Vikan


Vikan - 12.12.1974, Blaðsíða 18

Vikan - 12.12.1974, Blaðsíða 18
veittur stuöningur, hefBi upp- reisnin ekki tekist. Sempill og átján aörir menn, sem neituöu aB taka þátt I uppreisninni, voru settir i bát. Eftir mikla hrakninga i brennandi sólarhitanum á haf- inu tókst þeim aö komast til Vest- ur-Indía. Black komst til London og þaöan fór hann til Góörarvon- arhöföa, þar sem hann fékk skip- stjórastarfiö á Harbinger, sem flytja átti herflokkunum viö Algoaflóa vistir, en þeir áttu aö verja nýbyggjana þar fyrir árás- um Kaffa. Þegar þangað kom, lágu H.M.S. Rattlesnake, búinn 22 fallbyssum, og The Camel, búinn 44 fallbyssum við akkeri á flóan- um. Þegar gengiö haföi veriö frá öllu á þilfari um kvöldið, fékk ég skipun um aö taka bát og fara um borö I enska herskipið. Þegar ég nálgaöist skipiö, sem ég taldi vera hiö enska, og var i þann veg- inn aö fara um borö i þaö, heyröi ég fólkiö um borð tala tungumál, sem þá hljómaöi framandi i eyr- um minum. Ég flýtti mér frá skipinu og reri yfir til Harbinger. Ekki leið á löngu áöur en viö kom . umst aö þvi, aö þetta var franska skipið La Poeneuse, búið 44 fall- byssum. Frakkarnir höfðu séö ensku skipin tvö á flóanum og þar sem þeir héldu, að þau væru ekki vopnuö, höföu þeir siglt inn á fló- ann I næturmyrkrinu og lagst viö akkeri viö hlið þeirra i þeirri von, aö þau og skonnortan okkar yröi þeim auöveld bráð. Skipstjórarn- ir á Rattlesnake og Camel, sem ekki bjuggust við slikum atburð- um, höföu báðir fariö i land til aö vera þar um nóttina og höföu nú engin ráö til þess að snúa aftur til skipa sinna, sem þá fýsti þó mjög, þegar þeir heyrðu fallbyssu- drunur orrustunnar, sem brátt hófst. Bardaginn stóö i sex stund- ir um nóttina og lauk ekki fyrr en Frakkarnir notuöu sér landgol- una og flýðu út á rúmsjó. Þegar ég kom aftur til Góörar- vonarhöföa, hóf ég störf á brigg- skipinu Lady Nelson hjá Grant liösforingja. Lady Nelson var litiö mælingaskip, sextiu og fimm tonna, og þvi fylgdi Flinders skip- stjóri á Investigator. Þó að Lady Nelson væri litið skip, var hún þægilega innréttuð og þar sem hún var smiðuð sérstaklega til mælingaferöa, var hún mjög gott skip til sliks. Hún risti aðeins fjögur fet og var meö eins konar rennandi kili, sem Shanks erind- reki i flotaráöuneytinu fann upp og jók siglingahæfnina svo mjög, aö ég hef oft undraö mig á þvi, aö sllkur kjölur hefur ekki náö út- breiðslu. Hann var geröur af þremur bjálkum eöa breiöum plönkum, sem komiö var fyrir i þremur hæfilega stórum rifum, sem náöu ofan frá þilfari og niöur aö kili. Þessum bjálkum var hægt aö lyfta og láta þá siga eftir þörf- um eftir þvi hvort siglt var i djúp- um sjó eöa grunnum, og til þess aö koma I veg fyrir rek i mótbyr. Viö áttum að sigla til Suöur- Astraliu og ganga úr skugga um hvort sundið-, sem viö nú köllum Basssund og skilur Astraliu frá Van Diemens Land, væri til i raun og veru. Dr. Bass haföi fariö fifl- djarfa f.erö á hvalveiöiskipi frá Sydney til Western Port, en enn haföi ekki verið skoriö úr um þaö, hvort Van Diemens Land væri eyja. Á grundvelli rannsókna sinna i feröinni taldi dr. Bass, að á þess- um slóðum hlyti að vera sund. Til þess aö skera úr um þetta sigldi Flinders skipstjóri undir leiösögn dr. Bass frá Sydney, en áður en árangur rannsóknarferöar þeirra fréttist til Englands, var Lady Nelson send af staö i sama augna- miöi og átti Grant liösforingi aö taka stefnu á sömu breiddar- gráöu og sigla inn i sundiö vestan frá, ef það væri tíl i raun og veru. Fyrsti staðurinn, sem viö komum aö, var Kings Island, en henni haföi Flinders skipstjóri ekki veitt eftirtekt. Við sigldum kring- um eyna og kölluöum hana eftir þáverandi landsstjóra Nýja-Suö- urwales, King, R.N. Viö þessa uppgötvun styttist leiðin til Sydney frá Góörarvonarhöföa og öörum vestlægum stööum um nokkur hundruö milur og jók enn á nauösyn þess að sigla sunnar á þeim timum árs, þegar mest hætta er á stormum. Frá Kings Island héldum viö til Sydney og snerum siðan viö til aö ljúka rannsókn okkar á Pört Philip, Western Port, Port Dalsymple og Derwentánni. Eftir þaö vorum viö Flinders skipstjóra og Investigator til leiösagnar i rannsóknarleiöangri til noröur- strandar Astraliu. Þegar viö komum til Northumberlandseyj- anna, sem eru um þaö bil 1500 mflum norðan við Sydney, uröum viö fyrir þvi óhappi aö tapa öllum 'akkerunum og járnfestum I kóralrifunum og uröum þess vegna aö taka stefnu til stærstu eyjarinnar, þar sem viö fundum góöa höfn. Þaö hefur ekki veriö sagt aö ástæðulausu, aö neyöin sé móöir uppfinninganna, þvi aö þarna á eynni bjuggum vjö okkur til akkeri úr þyngsta viöar- drumbnum, sem viö fundum á ströndinni, en slikt heföi okkur aldrei komiö til hugar viö aörar aöstæöur. Tréö var þriöjungur skipsins aö lengd og viö þyngdum þaö meö 200 pundum blýs. Þó að þaö væri nóg til aö bjarga skipinu, var þaö mjög óþægilegt I meöför- um og erfitt aö draga það upp vegna þess hve fyrirferöarmikiö þaö var. Investigator varö þess vegna aö halda rannsóknarleiö- angrinum áfram án okkar. Þegar viö komum til Sydney, uröum viö aö leggja Lady Nelson vegna þess aö tréakkeriö okkar var oröiö svo l'ljótandk [wujelsi þurrt af þvi að liggja i fimm vikur á skjólboröinu í hitanum þarna, aö þaö sökk ekki, þegar viö reyndum að sökkva þvi. Þegar Investigator hafði lokiö siglingu sinni umhverfis Astraliu, var það dæmt óhæft til frekari notkunar, þó aö mér þætti þaö enn mjög gott skip og hefði ég átt þaö, heföi ég alls ekki dæmt það ósjófært. En menn hafa alltaf góöar og gildar ástæöur til alls, nema aö drekka sig fulla, sem jafnvel verstu drykkjusvolar viö- urkenna, aö er þaö óskynsamleg- asta, sem nokkur maöur með fullu viti gerir, og Investigator var dæmdur ósjófær og sendur heim til Englands undir stjórn Kent, R.N. skipstjóra. Hann hafði eitt sinn veriö liösforingi hjá Byng aömirál, sem skotinn var vegna þess aö hann sigraði ekki óvininn viö Menorca, þegar aömlráll franska flotans flýöi og fékkrikulega umbun erfiöís sins. Kent skipstjóri var eini liösfor- inginn i þjónustu Byngs aðmiráls, sem slöar komst til nokkurs frama. Hann kvæntist bróöur- dóttur Hunter, R.N. annars land- stjóra I Nýja-Suöurwales. Hunt- er var skipstjóri á skipinu, sem flutt haföi Philip höfuösmann, fyrsta ástralska landstjórann, þangað. King höfuösmaður, þriöji landstjórinn, var annar liösfor- ingi á sama skipi. Fyrst haföi King höfuösmaöur veriö setuiiösforingi á Norfolk Island. Hann varö fræg- ur fyrir sérlyndi sitt sem land- stjóri. Einu sinni komu tveir fangar til Paramatta til þess aö biöja hann um náöun. Annar fékk honum bænarskrá, sem var und- irrituö af öllum helstu mönnum I Sydney, en bænarskrá hins var aðeins undirrituð af einum manni. „Hvernig stendurá þvl?” sagöi landstjórinn, ,,aö þér hafið aðeins fengiö eitt nafn undir bænarskrá yðar, en þessi maöur svona mörg?” „Ég hef aðeins verið undir einn mann settur allt mitt líf,” svaraði maöurinn, „svo að ég þekkti eng- an annan.” Landstjórinn veitti þessum manni frelsi samstundis, en hin- um synjaöi hann meö þessari at- hugasemd?” Úr þvi að þér eigiö þegar svona marga vini, þurfið þér ekki fleiri.” I annaö sinn leitaöi innflytjandi á náöir Kings og baö hann um að lána sér fanga til þess aö setja þak á hús sitt. „Komdu til min eftir sex vikur, þegar uppskerunni er lokiö,” sagöi landstjórinn. Innflytjandinn, sem ekki þótti sérstaklega iöinn sjálfur, kom á tilsettum tlma til landstjórans. „Faröu inn I herbergiö þarna,” sagði landstjórinn, „og þér munuð sjá manninn.” Augnabliki siðar kom hús- byggjandinn aftur og sagöi, aö hann gæti ekki fundiö manninn, þó aö hann heföi leitað alls staöar I herberginu, undir boröinu og bak viö legubekkinn. „Ekki fundið hann?” sagöi landstjórinn.',,Hvernig getur þaö veriö? Komdu meö mér og ég skal finna hann fyrir þig.” Þegar hann fylgdi húsbyggj-’ andanum I annaö sinn inn I her- bergiö, lét landstjórinn hann lita I stóran spegil.sem hékk yfir arn- inum, og sagöi: „Þarna er maö- urinn, sem á aö setja þakiö á hús- iö yöar. Fariö meö hann heim og gætiö þess, að hann geri þaö.” 18 VIKAN 50. TBL.

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.