Vikan - 22.05.1975, Blaðsíða 40

migdreymdi
Hjá lækninum.
Kæri draumráðandi!
Mig langar að biðja þig að ráða fyrir mig draum,
sem mig dreymdi síðastliðna nótt.
Þannig er, að ég á tvær frænkur, sem bjuggu hér á
staðnum, en eru nú fluttar burtu. Við skulum kalla
þær J og K. önnur þeirra á lítinn strák, sem ég kalla S.
Mér fannst þær J. og K. vera komnar hér í staðinn
með tveimur strákum, sem ég þekki ekki, en samt
vissi ég, að þeir voru tvíburar. Þau voru að aka hér
um staðinn, en óku svo eitthvað burt, og þegar þau
komu aftur/ var annar tvíburinn ekki með. Ég spurði,
hvar hann væri, og þau svöruðu, að hann hefði veikst,
og þau hefðu skilið hann eftir á sjúkrahúsinu á B.
Svo fóru þau, en ætluðu að koma seinna og fá sér
kaffi. Þegar þau komu, sagði J. að þau hefðu farið
niður í f jöru, og þar haf i K. veikst. Svo fór J. að gráta
og sagði: Ég er viss um, að K. er að deyja!
Ég sagði þeim, að þau yrðu að f lytja hana á sjúkra-
hús, og þá segir J. við mig: Viltu passa strákinn fyrir
mig?
Ég játaði því og fylgdi þeim svo út að bilnum. í
f ramsætinu á honum sat Ijóshærður strákur, en K. lá í
aftursætinu. Tvíburinn settist i bílstjórasætið, en J.
settist á gólfið afturi, hélt grátandi utan um K. og
sagði í sífellu: Hún er að deyja.
Svo óku þau burt og ég fór inn.
Þar er S. þá kominn og við fórum út að ganga. Við
fórum inn í læknisbústaðinn, og þar fannst mér búa
hjón, sem ég hef i rauninni aldrei séð, en samt þekkti
ég þau í draumnum. Mér fannst þessi hjón eiga lítinn
strák, sem ég þekki og ein kunningjakona mín á. Hann
kallaði ég A.
Ég spurði konuna, hvort ég mætti skilja S. eftir hjá
henni meðan ég færi að leita að lækninum. Hún spurði
til hvers ég væri að leita að honum, og ég sagðist ætla
að fá hjá honum verkjatöf lur. Svo fór ég að leita að
verkjatöf lum um allt, en fann bara pínulítið brot, sem
var pakkað inn í óskaplega stóran plastpoka. Þetta
brot tók ég, en sagðist þurfa miklu meira.
Síðan fór ég út og gekk upp götuna. Þá sá ég bif reið
læknisins f yrir utan hús ofarlega í götunni og hugsaði
með mér: Nú er E. að eiga barnið. (E. á heima þarna
og á von á barni.)
Ég fór og barði að dyrum í húsinu. Læknirinn kom
til dyra. Ég bað hann að koma á læknisstofuna, en
hann sagði mér að biða ef tir sér í bílnum, og gerði ég
það.
Skömmu seinna kom hann og ók sem leið lá niður
götuna, og nam staðar við hús rétt fyrir ofan læknis-
bústaðinn. Hann sagðist þurfa að skreppa þar inn, og
sagði mér að fara niður á stof u og bíða.
Ég gerði eins og hann sagði, og þegar ég kom inn í
stof una voru S. og A. þar. Á gólf inu var strigamotta og
á hana var raðað mörgum mismunandi stórum nál-
um. Ég hugsaði með mér, að það væri einkennilegt af
lækninum að skil ja þetta eftir svona, því að strákarnir
gætu meitt sig á þessu.
Svo var læknirinn allt í einu kominn inn í forstof una.
Hann kallaði á mig og sagðist þurfa að vera nokkra
stund í húsinu og spurði, hvort ég gæti ekki beðið á
meðan. Ég sagði, að það væri allt í lagi — ég hefði
bara ætlað að fá verkjatöf lur.
Þegar ég kom inn af tur, var A. búinn að stinga sig á
nálunum, og þær stóðu í hendinni. Ég tók þær úr, en
þær stóðu mismunandi djúpt, og ég gat með naumind-
um náð einni þeirra.
Það blæddi ekkert úr hendinni og ekkert far sást
eftir nálarnar.
Ég taldi nálarnar. Þær voru tólf og allar af minnstu
gerð. Síðan ætlaði ég að raða þeim á mottuna af tur, en
þá voru þær svo segulmagnaðar, að þær fóru bara í
eina hrúgu.
Ég vaknaði upp við þá hugsun, að ég yrði að vera
búin að raða þeim, þegar læknirinn kæmi.
Með fyrirfram þökk.
Fjóla.
Þakka þér greinargott og ítarlegt bréf. Þú ert mesta
rólyndisstúlka og þess vegna kemur það öllum óvart,
þegar þú reynist óvenju viðbragðsfIjót og úrræðagóð,
þegar á reynir.
Buxnakaup.
Kæri draumráðandi!
Mig langar til að biðja þig að ráða fyrir mig draum,
sem mig dreymdi nýlega. En fyrst ætla ég að segja
þér.... En hérna kemur draumurinn:
Mér fannst ég og vinkona mín vera að fara inn í
Kaupfélag að versla. Vinkona mín spurði eftir galla-
buxum, sem áttu að vera á útsölu þarna. Afgreiðslu-
stúlkan sagði, að þær væru fyrir innan og sagði okkur
bara að fara þangað.
Þegar við komum inn fyrir, er þar allt f ullt af mat-
vælum á mjög lágu verði. Vinkona mín fór stra* að
tína í körfu, þar á meðal agúrkur.
Svo fórum við inn fyrir milligerð og þar var f ullt af
buxum, sem við fórum að skoða. Þarna var mest af
bláum gallabuxum með rauðri rönd á skálmunum og
blómi á hliðinni. Allar voru buxurnar moldugar og
skítugar. Ég tók tvennar og ætlaði að máta þær. Þá
fannst mér verslunin vera orðin að stórri hlöðu með
heyi i. Það var búið að skera stabba, svo að ég f ór bak
við hann og ætlaði að máta þar. Ég f ór úr buxunum og
sem ég stóð þarna á nærbuxunum leit ég þangað, sem
vinkona mín hafði staðið, en nú sá ég hana hvergi. Þar
sem vörurnar höfðu áður verið, var nú komið f járhús
og þar voru margar ær.
Svo fannst mér þrír strákar koma inn. Ekki þekkti
ég þá neitt, en vissi, að einn þeirra var sonur kaup-
félagsstjórans. Sá fór að moka skít af grindunum í
f járhúsinu. Þá kom hann auga á mig og kom til mín.
Þá þreif ég þunna, síða regnkápu, sem ég var með, og
fór í hana.
Strákurinn horfði á mig, og þá fannst mér ég allt í
einu vera að baða lítinn dreng, sem ég átti, og vafði ég
stóru handklæði utan um hann.
Svo vaknaði ég.
Mig hefur þrisvar dreymt drauma mjög svipaða
þessum. Þeir snúast allir um það, að ég sé annað hvort
að eignast barn eða búin að því.
Vona, að þið getið lesið þetta.
Draumadís.
Þú ert mikið upp á karlhöndina og einnig er greinilegt,
að þig langar mikiðtil að komastáfram í lífinu eins og
það er kallað. Ekki verður annað séð af draumnum,
en þér takist það.