Vikan - 12.02.1970, Blaðsíða 37

að hún væri sætust. Hann,
sem var verstur allra ræn-
ingja og drykkjurúta, og gat
stjórnað skipi i ofsaroki,
vissi ekki, hvernig hann átti
að haga sér gagnvart þessari
stúlku, sem var jafn óreynd
og hann var reyndur og vit-
ur. Þau hittust aðeins tíu
sinnum og kysstust i mesta
sakleysi. Hann þóttist viss
um, að hún elskaði sig. Að
minnsta kosti elskaði hann
liana, og minningin um Hay-
dee var honum alltaf Ijúf.
Flóra liafði elcki gleymt
því, að faðir Jacks var rit-
höfundur, og kvöld eitt sýndi
hún Jack eitt eintak af hlað-
inu „San Francisco“ og
hvatti hann til að taka þátt
í samkeppni um beztu rit-
gerðina. Jack ákvað að lýsa
ævintýri, sem hann hafði
lent í á „Sophie Sutherland“
og settist niður við eldhús-
horðið. Hann fékk fyrstu
verðlaun — 25 dollara. önn-
ur og þriðju verðlaun fengu
stúdentar frá California- og
Stanford-háskólunum.
í „San Francisco Call“
stóð með ritgerðinni; „Það
undraverðasta er, hvað hinn
ungi listamaður hefur mikla
liæfileika til að skilja atburð-
ina og lýsa þcim.“ Spámann-
leg orð!
Jack settist aftur niður til
að skrifa nýja sjómanna-
sögu. En „San Francisco
Call“ tók ekki skemmtisög-
ur, og ritstjórinn sendi liand-
ritið til baka.
Hefði Jack haldið áfram
að sjá fyrir fjölskyldunni,
eins og hann gerði, þegar
hann var 14 ára, hefði hún
komizt ágætlega af, en nú
fékk hann Flóru peningana,
og hún trassaði að borga
húsaleiguna. svo að f jöl-
skyldan varð að flytja.
Jack komst að þeirri nið-
urstöðu, að hann gæti ekkert
gert á meðan hann væri ekki
faglærður. Þess vegna ákvað
hann að læra einhverja
handiðn. Það leit út fyrir, að
raffræðingar ætluðu að hafa
nóg að gera og þar af leið-
andi sneri hann sér til raf-
magnsverkfræðings eins, sem
vann við sjxirvagnana, og
sagðist ekki vera hræddur,
þó að vinnan væri erfið.
Verkstjórinn setti hann í
UÐIÐ
OG
ÞURRKID
FITUBLETTIR OG
ÓHREININDI HVERFA.
Á ALLA FLETISEM MÁ ÞVO.
FRIGG
7.tbL. VIKAN 37