Vikan - 11.12.1969, Side 45

Ernð þér að
byggja?
Hafið þér munað eftir að brunatryggja húsið?
Oft hafa eldsvoðar valdið stórspjöllum á húsum í smíð-
um — þótt allt sé úr steini, eins og sagt er. Gleymið
ekki þessari þýðingarmiklu vernd húsbyggjandans.
ÁBYRGÐ býður hagkvæma brunatryggingu fyrir hús
í smíðum í Reykjavík.
ÁBYRGÐ tryggir aðeins fyrir bindindismenn.
Þess vegna fá þeir ódýrari tryggingar hjá ÁBYRGÐ.
Bindindi borgar sig.
ÁBYRGÐr
TRYGGINGAFÉLAG fyrir bindindismenn
Skúlagötu 63 - Reykjavík - Símar: 17455 - 17947
Langar, bólgnar rákir komu
i ljós á bringu hans og baki
og úr þeim dreyrði.
— Hvað liafa þeir gert
honum? spurði Mahaut og
leit ásakandi á Xaintrailles.
Ilann leil undan og dund-
aði vandræðalega við að taka
af kertinu skarið.
— Þeir hafa barið liann!
sagði liann rámur. — Hin
fagra la Trémoille lcann að
hefna sin, þegar henni er
hafnað. Þeir hafa farið verr
með hann en nokkra skepnu.
. . . Þetta á hann því að
þakka, að hafa verið ást
sinni trúr.
Catherine nísti tönnum.
Hún steig fram með leiftr-
andi augu og hristi lokk frá
enninu um leið:
— Hún skal fá að borga
fyrir þetta! Fyrir alla mina
sorg og fyrir alla lians þján-
ingu! Hún skal borga fyrir
það í blóði og tárum.
Ilún nötraði eins og lauf
í vindi og lét fallast á hnén
lijá balanum. Xaintrailles
lvfti henni mjúklega og hélt
lienni upp að sér stundar-
korn, eins og til að vfirfæra
eilthvað af styrk sínum til
hennar.
— Bíddu þangað til Mont-
salvy hefur náð sér aftur,
sagði hann hátíðlega. —-
Hann hefur alltaf kunnað að
greiða sínar eigin skuldir. Og
við sumar konur verður að
berjast eins og lcarlmenn.
Catherine kjökraði við
brjóst höfuðsmannsins og
sagði mjóróma. — Hann er
alveg búinn að vera. Þú
sérð.. . .
- Trúðu því ekki. Ég hef
svo oft séð Arnaud hálfdauð-
an, og flesta mína vini, ef út
í það er farið — að ég gef
hann ekki upp á bátinn fyrr
en ég sé hann kaldan og stíf-
an, — jafnvel ekki einu sinni
þá.
Þau höfðu rétt komið Ar-
naud upp í rúmið eftir að
hafa þurrkað hann og geng-
ið frá sárum hans, þegar
Jacques Cæur kom og til-
lcynnti að læknirinn væri á
leiðinni. Gauthier og tveir
þjónanna fóru með balann
burtu. Nú, þegar Arnaud var
orðinn hreinn, sást betur en
nokkru sinni fyrr, hve af
honum var dregið. Xaintra-
illes hafði rakað liann og
slétt andlitið var svo magurt,
að beinin virtust aðeins þak-
in örþunnu pergamenti,
mörkuðu af mörgum, göml-
um örum.
Hann var unglegri svona
og það var eittlivað hjálpar-
laust við hann hreyfingar-
lausan. Catherine minntist
særða riddarans, sein hún
hafði fundið fyrir mörgum
árum á leiðinni til Flandurs.
Hann liafði einnig þá legið
kyrr og meðvitundarlaus, en
þá hafði hann verið sleginn
niður í átökum, án þess að
sljóvga hann fyrst og slæva.
Henni liafði þá fundizt þessi
meðvitundarlausi líkami
ólga af lifi, og að um leið og
hann hafði komizt til með-
vitundar aftur myndi hann
leggja út í bardaga. En nú
virtist hann vera sofnaður
svefninum langa. Og Catli-
Þér spariö meO áskrift
UIKflN
ISkipholti 33 - sími 35320
50. tbi. VIKAN 45