Vikan - 08.07.1971, Blaðsíða 11

MARILYN
MBNROE
inEiiumi
IMINIEII?
Ný tízka gengur nú eins og eldur í sinu
yfir Ameríku og Evrópu.
Það er hið nýja „Monroe-look“;
nú eiga allar að líkjast konunni sem Time kallaði
»gyðju síns tíma“, Marilyn Monroe.
Ef til vill verður þessi tízka ekki Ianglíf, en minningin
um Marilyn Monroe verður það og þetta
varð til þess að við grófum
upp ævisögu hennar og birtum í þessu blaði,
og tveimur næstu, kafla úr henni.
Þessir kaflar greina frá bernsku Marilyn,
fyrsta hjónabandi hennar, þegar hún var aðeins 15 ára
gömul, og baráttuna fyrir að verða leikkona.
Og þegar Gladys var flutt á
héraðssj úkrahúsiS I Los Ange-
les, hafði hún geysilegar
áhyggjur af framtíðinni. Mort-
enson hafði látizt í bílslysi rétt
áður en hún skyldi verða létt-
ari, en klukkan hálf tiu að
morgni hins 1. júni árið 1926,
fæddi Gladys Monroe Baker
dóttur sem þegar hlaut nafnið
Norma Jeane Mortenson. Á
fæðingarvottorðið var skráð, að
Mortenson væri fæddur í Kali-
forníu en ekki Noregi; hann
var ságður 29 ára.
Norma Jeane Mortenson var
fædd inn I heim fátæktar. Enda
þótt móðir hennar hefði at-
vinnu, átti hún ekki eitt ein-
asta sent umfram það sem fór
i daglegar nauðsynjar. Ef það
hefði ekki verið fyrir vinnufé-
laga hennar sem efndu til sam-
skota fyrir kostnaðinum i sam-
bandi við barnsburðinn, hefði
Gladys ekki getað komizt af
upp á eigin spýtur.
Gladys var vel liðin af vinnu-
félögum sinum. Hún var ljós-
hærð og fönguleg, frekar lág-
vaxin með frítt andlit og gull-
falleg, græn augu. Þegar hún
hætti að vinna vegna þess sem
hún bar undir belti, vissu sam-
verkamenn hennar, að hún átti
litla eða enga peninga, og þess
vegna efndu þeir til samskot-
anna.
Eftir að Norma Jeane fædd-
ist, gekk illa hjá Gladys. Hún
reyndi að bjarga sér allt hvað
hún gat og byrjaði að vinna á
nýjan leik. En hver mánuður
virtist sem heil eilífð. Það var
erfitt að ala upp litla stúlku,
föðurlausa stiilku, og þar kom
að þunglyndi Gladys tók að á-
gerast. Það endaði með því, að
hún var lögð inn á geðveikra-
hælið, þar sem hún dvaldi það
sem eftir var ævinnar.
Hver átti nú að sjá um
Normu Jeane? Sem betur fer
var Grace McKee til staðar og
hún tók Normu að sér til að
byrja með. „Hún bauðst jafnvel
til að ættleiða mig,“ rifjaði
Marilyn upp síðar. En það var
án árangurs, þrátt fyrir þá
vissu að Grace gæti alið stúlk-
una upp sómasamlega og ein-
lægnina sem var á bak við
áform Grace. Það var aðeins
eitt atriði: Grace McKee.var
ógift.
Og það var ástæðan fyrir því,
að litla, munaðarlausa stúlkan
var tekin í umsjá ríkisins, rétt
eins og hún væri dauður hlut-
ur, og komið fyrir hjá JEóstur-
foreldrum I úthverfi Los Ange-
les.
Fjölskyldan var mjög trúuð
og fór með Marilyn til kirkju
þrisvar á hverjum sunnudegi,
á hverju miðvikudagskvöldi og
á hverju kvöldi bænadagana.
Hjá þessari fjölskyldu var
hún þar til hún var 6 ára göm-
ul, og hún gleymdi aldrei
þeirri ástríðu sinni að langa I
bíó. Oft spurði hún fósturfor-
eldra sína: „Má ég fara í bíó
með hinum krökkunum?“
Og svarið var alltaf það
sama: „Hvað ef heimurinn fær-
ist, rétt á meðan þú sætir í bíó?
Veiztu hvað myndi verða um
þig? Þú myndir brenna, rétt
eins og hitt vonda fólkið.“
Síðar rifjaði Marilyn upp
aðra sögu: „Einu sinni hafði ég
verið að leika mér í búðarleik
við stúlku sem átti heima hin-
um megin við götuna. Við tók-
um gulrætur úr búrinu hjá
mömmu hennar til að nota fyr-
ir peninga — og við vorum
báðar vitlausar í hráar gulræt-
ur.
Það sama kvöld var farið með
mig á bænasamkomu. Prédik-
arinn talaði lengi um böl fjár-
hættuspils og þá varð mér
skyndilega ljóst, að ég var fjár-
hættuspilari. Ég hafði spilað
með gulrætur! Ég varð að gera
eitthvað i málinu og það mjög
snarlega ef ég ætlaði ekki að
brenna í víti, og þegar hann
kallaði á syndarana til að koma
Framhald á bls. 37.
27.TBL. VIKAN 11