Vikan - 12.12.1974, Qupperneq 10

Dosturinn
Atli svarar Erlu
Kæri Póstur!
Ég ætla aö byrja á aö þakka þér
fyrir birtinguna á bréfi minu, sem
birtist hér i blaöinu fyrir rúmum
mánuöi. Sömuleiöis þakka ég þér
fyrir aö birta bréf þessarar Erlu,
þvi annars heföi ég ekki fengiö
tækifæri til aö útskýra ýmis smá-
atriöi, sem vefjast fyrir blóöheit-
um unglingsstúlkum hérlendis.
Ég átti satt best aö segja von á, aö
einhver fylginn sér léti i sér
heyra, en aö ööru leyti viröist ég
ekki hafa verið ýkja sannspár.
Hvaö snertir bréf Erlu, þá furöaði
ég mig á, aö svo mikill barna-
skapur skyldi komast fyrir i ekki
lengra bréfi.
Fyrsta atriöið, sem Erla tiltek-
ur er þó vel þess viröi aö vikja
oröum aö þvi. Þaö er rétt, aö is-
lenska sjónvarpiö og bióin sýna
sams konar myndir og kaninn. En
þaö er aukaatriöi. Þaö, sem
skiptir máli, er aö islendingar eru
ein þjóö, sem starfrækir sitt eigiö
sjónvarp. Ef fslendingar eru ekki
ánægöir meö efni þess, þá geta
þeir komið mótmælum á fram-
færi viö Islenska aðila (I þessu til-
felli liklega útvarpsráö). Hér er
um aö ræða einkamál islendinga,
sem þeir bera ábyrgð á sjálfir.
Um kvikmyndahúsin gegnir
sama máli, auk þess sem gerö er
tilraun til aö halda börnum og
unglingum frá þeim myndum,
sem ekki eru viö hæfi þeirra, meö
bönnum. ööru máli gegnir um
myndir kanans. Þær eru fyrir ut-
an islensk lög og reglur, eins og
raunar kaninn sjálfur. Bandá-
riskum hermönnum er sjálfsagt
sama, hvaba skit þeir dreifa, og
er i meira lagi óviðeigandi, aö
þeir beri ábyrgö á heill íslenskrar
æsku.
Erla lofar siöan gæöi kanasjón-
varpsins, og vona ég, að hún sé
ein um þá skoðun. Sömuleiðis
segir hún, a?) ég sé á góöri leiö
meö aö verða alræmdasti komm-
únisti. Hvilik ógæfa fyrir
eymingja mig! Einnig spyr hún,
hvort bandarlsk rekkjubrögö séu
frábrugöin þeim Islensku. Ég
held tæplega, aö um liffræöilegan
mun sé að ræöa. Þaö er frekar
þjóöfélagslegur munur og siö-
feröilegur. 1 grófum dráttum: 1)
tslenskur strákur og islensk
stelpa sænga saman, Af þvi hlýst
e.t.v. krakki. Islenskt einkamál.
2) Bandariskur hermaöur og is-
lensk stelpa sænga saman. Af þvl
hlýst e.t.v. krakki, bandariskt-is-
lenskt mál, þótt islendingar borgi
brúsann og dátinn sleppi meö
ánægjuna. Auk þess fylgir svona
hermannalauslæti siöleysi hiö
mesta.
Erla viröist svo hafa fengiö
einkaskeyti um þaö af himnum
ofan, aö herinn fari aldrei.'Ég
vona bara, aö henni veröi ekki aö
ósk sinni. Hvað myndi gerast, éf
herinn færi? Ósköp litiö. Aö min-
um dómi ráöast rússar ekki á
okkur, ef viö erum áfram i
N.A.T.O. Þaö yrði þeim of dýr-
keyptur biti.
Erla staglast á þvl bréfiö út I
gegn, Wersu mikill rússakommi
ég sé og mig dreymi um það eitt
aö sjá rauöa flaggiö á Arnarhóli.
Þaö skiptir ekki máli, en má þó
fljóta meö, aö ég verö aö teljast
hægri sinnaður ef eitthvaö er.
Annars er bréf Erlu kennslubók i
rússagrýlu og ofstækisfullu sklt-
kasti, sem fyrirgefst þó vegna al- j
gjörs lágmarksaldurs (eða
þroska) Erlu til slikra bréfaviö-
skipta.
Aö lokum iangar mig aö leggja
eina spurningu fyrir andstæöinga
mina, ef einhverjir eru ennþá.
Vinnubrögð hverra — hvaöa stór-
þjóöar — eru þau aö binda um
kjálkana og „tékka” á geðheilsu
þeirra, sem láta skoðanir sinar I
ljós?
Tilbúinn til vibræöna viö hugs-
andi fólk,
Atli
Nú, þetta var hcljarmikil og
hressandi ádrepa, og sennilega
hefur Erla bara fengið hugskeyti,
þvi ég var rétt aö enda viö að
pikka bréfiö hans Atla, þegar bréf
frá Erlu kom hér inn á borö til
min. Ég er þá ekki meö neinar
vöflur, heldur birti það einnig. Að
visu tala þau ekki út frá sömu for-
sendu frekar en oft hefur viljað
brenna viö I þessu hitamáli um
kanasjónvarpið. En sjáum, hvað
Erla hefur að segja I þetta sinn.
Andleg kúgun
Hæ hæ aftur Póstur!
Ég skrifaöi þér bréf um dag-
inn, sem fjallaöi um kanann og
herstöövarmál. Pósturinn vill
halda þvl fram, að ég hafi spillt
islenskukunnáttu minni meö þvi
aö glápa á kanasjónvarpiö, en þvi
miöur horfi ég aldrei á sjónvarp,
hvorki þaö islenska eöa kanann.
Hins vegar snertir þetta mál ein-
hvern streng I brjósti minu um
réttlæti og ranglæti. Þetta er
spurning um andlegt frelsi eöa
andlega kúgun. Mig hryllir viö
þeirri hugsun, aö börnin min eigi
eftir aö lifa viö þessa andlegu
kúgun. Hvers vegna er veriö að
kenna ensku, dönsku, þýsku,
frönsku, spönsku, itölsku, grisku
og ég veit ekki hvaö, og hefur
þessi kennsla ekkert mengaö
tungu vora? Og hvað þá um
Hómer og þessa grlsku spekinga,
ekki tölubu þeir né skrifuöu is-
lensku. Meö fyrirfram þökk fyrir
birtinguna, og afsakaðu villurnar
i svo stuttu bréfi. Vertu blessaö-
ur,
Érla
Þú afsakar athugasemdina um
islenskukunnáttuna og kanann,
þetta átti aðeins að vera meiniaus
smástrlðni. Hins vegar llst mér
heldur ilia á samanburð þinn á
10 VIKAN 50. TBL.