Vikan - 25.10.1973, Blaðsíða 35

Nepal .1
Framhald af bls. 22
bifreiö var ekiö á hann, og þaö
var látiö heita slys.
1 byrjun mai var flugvél i eigu
stjórnarinnar snúið til Kina,
skömmu eftir aö hún haföi hafiö
sig til flugs áf flugvellinum i Kat-
mandu. Innan borös voru sjö
milljónir dollara, sem telja má
vist aö hafi átt aö leggjast inn á
bankareikning konungsins i
Sviss.
1 byrjun júli brann ráöhúsiö i
Katmandu til kaldra kola og enn
hefur ekki tekizt aö komast fyrir
ástæöur brunans.
Smáeldar brenna viða með-
fram þjóövegunum og viö þá sitja
nepalskir verkamenn. Kínverskir
verkfræöingar kenna þeim aö
lesa og skrifa eftir „oröum Mao
formanns”.
Ajun Singh er á sveimi kringum
samkomustaöi i Katmandu. Hann
er háttsettur i utanrikisráöuneyt-
inu og er einn hæfasti starfsmað-
ur nepölsku leyniþjónustunnar.
Hann situr gjarnan hjá Boris á
kvöldin. Boris dansaöi ungur i
hiröballettflokki zarsins, hann fór
úr landi eftir byltinguna og flakk-
aöi víöa. Hann Ilentist loks I Kat-
mandu og opnaöi veitingahús þar.
Þangaö venja feröamenn komur
sinar og Singh leggur eyrun viö
þvi hvaö þeim finnst um Nepal.
Anni Briem frá Bad Salzuflen,
sem dvalizt hefur i landinu I þrjú
dægur á vegum feröaskrifstofu
segir: „Hvergi i heiminum hef ég
séö eins hamingjusamt fólk og
hér. né eins mörg brosandi andlit.
Þó viröist fólkiö vera blásnautt,
þaö þvær af sér i pyttum, sem viö
myndum meira að segja veigra
okkur viö aö spýta i, og þaö hefur
ekki hugmynd um hvað salerni
er.” Þjóöverji, sem hefur dvalizt
nokkru lengur i landinu, segir:
„Þaö er auövelt aö fá ást á Nepal,
en lifiö þar er erfitt.” En hann
kærir sig ekki um aö snúa aftur
heim fyrir þaö.
Ajun Singh hlær viö: „Viö reyn-
um að visu aö veröa vestræn, en
okkur mun sem betur fer aldrei
takast þaö. Hér er manneskjan
sett ofar öllu ööru og þó kannski
enn fremur. náttúran. Ranarnir
hafa reist hér klukku eins og Big
Ben og hún telur stundir nætur-
innar, en fólkiö vaknar enn viö
hanagaliö. Viö höfum yfir vöru-
flutningabifreiöum aö ráöa, en
buröarmenn bera enn mest af
þvi, sem flytja þarf. Nepal veröur
alltaf Asia, meiru getur enginn
spámaöur spáö. 1 fyrra var öllum
kinverskum bóksölum lokaö, en
nú i ár voru þær opnaöar aftur.
Hvaö hefur þá breytzt? Hérna er
aö visu rafmagn, en viö látum
tungliö lýsa okkur á nóttinni.”
Ljós mánáns lýsir upp þök
musteranna i Katmandu, stein-
þökin hátt til fjalla og stráþökin
viö stööuvatniö hjá Pokhara.
Hann kastar ævintýraljóma á
fjallatindana og lýsir fjölskyldun-
um, sem fara meö allar föggur
slnar yfir landamæralinuna. A
hverju ári fara tuttugu þúsundir
Nepala leynilega úr landi.
En flóöljós lýsa upp torgiö
framan viö konungshöllina, þar
sem hermenn standa vörö. Fram-
hjá þeim ekur bill meö erlenda
feröalanga, sem eru á leiö aö kin-
versku landamærunum til þess aö
horfa á sólarupprásina þar.’
3m músik með meiru
Framhald af bls. 27
eölilegur timi fyrir hljóöfæra-
léikara, en burt séö frá öllu, þá,
var miklu meiri kyrrð yfir öllu,
meirihluti Lundúna haföi lagzt til
svefns og hlý golan niðaði i
trjánum. Kyrrö Suöurnesjanna
rlkti i strætum Lundúna og hin
sama kyrrö haföi gagntekiö hug
okkar, sem héldum i stúdióiö viö
Gamla Kirkjustræti þetta kvöld.
Dagbók fyrir fostudagskvoldiö
13. júli og aöfaranótt laugar-
dagsins geymir eftirfarandi
klausu:
„Klukkan 9 var haldiö I stúdíó
og hljóöritun hafin frá upphafi.
Um klukkutlma tók aö stilla og
gera alit klárt, en þegar þvl var
lokiö gekk upptakan eins og i
sögu. Byrjað var á ró-
legu lögunum. Allir voru i góðu
skapi og mátulegir eftir góöan
kvöldverð á frönskum veitinga-
staö. Þegar lokið var viö hljóö-
ritun á grunnspili fjögurra laga,
var klukkan langt gengin i f jögur.
Timinn haföi flogiö hjá, en þaö
gerir hann jú alltaf þegar
skemmtilegt verkefni hefur tekiö
hug manns. Við fengum okkur
stuttan göngutúr niður aö
Thames. Ljósastaurar frá
Viktoriutimabilinu lýstu
gangstéttina meöfram .ánni og viö
stönzuðum I ljósi eins þeirra og
litum fyri ána. Gruggug áin
liöaöist hljóölega framhjá,
mengunin I algleymingi. Viö
þóttumst meira aö segja koma
auga meistara Hitchkock,
fljótandi niöur ána. Ekki voru þó
allir sámmála um þaö, og einhver
hélt því fram, aö þetta gæti bara
veriö ósköp venjulegur Eng-
lendingur eöa bara einh'ver annar
drumbur. Var þaöiátiö gott heita.
Gengu menn nú borubrattir i
stúdió aftur og tóku til höndunum
viö hljóöritun næsta lags, sem
reyndist vera Pollution eða
Mengun.”
Þessi klausa var rituö i dag-
bókina laugardaginn 14. júli.
Þegar þessi fyrstu nótt i stúdiónu
var lokið, var grunnspil laganna
Clockworking Cosmic Spirits, I
didn t know, Pollution og When
the instruments take over, komiö
á hreint. Yfirleitt haföi gengiö
vel, en eitthvaö er ég smeykur um
að vélamanninum enska Victor,
hafi þótt þessir fuglar af Islandi
nokkuð frábrugðnir þeim ensku
úr sömu stétt.
Þaö, sem sett haföi nokkurn
svip á dagana, sem liönir voru 1
London, var kviöinn fyrir þvl, aö
timinn mýndi ekki reynast
nægur. 60 klukkutlmar- var
markiö. Færi timinn yfir þau
mörk, færu likur á þvi aö platan
myndi borga sig, hraöminnkandi.
Þaö er misjafnt, hversu langan
tima hver um sig þarf til aö hljóö-
rita eins og eitt lag. Menn sem
nánast lifa og starfa innan
þessara fjögurra veggja, eru ekki
I neinum vandræöum meö,
hvernig þeir eiga aö gera hlutina.
Þeir þurfa ekki ab bögglast meö
hljóöfærin um þvert og endilangt
stúdló til þess aö finna rétta
sándiö. Þeir þurfa flestir ekki aö
bera neinn kviöboga fyrir þvi aö
nota of mikinn tima. En hins
vegar horfir máliö öðruvlsi viö
fyrir Islendinginn. Markaðurinn
hér heima er lltill og fáar plötur
seljast miöaö við 1 erlendan
markaö. Ætlö veröur aö horfa I
kostnaöinn frá þvi sjónarmiði og
þegar þarf aö fara alla leiö til
Englands til þess eins aö hljóörita
eina plötu, til þess aö hún nái
þeim hljómgæöum, sem kaup-
endur hljómplatna gera kröfu til
herlendis, þá er oröiö vafamál,
hvort þaö borgar sig. Upptakan
er þá ekki lengur oröin sköpun
listaverks, ef svo mætti aö oröi
komast, heldur kapphlaup viö
timann.
En viö skulum halda áfram aö
fletta. Krotiö i dagbókina yfir
laugardagskvöldiö og aöfaranótt
sunnudagsins 15. júli er eitthvað á
þessa leiö:
,, Jafnvel þó hafi verið gengiö
til náöa snemma I morgun, gat
enginn sofið lengur en fram aö
hádegi. Um eftirmiödaginn var
fariö 1 bió aö sjá nýju myndina
hans Jónasar bónda, Live and let
die. Rööin fyrir utan miDasöluna
var eins og þær gerðust beztar á
iUAFOSS
OLPAN
landsþekkt gæðavara
kaupir þú góðan hlut, þá mundu hvar þú fékkst hann!
AAFOSSBION
Þingholtsstræti 2 Reykjavík Sími 13404
43. TBL. VIKAN 35