Vikan - 04.04.1974, Qupperneq 44

FALLEGT RAÐSETT
Raðsett með mjúkum púðum:
Stóll, 2ja og 3ja sæta sófi.
Áklæði i miklu úrvali.
Hverfisgötu 74 — Sími 15102
Nær 3 þúsund
manns f nánum
tengslum við
háskólann
„Hvaö éru stúdentar. víö Há- •
skóla tslands margír nú?”
„1 vetur eru þeir um 2400 og
hefur fjölgað mjög hratt undan-
farin ár. Kennurum hefur einnig
fjölgað mikiö og nú eru fastir
kennarar 110, stundakennarar
um 200 og svo er starfslið á skrif-
stofum, bökasafni og tilrauna-
stofum nálægt 100, þannig aö upp
undir 3 þúsund eru nú i nánum
tengsjum við skólann”.
„Eru uppi eirihverjar hug-
myndir um þve stór æskilegt sé
að háskólinn verði?”
„A þvl máli eru ýmsar skoðan-
ir. Vlða erlendis er talið að æski-
legt sé að nemendafjöldi i hverj-
um háskóla sé 4—5 þúsund og viö
megum stækka talsvert áður en
við náum þeírri stærð. Og við er-
um bétur settir en flestir erlendir
háskólar að þvi leyti að stúdenta-
fjölgunin hér, sem okkur finnst
nógu hröð, e&-þó ekki nærri eins
hröð og verið hefur viöast annars
staðar. Það er þvi ekki timabært'
áð spyrja, hvort fjölga eigi i Há-.
skóla Islands, heldur hvernig. Og
þar-kem ég að einu stórmálinu,
sem háskólinn er að réyna að
ráða fram úr, en það er hiö svo-
nefnda tengslamál”.
„Tengslamál?”
„Fyrir tveimur árum var sett i
lög, að háskólanum væri heimilt
að innrita aðra en þá, sem hafa
stúdentsprtíf. Þetta var engan
veginn nógu vel undirbúið og nú
er spurningin hvernig við ætlum
að nýta okkur þessa heimild,
Hvaða afstöðu á að taka til nem-
erida úr Kennaraskólanum,
Tækniskólanum, framhaldsdeild-
inni á Hvanneyri, Samvinnuskól-
anum, Hjúkrunarskólanum og
fleiri hliöstæðra skóla? Við hér i
háskólanum höfum verið fremur
andvlgir þvi að þetta gerðist á
einstaklingsbundinn hátt, þ.e. að
verið væri að fjalla urri tugi eða
hundruð umsókna og meta hvort
viðkomandi umsækjendur ættu að
fá aðgang að háskólapum. Við
viljum heldur reyna að meta
skólana, meta hvor.t þeir standa
nokkurn veginn jafnfætis
menntaskólunum og ef ekki,
hvort þá sé ekki hægt að skapa
einhverja leið fyrir nemendurna
til að bæta við sig þvi, sem þeir
þurfa, til að komast inn 1 háskól-
ann. Nú er verið að vinna aö þvi
rið koma einhverju heildarskipu-
lagi á þetta fyrir næsta haust. Ég
er persónulega hlynntur þvi að
. þeir, sem hafa aflað sér menntun-
ar, sem er allt að þvi sambærileg
við stúdentsmenntun og hafa
áhuga á einhverri af námsbraut-
um háskólans og eru llklegir til að
ná þar góöum árangri, eigi að
hafa möguleika til þess að taka þá
litlu viðbót, sem þeir þurfa. En
hins vegar er ég ekki sammála
þvi, sem oft er talað um; að það
eigi að láta sem flesta fara I gegn-
um menntaskólakerfið og I há-
skóla. Ég held áð þjóðfélagið
komi aldrei til með að hafa efni á
þvi aö mikill hluti þjóðarinnar
verði við nám i háskóla fram und-
ir 25 ára aldur. Og meiri hlutan-
um af þvi fólki, sem færi þá leið,
væri það tæplega til góðs að min-
um dómi”.
Er háskólans að
segja fyrir um þörf
þjóðfélagsins á
háskólamenntuðum
mönnum?
„Ætti þá aö hafa einhvers kon-
ar takmarkanir á inngörigu i há-
skólann?”
„Þessi spurning leiðir af sér
aðra. Er það háskólans að segja
fyrir um þörf þjóðfélagsins á há-
skólamenntuðiim mönnum eöaáað
láta einstakiiligana um að draga
sig til báka og fara I eitthvað ann-
að, ef þeir sjá aö farið er að
þrengjast um I vissum greinum á
vmnumarkaönum? Það er ekki
vel séö að háskóli segi: við þurf-
um svo 'og svo marga og 4oka svo
að sér. Þetta er vandamál, sem
háskólar úti um allan heim eiga
við aö glima. — Ég held að það sé
mjög svo Ihugandi, að ungu fólki
sé gert ljóst, að það geti öðlazt
alveg eins mikla lifshamingju,
þótt það fari ekki endilega gegn-
um háskóla, heldur fari tiltblu-
lega fljótt út að vinna. Og ég er
þeirrar skoðunar, að Islenzka
þjóðfélagið sé þannig upp býggt,
aö launalega geti fólk verið alveg
eins vel statt i iðnaði, sjávarút-
vegi og landbúnaði. Þar lærir það
ákveöin störf og fær fótfestu I lif-
inu, sem hinir, sem fara háskóla
veginn fá ekki fyrr en löngu siðar.
Ég held að það þurfi að gera
meira af þvi að brýna fyrir fólki,
ekki slzt foreldrum, að þessar
leiðir geti verið alveg eins góðar
og leiðin gegnum háskóla. Ef sá
hugsunarháttur kemst á, held ég
að háskólayfirvöld losni við að
vera með takmarkandi ákvæði
um inngöngu. En eins og ég sagði
áðan, þá tel ég mikilvægt, að fólk,
sem ekki hefur farið mennta-
skólaveginn, eigi kost á þvi að
komast i háskóla með viðeigandi
undirbúnirigi, þegar áhuginn
váknar”.
„Þú minntist á að launalega séð
gæti fólk orðið eins vel sett, þótt
þaö færi ekki gegnum háskóla. En
er ekki einmitt verið að ýta undir
að sem flestir kræki sér i háskóla-
próf með þeirri skipan, sem nú er
að komast á I starfsmati hjá þvi
opinbera, þ.e. að maður, sem
vinnur ákveðið starf; geti fengið
nokkrum flokkum hærri laun en
sá, sem vinnrir sama starf við.
hliðina á honum, ef hann hefur
háskólapróf. jafnvel þótt það sé i
allt annarri grein en hann starfar
við?”
„Þarna er minnzt á mál, sem
erfitt er fyrir mig að tjá mig um,
enda gæti það verið lagt út á
ýmsa vegu. Ég get þó fúslega tek-
ið undir, aö þetta er eitt af stóru
vandamálunum i atvinnulifinu.
En ég vil þó segja það, að ég tel að
það geti verið mjög hættulegt að
láta þann tlrina, sem menn hafa
stundað nám I skólum, ráða úr-
slitum. Ég vil ekki segja, að þaö
eigi ékki að taka tillit til þess, en
ég held að það eigi aö fara ákaf-
lega varlega i það, en láta saman-
safnaða starfsreynslu koma á
móti að einhverju leyti. Ég er
ekki frá þvi að þær starfsmats-
reglur, þar sem námið vegur
þungt, hafi bein áhrif á aðsókn að
háskólanum, umfram þaö, sem
æskilegt er og þörf er fyrir”.
„Nú hefur verið til umræðu að
háskóli Sameinuðu þjóðanna
kunni að verða með einhverjar
deildir hér. Yrði hann i tengslum
viö Háskóla Islands?”
„Viö vorum beðnir um álit á
þessu máli og höfum svarað
þeirri beiöni, en ég get ekki farið
út i efni svarsins nánar. Þvi
verður ekki neitaö.aö við höfum
ákjósanlega aðstöðu i sambandi
við greinar eins og haffræði, fiski-
fræði og jarðfræði. En það er
reiknaö með því atftitibú háskóla
S.Þ. veröi að verulegu leyti kost-
uð af landinu sjálfu og þá kemur
spurningin hvort við viljum nota
44 VIKAN 14. TBL.