Vikan - 11.12.1975, Blaðsíða 34

Lafði Ellis var örþreytt eftir áreynsl
una að hafa talað svona mikið og
sagði ekki fleira. Marianne yfirgaf
herbergi hennar, og innra með henni
togaðist á ógn og gleði. Henni
fannst það stórkostlegt, að Francis
skyldi vilja kvaenast henni, einfaldri
sveitastúlkunni, enda vissi hún, að
margar aðrar konur voru ákafar I að
geðjast honum. Skringileg sigurvíma
faerðist yfir hana. Hún varð I
senn stolt og kvíðafull.
.,Ég mun aldrei verða verðug
hans,” hugsaði hún. ,,Ég mun
ávallt gera eitthvað óviðeigandi, og
honum mun finnast ég heimsk.”
Það var þessi sami kvíði, er hafði
angrað Marianne við kvöldverðar-
borðið á brúðkaupsdaginn. Sam-
bland af gleði og stolti fór um hana,
er hún horfði á Francis, þar sem
hann sat gegnt henni í stólnum
með háa bakinu, sem hafði svo
lengi staðið auður og tilheyrði hús-
bónda heimilisins. Hann sat svo
kæruleysislega og blátt áfram 1 stóln-
um, að hin unga brúður fylltist
aðdáun. Fyrir sitt ieyti var Marianne
sér þess fullvel meðvitandi, að
hún sat í stól húsmóðurinnar, þar
sem frænka hennar hafði verið vön
að sitja.
Rödd Ivys rauf hugsanir hennar.
,,Ég hygg, að timi sé til kominn,
að við drögum okkur í hlé Marianne
og skiljum karlmennina eina eftir
að reykja og drekka í friði.”
Marianne hrökk við og gerði sér
allt i einu grein fyrir þvi, að augu
allra hvíldu á henni. Þjónninn
hafði þegar sett karöfflur með púrt-
vini og koníaki á borðið. Hún
reis á fætur og roðnaði yfir þvi
að hafa gleymt sér.
,,Auðvitað,” sagði hún. ,,Við
yfirgefum ykkur. Ég... ég er dálitið
þreytt og ætla að ganga til náða . ”
Það var þegar komið fát á hana.
Engum gat dulist, að hún var óörugg
með sig, og hún gekk yfir til
de Chazay ábóta og kyssti hann
i kveðjuskyni. Henni var ómögu-
legt að leyna tilfinningum sínum.
Svo hneigði hún höfuðið til hinna
gestanna, en augu hennar hvíldu
biðjandi á Francis, eins og hún
væri að fara fram á það við hann, að
hann dveldi sem skemmst hjá gestum
þeirra. Þetta var brúðkaupsnóttin
hennar, sem tilheyrði henni sjálfri,
og enginn hafði leyfi til þess að ræna
svo mikið sem mínútu af henni.
En Francis brosti einungis.
Konurnar tvær yfirgáfu herbergið,
og Marianne fannst skrjáfið I bylgj-
andi silkikjól hennar minna dálítið
á hvirfilvind. Hún gat ekki beðið
þess að komast I burtu og verða hún
sjálf aftur. Er þær voru komnar
að stiganum snéri hún sér að Ivy,
en blá augu þessarar konu litu
rannsakandi á han, og um elskulegar
varir hennar lék dauft bros.
,,Góða nótt” sagði hún tauga-
óstyrk og fljótmælt. „Fyrirgefðu
mér, að ég skuli yfirgefa þig svona
snemma, en ég er þreytt og...”
,,Og þú þarft að fara og undir-
búa þig fyrir mikilvægustu nótt
lifs þins!” bætti Ivy við og hló
sigri hrósandi, en þetta fannst brúð-
inni óvenju ertandi. ,,Þú hefur á
réttu að standa. Francis er ekki
auðveldur í meðförum. ’ ’
Þessi beinskeytta athugasemd olli
því, að Marianne varð blóðrjóð
í framan, en hún sagði ekki neitt.
Hún tók um faldinn á viðu pilsinu
og hljóp upp á loft. Knipplinga-
blæjan stóð aftur úr henni eins og
væri hún halastjarna. En dillandi
hæðnishlátur Ivys fylgdi henni eftir
alla leið að dyrum herbergis hennar.
2. kafli - Einvígið
Herbergið var eins og smækkuð
mynd af Eyjahafinu, Grindur fyrir
knipplinga hér, efnismikill satín-
kjóllinn þar, bandajárn rheð hárkoll-
um, og ótal undirpils lágu á víð og
dreif eins og litlar bleikar eyjar.
Marianne var nú komin I einfaldan
náttkjól úr fínu blæjulini með
knipplingum og snoturlega skreyttan
mjóum grænum satínborðum. Aftur
sá hún kunnuglega mynd sína I
speglinum. Þar birtist hávaxin stúlka
allt of dökk fyrir þá tima, er kusu
það, að konur væru ljósar yfirlitum,
og auk þess var líkamsvöxtur hennar
ekki enn búinn að ná eðlilegri
fyllingu. Hún var með langa,
lögulega fætur, mjaðmalítil og hafði
áreiðanlega mjósta mitti í öllu Eng-
landi. Háls hennar var langur og
grannur, en þar fyrir ofan tók við
óvenju hjartalaga andlit með háum
kinnbeinum, og drættir þess voru
sterkir og lýstu stolti. Augun voru
lítið eitt skásett og vógu upp
á móti bogadregnum augabrúnum.
Þau voru græn og lítið eitt gulyrjótt.
Úr þeim skein viljastyrkur og ögrun,
sem var ekki siður áberandi en lit-
urinn. En ef ekki hefði komið til
stór munnur hennar og litaraftið,
sem minnti á raf þannig að hún
líktist tatara, þá hefði verið allt I
SKIOn AHUGAFOLK
Við bjóðum aðeins úrvals vöru á góðu verði.
San Marco og Nordica skíðaskór
PARABLACK
og skistopper.
Moon boots.
Fullkomin skíða þjónusta: viðgerðir á skíðum og skóm.
Look oryggisbindingar.
Blizzard skíði.
Skíðafatnaður
á börn
og fullorðna.
frá BRAUN.
Útilíf,
Glæsibæ,
sími 30350.
34 VIKAN 50. TBL.