Vikan - 07.09.1972, Blaðsíða 28

HÚSMÆÐUR. — GEFIÐ FJÖLSKYLDUNNI HOLLA OG
BÆTIEFNARÍKA FÆÐU. — GRÆNMETI ER GÓÐMETI.
FÆST I NÆSTU MATVÖRUVERZLUN.
SÖLUFÉIAG GARDYRKJUMANNA
V______________________ v
SKÁKIN
Framhald af bls 27.
Sumir ungu mannanna hafa
keypt sér einhverskonar jeppa-
farartæki i staðinn fyrir venju-
lega bila og fara með kærust-
urnar sinar i ferðalög að skoða
goshveri og jafnvel jökla og
hraun. Það eru aðeins um 50
milur af eiginlega lögðum vegi
utan Reykjavíkur, sem gerir það
að verkum, að það er fjarska
leiðinlegt að 'ferðast um þjóðveg-
ina þeirra.
önnur dægradvöl landsmanna
er golf. Aðal golfkeppnin er
haldin á Jónsmessunni. Hún
hefst um miðnættið, þið ráðið
hvort þið trúið þvi.
Fyrst ekki er meira um
skemmtanir en þetta, verða ibú-
arnir að fara i sjóð minninganna
til að fá efni til að geta haldið uppi
samræðumEftirlætis umræðuefni
Reykvikinga er deilan um það,
hvort framfylgja eigi hundabanni
borgarinnar eða ekki.
Annað vinsælt umræðuefni er
það, hvernig allur herflugfloti
landsmanna eyðilagðist nýlega.
Hann var reyndar ekki nema ein
þ>rla. En þessi sorgarsaga hefur
nú fengið góðan endi: Rikis-
stjórnin er búin að panta tvær
þyrlur.
Rikisstjórn hennar hátignar,
Bretadrottningar, er ekkert sér-
lega ánægð með það. Aðalstarf
þyrlanna á að vera að hjálpa
varðskipunum að taka. brezka
togara i islenzkri landhelgi.
tsland er ekkj aöeins ein eyja,
heldur margar, og kom það vel i
ljós, þegar þeir misstu eina i
fyrra. Rikisstjórnin gerði út leið-
angur, en það gerir hún svona
öðru hverju, til þess að kanna
eignir sinar, sem samanstanda
mestanpart af óbyggðum eld-
fjallaeyjum. Það vakti undrun,
að eina eyjuna vantaði. Hún hafði
einfaldlega sokkið niður i Norður-
Atlantshafið.
Menn kipptu sér ekkert upp við
þessi tiðindi. Fáum árum áður
hafði bætzt við eignina hjá íslend-
ingum, þegar eldfjall neðan-
sjávar tók að gjósa og myndaði
nýja eyju, sem laðaði ferðamenn
til landsins.
Stórviðburður ársins þótti
engum tiðindum sæta. Á þessu
ári áttu forsetakosningar að fara
fram, en ólikt þvi sem er i Banda-
rikjunum, þá voru þeir i stand-
andi vandræðum með frambjóð-
endur.
Island hafði ekki of marga
frambjóðendur, heldur of fáa.
Enginn virtist sækjast eftir em-
bætti með tólf þúsund dollara árs-
launum.
Niðurstaðan varð sú, að dr.
Kristján Eldjárn, virtur forn-
leifafræðingur og óflokksbundinn
maður, er áfram æðsti maður
rikisins, en embætti hans er aðal-
lega fólgið i seremónium.
Á sinn eiginn hátt hefur Eldjárn
aflað sér fylgis og frægðar.
íslendingar kima ennþá yfir þvi,
þegar lögreglan kom með son
hans heim, en hann var eitthvað
undir áhrifum „hvita dauðans”.
Forsetinn var fljótur að átta sig
á hlutunum og spurði lögregluna,
hvað hún væri vön að gera i til-
vikum sem þessum. Svarið var:
láta hann dúsa i steininum, þar til
runnið er af honum.
„Það er þá eins gott fyrir ykkur
að gera skyldu ykkar,” á dr. Eld-
járn að hafa sagt.
Ýmislegt fleira gerir forsetann
ástsælan meðal þegna sinna. Eitt
er tómstundagaman hans, en það
er að tina æðardún. Hann fer um
allar eyjarnar og leitar að þessu
efni i hreiðrum fugla.
Þar sem enginn vill verða for-
seti, er auðvelt að imynda sér, að
stjórnmálalifið á Islandi hljóti að
vera heldur leiðinlegt. Það er það
vissulega, en þó er það ekki alveg
laust við smá hneyksli öðru
hverju.
Það nýjasta gerðist á alþjóð-
legri hvalveiðiráðstefnu i London
I júnimánuði. Þar var tsland i
hópi meirihlutans, hvalveiðiþjóð-
anna, sem felldi tiu ára friðun
hvalstofnsins.
Það sem var óvenjulegt við
þetta var, að fáum vikum áður —
á alþjóðlegu umhverfisráðstefn-
unni i Stokkhólmi — hafði tsland
greitt atkvæði með friðuninni.
Þessi kúvending vakti undrun
sumra, þar til þeir uppgötvuðu,
að aðalfulltrúi tslands á hval-
veiðiráðstefnunni var — forstjóri
hvalveiðifélags.
Fyrst forsetakosningarnar eru
úr sögunni, áður en þær byrjuðu,
eru tslendingar i staðinn farnir að
huga að 1100 ára afmæli sinu, til
þess að minnast þess, að norskur
sértrúarmaður flýði meginlandið
og nam eyjuna.
Aðalliðurinn i hátiðahöldunum
- - árið 1975 — verður að ljúka við
áætlun um hringveg umhverfis
eyjuna. Þessi framkvæmd
táknar það, að fólkið mun geta
farið fram og aftur eftir bugð-
óttum vegunum frá einum stað til
annars.
Nú verða þeir að fara flug-
leiðis.”
Svo mörg voru þau orð. Von-
andi er þessi grein ekki dæmigerð
fyrir það, sem skrifað hefur verið
um tsland i erlend blöð þetta
eftirminnilega sumar. Eða
kannski er hin margrómaða
„góða landkynning” ekki fólgin i
þvi, hvernig um okkur er skrifað
— heldur einhverju allt öðru?
G.Gr.
HANN GATVEITT
HENNI ALLT NEMA
LÍFIÐ
Framhald al' bls 15
Hún var helsjúk þegar hún stóð
fyrir framan kvikm y nda vél-
arnar. »
Um sama leyti fékk Kay fyrsta
alvarlega áfallið. Kraftar hennar
voru á þrotum. Læknar hennar
sögðu Harrison að hún myndi
aldrei framar geta komið upp á
leiksvið — en vöruðu hann við að
segja henni sannleikann.
Rex Harrison hafði nú lokið að
leika i „My Fair Lady” i London.
Kay stakk upp á þvi að þau fær'u i
ferðalag til Alpanna. Harrison
samþykkti það, en honum var
þungt fyrir brjósti. Hann vissi að
hún myndi alls ekki þola hið
28 VIKAN 36. TBL.