Vikan - 09.09.1971, Blaðsíða 43
ÁTLÁS
Skoðið
FRYSTIKISTURN AR
Skoðið vel og sjáið muninn í
^ efni frágangi ^ tækni litum formi
Ytrabyrði og lok úr formbeygðu stóli, sem dregur ekki til sín ryk,
gerir samsetningarlista óþarfa og þrif auÖveld. Hiti leiddur út meft
ytrabyröi og botni til aö hindra slaga. Ósamsettar frystipípur inn-
an við létthamrað ól-innrabyrði. Það er ðruggast. Ný, þynnri en
betri einangrun veitir stóraukið geymslurými og meiri styrk. Sér-
stakt hraðfrystihólf og hraðfrystistilling, auk froststillis með örygg-
islampa, sem gefur til kynna rétt kuldastig. Mikil frystigeta, langt
umfram kröfur gæðamatsstofnana. Hentugar körfur og færanleg
skilrúm skapa röð og reglu í geymslurýminu. Lok með Ijósi og
jafnvægislömum, sem gera það lauflétt og halda þvi opnu, þann-
ig að allur umgangur um kistuna er frjóls og þægilegur. Lamir
leyfa stöðu fast við vegg. Það sparar rými, skemmir ekki vegginn
og er miklu fallegra. Þétt segullokun og lykillæsing. Nylonskór
hlífa gólfi og auðvelda tilfærslu. Sterklega húðað lok í borðhæð
veitir auka vinnuplóss. Og ekki spillir útlitið: Litasamsetning og
form eins og dönsk hönnun gerist bezt.
-tt'rvri
SÍMI 2 44 20 - SUÐURGÖTU 10
Bandaríkjanna var Normann
Ross og hann kynnti Arne með
orðunum „maðurinn sem slær
heimsmet, þegar hann langar
til þess“. En ýmsir létu í Ijós
efasemdir um sannleiksgildi
þeirrar kynningar. En það
hefðu þeir ekki átt að gera.
Arne Borg reiddist og veðjaði
1800 dollurum, öllum ferða-
peningum sínum, um það, að
hann gæti slegið hvaða heims-
met sem væri, frá 500 metrum
og upp úr. Bandaríkjamenn
gátu ekki verið þekktir fyrir
annað en taka þessu veðmáli
og þeir völdu bezta afrek Nor-
manns Ross, 10 mínútur og 55
sek. í 880 jördum þágildandi
heimsmet. Arne gekk alveg
fram af Bandaríkjamönnum, er
hann sagði, að þetta væri ekki
nægilega gott afrek, hann
kvaðst ætla að synda þessa
vegalengd á 10 mínútum og 25
sekúndum, eða 30 sekúndum
undir heimsmetinu, annars
hefði hann tapað veðmálinu!
Tími hans í sundinu var 10:
24,8 og þó sló hann aðeins af
síðustu metrana. Arne Borg
hafði gjörsigrað Bandaríkja-
menn og þeir • efuðust ekki
lengur um fræknleik hans.
Á Olympíuleikjunum í París
árið 1924, gekk Arne ekki vel,
að hans áliti, hann bætti að
vísu heimsmetið í 1500 m skrið-
sundi í undanrásum en tapaði
fyrir Charlton í úrslitasundinu.
Keppnin í 400 m skriðsundinu
var skemmtileg, en þar kepptu
um sigurlaunin auk Charlton
og Arne, Bandaríkjamaðurinn
Johnny Weissmúller, er síðar
varð frægur sem Tarzan.
Weissmúller sigraði, en Arne
varð annar. Arne hafði forystu
í sundinu, þar til 25 metrar
voru í mark. Arne tók þetta
tap nærri sér og var úrvinda,
en hann vann að venju hug og
hjörtu áhorfenda og blaða-
manna.
Á Olympíuleikunum í Am-
sterdam 1928 gekk betur, þá
sigraði hann bæði Weissmúller
og Charlton í 1500 m skrið-
sundi.
Það sem flestir telja þó mesta
afrek Arne Borg og lýsi bezt
hans stórkostlega keppnisskapi
var 1500 m sund hans á Evr-
ópumótinu í Bologna á Ítalíu
1927, en þar bætti hann heims-
metið um tæpa mínútu, synti
á 19 mínútum og 7,2 sekúnd-
um. Flestir telja, að það sem
fékk reiðina til að blossa upp
hjá Arne fyrir sundið hafi ver-
ið það, að ítalskur starfsmaður
hafði komið ítalska fánanum
fyrir hjá sigurstönginni fyrir
keppnina, en ítalir áttu mjög
góðan sundmann, sem áhorf-
endur, er flestir voru ítalskir,
höfðu gert sér vonir um, að
myndi sigra hinn fræga sænska
sundmann. Ymsir telja þetta þó
ágizkun eina. Við skulum láta
það liggja milli hluta, en heyra
heldur lýsingu Niklas Skog-
lunds á þessu stórkostlega
sundi og því sem gerðist áður
en sundið hófst. — Sundknatt-
leikslið Svía lék við lið Frakka
að morgni þessa dags, en hiti
var mikill. Arne var í liði Svía
og í leiknum gerðist það, að
einn Fransmaður rændi efri
tanngóm Arne, en hann hafði
gervitennur. í hádegismatnum
gerðu félagarnir gys að Arne
og aukaglugganum í hinum
stóra munni hans. Arne þoldi
stríðnina illa og sagði sem svo,
að þeir myndu ekki grínast að
loknum 1500 metra sundinu
síðar um daginn. Hann sýndi
þeim áætlun, þar sem hann
hugðist synda vegalengdina á
20 mínútum, sem var betra en
heimsmetið í þá daga. Sænsku
leiðtogarnir álitu, að nú væri
hann að tapa sér, slíkt gæti
ekki gerzt. Þeir höfðu í huga
erfiða keppni hans á þessu
móti. Hann hafði tekið þátt í
100 og 400 m skriðsundi, synti
lokasprettinn í 4x200 metra
boðsundinu og lék síðan í sund-
knattleiksliðinu af og til og nú
ætlaði hann að setja heimsmet
í 1500 metra skriðsundi og hafði
þó leikið erfiðan leik við
Frakka um morguninn. En það
þýddi ekkert að tala um fyrir
Arne Borg, þegar hann hafði
ákveðið eitthvað, skapið var
svo heitt. Hann gekk til keppn-
isstaðarins, Piscin del Litoriale.
Áhorfendur voru um 10 þús-
und og þeir voru vitni að stór-
kostlegu afreki, sem margir
minnast eins og það hefði gerzt
í gær. \
í þessari 50 metra sundlaug
synti Arne fyrstu 100 metrana
á 1 mínútu og 3 sekúndum og
hélt síðan áfram að synda
hverja 100 metrana á 1 mínútu
og 17 sek. til 1 mín. og 18 sek.
Hann synti hverja laugarlengd
með 19 sundtökum. Sundtökin
voru kröftug og þetta var eng-
in venjuleg keppni, áhorfend-
ur sáu engan nema Arne Borg.
Sænsku leiðtogarnir, sem áttu
að gefa Arne merki um, hvort
hann synti á svipuðum hraða
og áætlað hafði verið eða hve
langt á eftir hinir keppendurn-
ir voru, voru í öngum sínum og
biðu þess aðeins að hann gæf-
ist upp og yrði fiskaður upp úr
lauginni.
Landar hans kölluðu til hans
að fara hægar, en án árang-
urs. Arne hélt áfram á svipuð-
um hraða, ekkert virtist hafa
áhrif á hann, hvorki hróp né
bænir landa hans. Starfsmenn
mótsins litu angistarfullir til
Svíans, hraðinn var svipaður
og í 200 metra sundi — menn
biðu milli vonar og ótta, hve-
nær skyldi hann gefast upp.
En hann gafst ekki upp og það
sem meira var, þegar 100 metr-
ar voru eftir jók hann hraðann
aftur og kom í mark með svip-
uðum hraða og þegar hann hóf
sundið. Starfsmenn og áhorf-
endur fögnuðu þannig, að erf-
itt er að lýsa því, aðrir kepp-
endur nærri gleymdust. Þegar
Arne kom í mark, áttu næstu
menn eftir 100 metra, en flest-
ir 150 til 200 metra. Það undar-
lega var, að hann virtist ekk-
ert þreyttur, en reiðin sauð enn
í honum og hann bauð ljós-
myndurunum að mynda sig nú
rækilega. Þegar tíminn var til-
kynntur, 19 mínútur og 7,2
sekúndur, var fyrst dauðaþögn.
Enginn trúði þessu. En tuttugu
klukkur sýndu, að ekki var um
að villast. Loks þegar menn
höfðu áttað sig og ekki var til
neins að efast, brutust út því-
lík fagnaðarlæti, að tæplega
hefur annað eins heyrzt á
sundmóti. ftalarnir hrópuðu í
takt „Eviva Arne Borg“. Milli-
tímarnir voru nær allir heims-
met, en ekki var hægt að stað-
festa þau, þar sem ekki var
tilkynnt fyrirfram, að um
keppni á þeim vegalengdum
væri að ræða, aðeins 1500 m
tíminn var staðfestur sem
heimsmet. Til gamans má geta
þess, að Arne synti fyrstu 200
m á 2 mín. og 16 sekúndum, en
heimsmet Weissmúllers var 2
36. TBL. VIKAN 43