Vikan - 09.09.1971, Blaðsíða 28

það helzta, sem dregur úr
möguleikum þess til óperu-
flutnings. Hún þyrfti sem sé
að vera helmingi stærri til að
hægt væri að koma fyrir þeim
fjölda hljómsveitarmanna, sem
þurfa að vera til staðar, þegar
óperur eru fluttar.
Mér dettur einnig í hug Leð-
urblakan eftir Strauss, af því
að það var verið að frumsýna
hana í Kassel. sjöunda júlí. Ég
syng þar Eisenstein. Leður-
blakan var eitt af fyrstu verk-
unum, sem Þjóðleikhúsið tók
til sýningar. og mér finnst vera
kominn tími til að sýna hana
aftur.
— Þú hefur áhuga á að
koma heim. Þýðir það að þú
kunnir miður vel við þig í
Þýzkalandi?
— Nei, því fer víðs fjarri.
Möguleikarnir fyrir óperu-
söngvara eru hvergi meiri en
þar. En sem sagt, römm er sú
tau?, eins og skrifað stendur.
Eins og fyrr er að vikið var
hér stödd ásamt Sigurði eigin-
kona hans, frú Sieglinde
Björnsson - Kahmann, sem ætt-
uð er frá Dresden eða þar i
grennd, einu mesta fagur-
menningarbóli Þýzkalands um
langan aldur. Þau kynntust í
„Mig langar alltaf heim,
en hvers vegna get ég
eiginlega ekki útskýrt . . ."
Þrátt fyrir langa
dvöl erlendis er
Sigurður íslend-
ingur og meira
að segja Hafn-
firðingur i húð
og hár, og frú
Sieglinde geðj-
ast ekki verr af
landinu en svo.
að hún er reiðu-
búin að fylgja
manni sínum
hingað alkomin,
ef af því gaeti
orðið.
Stuttgart, en Sieglinde var
fastráðin söngkona við óper-
una þar og hafði áður numið
við tónlistaháskólann í borg-
inni. Hún söng við Stuttgart-
óperuna lengst af tímabilið
1955—1968, en var um eins árs
skeið, 1959—1960, við óperuna
í Ziirich. Síðan þau hjón fluttu
til Kassel hefur frú Sieglinde
sungið sem gestur við ýmis
óperuhús. Hún hefur komið
fram á sviði í flestum stærstu
óperuhúsum Þýzkalands, og
meðal frægra hlutverka sem
hún hefur farið með má nefna
Micaelu í Carmen, Cherubino
í Brúðkaupi Fígarós og Paminu
í Töfraflautunni.
Við spurðum frú Sieglinde
hvernig henni litist á að flytja
til íslands, ef til þess kæmi.
nefna að ég er nú að byrja að
æfa hlutverk í Don Giovanni,
sem verður tekið til sýningar
í Kassel 19. sept. í haust. Ég
kann ítalska textann, en nú á
að syngja verkið á þýzku. í
því felst svo mikil breyting, að
mér finnst næstum eins og ég
sé að læra nýtt hlutverk.
— Þú munt hafa farið með
hlutverk í mörgum þekktum
og vinsælum óperum?
:— Ég hef alls sungið nærri
hundrað hlutverk, smá og stór.
— Þar á meðal einhver hér
heima?
Þau eru því miður fá. Ég
hef haldið hér allmarga kon-
serta, og auk þess höfum við
hjónin sungið í hljóðvarp og
sjónvarp. En á leiksviði hef ég
ekki komið fram hérlendis
síðan ég söng Indriða á Hóli í
Þjóðleikhúsinu 1953. Óperu-
hlutverk hef ég ekki farið með
á íslenzku sviði nema þegar ég
hljóp einu sinni í skarðið í
Bajazzo, þegar verið var að
flytja það í Þjóðleikhúsinu og
Gunnar Kristinsson, sem fór
með hlutverk Silvio, veiktist
skyndilega. Dr. Urbancic bað
mig þá að taka að mér hlut-
verkið, og ég lærði það, þótt
ckki væru nema tuttugu og
fjórir tímar til stefnu.
—- Maður skyldi ætla að þá
væri tími til kominn að maður
fengi að sjá þig aftur á sviði
hér heima, eftir að þú hefur
um árabil verið þekktur óperu-
söngvari í heimsins mesta tón-
menntalandi.
Þar stendur ekki á mér.
Ég vildi ekkert frekar en fá
tækifæri til að syngja á sviði
hérlendis. Við vorum að minn-
ast á Mozart, en hans óperur í
hei'.d eru mitt uppáhald og
okkar hjóna beggja. Brottnám-
ið úr kvennabúrinu er til dæm-
is verk, sem ég hefði mjög
gaman af að syngja í, ef það
skyldi verða fært upp hér, og
til þsss finnst mér sannarlega
tími til kominn. íslenzkur texti
mun vera til við þessa óperu,
sem auk þess krefst ekki stórr-
ar hljómsveitar. Það er ómet-
anlegur kostur fyrir Þjóðleik-
húsið, en eins og menn vita er
hljómsveitargryfjan þar eitt
Sigurður á sviði í Kassel,
í hlutverki Taminos í
Töfraflautunni.
28 VIKAN 36. TBL.