Vikan - 04.09.1975, Blaðsíða 32

KRYDDID
eldhúsið með karrylitri vél frá
7 gerðir af eldavél-
um í hvítum, karry,
gulum, grænum og
brúnum lit.
Vegna sérstakra
samninga getum við
boðið þessar vélar á
mjög hagstæðu
verði.
3 hellna vélar frá kr.
56.100,-
4hellna vélar frá kr.
72.900,-
Eigum einnig gufu-
gleypa, uppþvotta-
vélar og kæliskápa í
sömu litum.
Greiðsluskilmálar.
EINAR FARESTVEIT & Co. HF.
Bergstaðastræti 10A sími 16995
Winther
vinsælustu og bestu þríhjólin
Varahlutaþjónusta.
Spítalastíg 8, sími 14661, pósthólf 671.
neitt ennþá. Þú þykkst vita hvert
Feyella Mapollion hefur fariö.
Hvar er hún þá?
Nú var hann ekki ismeygilegur
lengur, heldur minnti hann mig
eiginlega á urrandi villidýr. —
Næst, sagði hann. — En mundu
eftir þvi aö hafa nægilegt fé meö-
feröis, þegar þú ferö i gönguferð
næst.
Hann sneri sér viö og gekk i átt-
ina aö sandhólunum. — Hvaö
ætlaröu aö segja mér? kallaöi ég
á eftir honum I angist minni. —
Þú veröur að segja mér það
núna!
Dökka skuggaveran var nú aö
hverfa. — Leitaðu i gamla garðin-
um, en láttu engan sjá til þin! Og
svo var hann horfinn.
Tunglið gægðist aðeins i gegn-
um skýin, þegar ég kom i gamla
garöinn. Þaö var komiö fram yfir
miönætti og hvergi sást ljós i
glugga. Þaö var þessi ógnvekj-
andi ótti, sem rak mig áfram um
garöinn, fram hjá gömlu stytt-
unni, nöktum greinum rósarunn-
anna; undir linditrjánum.
Eg var að leita að einhverjum
leyndum stað, rétt hjá stignum.
Þar kom ég að gömlum brunni og
styttu af glottandi skógarpúka,
og sá þar lausa mold á sex feta
svæöi, greinilega nýopna mold.
Þetta var alveg nægilegt svæði til
aö grafa fullorðna manneskju,
gat þaö verið aö þarna lægi
llkami ungu stúlkunnar meö bláu
augun, sem aldrei framar myndu
brosa glettnislega.
Einhver haföi graiið hana. Var
það Benedict....?
Feyella hafði komiö hingaö i
skjóli næturinnar. Pollitt haföi
séö til hennar og sennilega verið
vitni að glæp.
Hvers vegna hafði hún komið?
Til aö fleygja sér fyrir fætur
Benedicts og biöja hann að standa
við loforðið frá æskuárunum?
Hvernig hafði þetta allt fariö
fram. Ég minntist októberdags-
ins, þegar hún kom riðandi inn i
húsagaröinn á Mallion og það
sem hún sagöi við Benedict, þeg-
ar hann lyfti henni af baki.
— Þú ert frátekinn handa mér,
ég hefi beðiö eftir þér, Benedict.
Ég tók þig fram yfir Piers....
Þaö hlaut aö vera þannig. Hún
haföi veriö örvæntingu nær, eftir
miskunnarlausa hegðun hans
gagnvart henni við kvöldveröinn;
hún haföi komiö aftur til aö bjóöa
sig þeim manni, sem hún elskaöi,
en haföi ekki von um aö giftast.
Hefur sennilega ætlaö aö bjóöa
sig fram sem ástkonu, til aö sýna
honum aö þaö væru engin tak-
mörk fyrir þvi, sem hún vildi
gera, jafnvel aö auömýkja sig
svona hræðilega.
Hvað haföi svo skeð? Hún haföi
sennilega fundiö einhver ráö til aö
fyrirfara sér, eins og móöir henn-
ar haföi gert sautján árum áöur.
En Feyella haföi ekkert miskunn-
samt haf til að dylja smán sina, til
aö fleyta i burtu likama hennar,
burt frá augum heimsins. Bene-
dict haföi þá fundið henni felu-
staö....
En mig grunaöi ekki það sem
átti eftir aö koma yfir mig næst.
Fyrsti fyrirboðinn geröist
næsta morgun, þegar þjónustu-
stúlka drap létt á dyr hjá mér,
hneigði sig og sagði:
— Það er komin unglingsstúlka,
sem segist þurfa að tala viö yður,
frú.
— Hver er það? spurði ég.
— Ég veit ekki hvað hún heitir,
frú, en ég held að hún sé frá
Mapollion Grange.
— Visaðu henni inn, sagði ég
unrirandi
Gesturinn var stúlka, sennilega
fimmtán ára eða svo. Hún var
greinilega mjög taugaóstyrk og
leit flóttalega í kringum sig.
— Komdu hérna aö arninum og
vermdu þig, sagði ég. — Þér er
svo kalt. Hvaö heitir þú? Komdu
nær, ég blt þig ekki.
— Janey, frú. Ég heiti Janey
Madden.
— Og þú vinnur á Grange?
— Ég vann þar, frú. Augu stúlk-
unnar fylltust af tárum og varir
hennar titruðu. — Ráöskonan rak
mig i morgun. Hún sagöist ekki
hafa neitt fyrir mig að gera núna,
þegar unga húsmóðirin...ungfrú
Feyella...
Ég staröi á hana.— Ungfrú
Feyella, já? Hvað er það með
ungfrú Feyellu?
Stúlkan var farin aö gráta há-
stöfum.
— Svona, svona, Janey, sagöi
ég. — Þetta er allt i lagi, þú skalt
bara gráta það léttir. Segðu mér
svo erindi 'þitt. Hvað geröiröu á
Grange?
— Ég var herbergisþerna ung-
frú Feyellu, frú.
— Og nú er ungfrú Fey-
ella... horfin.... og ráðskonan rak
þig?
— Já, frú snökti stúlkan.
Þetta voru sannarlega erfiö ör-
lög fyrir svona unga stúlku, hún
átti hvergi samastaö.
Framhald I næsta blaöi
'UVM ^
-S.iáðu bara hvað bu
h« fur rcert vib
stuðarann á bíl.
þeasarar unsru
stúlku.