Vikan - 29.01.1970, Qupperneq 4
Engum er illt of gott, ef hann
vill sjálfur hafa.
íslenzkur málsháttur.
0 fólk í fréttunum
Gina Lollobrig-ida er kunn að óþolinmæði.
Þegar hún dvaldist í Hollywood við upp-
töku á mynd einni, sendi hún símskeyti
til framleiðandans. En upptakan á mynd-
inni tafðist og dróst á langinn. Símskeyti
leikkonunnar var svohljóðandi:
— í lokasenunni á ég að leika 80 ára
gamla konu. Ef upptakan gengur eins og
hún hefur gert hingað til, endar það með
því að ég get leikið hlutverkið án þess
að sminka mig.
Ein af hinum gömlu og góðu myndum
Alfreds Hitchcocks var sýnd í sjónvarp-
inu um daginn. Hún var eins og flestar
myndir meistarans þrungin spennu og
hæfilegum óhugnaði frá upphafi til enda.
Og þegar allt kom til alls hafði hún boð-
skap að færa, eins og nær allar myndir
Hitchcocks, en myndin er samin, þegar
hildarleikur seinni heimstyrjaldarinnar
stóð sem hæst. Hitchcock er nú orðinn
sjötugur, en heldur stöðugt áfram að
framleiða kvikmyndir. Nýjasta mynd hans
var frumsýnd nýlega, en hún er gerð eftir hinni frægu skáldsögu
Leon Uris, Topaz, en úrdráttur úr henni birtist hér í Vikunni
árið 1968 og skömmu síðar kom sagan í heild út á íslenzku. Nú
hefur hins vegar brugðið svo við, að Hitchcock hefur fengið heldur
laka dóma gagnrýnenda. Time hefur orð á því, að nú sé gamla
manninum bersýnilega farið að förla.
Rithöfundurinn André Malaux, sem einn-
ig hefur haft afskipti af stjórnmálum og
var um skeið ráðherra, er mikill aðdá-
andi nútímamyndlistar. Eitt sinn fór hann
á sýningu abstraktmynda í sýningarsal
nokkrum í París. Fáir voru á sýningunni,
en Malaux tók sérstaklega eftir rosknum
hjónum, sem stönzuðu fyrir framan eina
myndina, sem var alsett strikum í einni
bendu. Maðurinn benti á myndina og
sagði:
— Bráðfalleg mynd!
— Ef til vill, sagði konan, — en hvað á hún að tákna?
Malaux, sem stóð við hliðina á þeim, heyrði að maðurinn sagði:
— Það þarftu nú ekki að spyrja um, kona. Svona flækja og vit-
leysa getur ekki táknað neitt annað en fimmta lýðveldið!
Á sínum tíma þótti nokkrum háttsettum
mönnum í Vatíkaninu Jóhannes páfi
XXIII, vera um of fáorður, er hann kom
opinberlega fram.
Einn þessara manna var ennfremur svo
djarfur að minnast á þetta við hans heil-
agleika.
— Finnst yður nokkuð til í þessari
gagnrýni, spurði hann varlega.
— Kæri vinur, svaraði páfinn. — Það
er miklu mikilvægara fyrir mann í minni
stöðu að geta þagað heldur en að tala!
12 ára gömul og nýgift!
Angelina Lombardo var aðeins
10 ára þegar Pippo Buscemi, 18
ára gamall tónlistarnemi, hitti
hana fyrir utan skólann sem
hún sótti í San Gregorio fyrir
utan Catania á Sikiley. Tókst
með þeim slíkur kærleikur að
nú, tveimur árum síðar, eru þau
harðgift!
Lágmarksaldur fyrir stúlkur á
Ítalíu sem vilja ana í það heil-
aga, er fjórtán ár, en unga par-
inu tókst, þrátt fyrir mótmæli
foreldra, að sannfæra dómstól-
ana um að þau væru á réttri
braut. Og það var sjálfur borg-
arstjórinn í San Gregorio sem
framkvæmdi vígsluna.
Brúðurin hefur nú hætt í skóla
og hamast allan daginn við heim-
ilisverkin; hún hefur sem sé gef-
ið dúkkunum frí! Brúðguminn
hefur lokið námi og kennir (í
einkatímum) til að drýgja heim-
ilistekjurnar, og að auki fá þau
fjárhagslegan styrk frá f jölskyld-
um sínum. Kaþólska kirkjan hef-
ur enn ekki lagt blessun sína
yfir fyrirtækið en þau Angelína
og Pippo hafa engar áhyggjur
af því; segja það koma með tíð
og tíma og þá gifta þau sig á
nýjan leik — fyrir framan prest-
inn á staðnum.
Friður er þá aðeins á
heimilum manna, þegar
börnin eru of stór til að
öskra á nœturnar, en of
lítil til að fá lánaðan bíl-
inn.
Bernadetta í bíó
Það er algjör óþarfi að vera að
kynna Bernadette Devlin nokk-
uð nánar; hún er „Lady Castro“
þeirra á Norður-írlandi. Nýlega
gaf hún út ævisögu sína, sem hún
kallar , The Price of my Soul“,
og hefur hún hlotið svo góðar
viðtökur að ákveðið hefur verið
að gera kvikmynd um hana. —
Ekki mun þó ætlunin að ungfrú
Devlin leiki sjálf í myndinni
heldur er verið að reyna að fá
annaðhvort Miu Farrow (sem á
barn með beim André Previn er
kemur hér á tónlistarhátíðina í
sumar) eða Barbru Streisand.
4 VIKAN 5 tbl-