaganginum var flest búið að fá sér olíukyndingu, en það tók því ekki fyrir hana. Frú Sörensen sneri frá ofnin- um og gekk fram í eldhúsið, til að setja yfir vatn i kaffi. Tryggur fýlgdi henni eftir, eins og skuggi. Þegar hún var búin að leggja í ofninn, settist hún í stól við gluggann með kaffibolla í hend- inni og horfði angistarfull út á götuna. Tryggur lagðist við fætur hennar með kjötbeinið sitt. Frú Sörensen sötraði heitt kaffið og hafði ekki augun af klukkunni, hana vantaði fimm mínútur í ellefu. Hún hrökk við, þegar dyra- bjöllunni var hringt. Hún setti bollann frá sér, með skjálfandi höndum, og stóð þunglega upp. Svo gekk hún til dyra. Það var maðurinn frá búnað- arskólanum. Hún fór að gráta. Þér megið ekki taka þetta svona nærri yður, sagði maður- inn í hvíta sloppnum. og leiddi hana að stólnum við gluggann. Sitjið þér bara róleg, þetta tekur ekki lanaan tíma. og hund- urinn finnur ekki til, hann veit ekkert af þessu. Hann bevgði sig niður og tók í hálsbandið á hundinum til að leiða hann fram. í dyrunum stritaðist Trygffur á móti. það var eins og hann vissi hvað til stóð. — Komdu nú, vinurinn, sagði maðurinn og klappaði hundinum vingjarnlega. Svo lokaði hann dyrunum. Hún greip fast í stólarmana, þegar hún heyrði til mannsins og hundsins í eldhúsinu. Hundurinn vældi ámátlega. Hún stóð upp og gekk út að glugganum, eins og til að vita hvort hvergi væri hjálp að fá. Svo hallaði hún enninu að kaldri rúðunni og starði tómlega niður á götuna. Klukkan á veggnum sló ell- efu. Benta naut þess að rölta um Strauið. Gatan var fagurlega \ skreytt með grenisveigum og gluegarnir í verzlunum voru mjög skrautlegir, fullir af jóla- sveinum, jólatrjám og gjöfum. ' Benta skoðaði gluggana vand- ' lega. Hún var búin að kaupa allt sem hún þurfti, nema eitthvað skemmtilegt til að gleðja Erik. ! Hún staðnæmdist lengi fyrir framan gluggana í forneripa- verzlun, og horfði á hina falleeu, gömlu muni. Erik var mjög hrif- inn af gömlum hlutum, oe hún ætlaði að reyna að fá eitthvað ' sem gæti glatt hann. ' Allt í einu starði hún undr- andi á hlut í glugganum. Það var ! gömul, fallee klukka, nákvæm- leea eins oq klukkan sem tengda- J móðir hennar átti. og hafði svo miklar mætur á. Það voru auð- . vitað margar klukkur til af þess- \ ari gerð, en þetta var sannarlega einkennilegur áhittingur. Hafði móðir Eriks selt klukk- una sína? Þá hlaut eitthvað að ! vera að. ! Hún gek,k inn í verzlunina og spurði afgreiðslumanninn hvort t hann vildi ekki segja sér hver hefði selt þessa klukku. — Mér þykir það leitt, frú, sagði maðurinn hæversklega, — en við höfum ekki leyfi til að segja hver selur þessa muni, það er alltof viðkvæmt mál. Það eina sem ég get sagt yður er að þessi klukka er úr dánarbúi. — Dánarbúi? spurði Benta, hún varð sem lömuð. Var móðir Eriks þá....? Nei, það gat ekki verið. Hún flýtti sér út úr búðinni, CADIZ er eldfast postulín CADIZ er allt selt í stykkjatali CADIZ er gæSavara frá Luxemburg CADIZ fæst aðeins í Verzluninni Hamborg HAMBORG, Bankastræti 11 HAMBORG, HAFNARSTRÆTI 1 HAMBORG, KLAPPARSTÍG 5o. tbi. vikan 41

x

Vikan

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.