Vikan - 20.03.1980, Síða 19

eina ástæðu til þess heldur margþættar
keðjuverkanir. Strax i bernsku eru karl-
menn nánast aldir upp með það í huga
að þeirra bíði í framtíðinni krefjandi
starf þar sem taka þurfi mikilvægar
ákvarðanir. Þar af leiðandi finnst
konum næstum því eðlilegt að þeirra
vettvangur séu hin minna krefjandi
störf. Og svo eru það börnin og heimilið
þar sem alið er á sektarkennd konunnar
ef hún þarf að beita kröftum sínum of
mikið utan heimilisins. Henni er á allan
hátt gert mjög erfitt fyrir og vil ég þar
t.d. benda á ákaflega óréttláta skatta-
löggjöf. Heimavinnandi kona er skráð
fyrir helmingi tekna maka sins og fær
að auki fullan persónufrádrátt. Kjósi
konan aftur á móti að vinna úti og verja
stórum hluta launa sinna til að greiða
heimilishjálp eru þessar launagreiðslur
ekki einu sinni frádráttarbærar til skatts.
Mér finnst þetta stórt skref aftur á bak
og hlýtur að leiða til enn minni þátttöku
giftra kvenna i störfum utan heimilisins.
— Einnig álít ég að konur séu kannski
öllu viðkvæmari fyrir þvi neikvæða
umtali sem hlýtur að fylgja umsvifum á
sviði stjórnmála og ég fór ekki varhluta
Hér er rekin ein
sú vitlausasta
landbúnaöarstefna
sem um getur í
víöri veröld og
beinlínis ýtt undir
þaö aö allir helstu
atvinnuvegir
þjóöarinnar séu
meira og minna
háöir ölmusu.
af i síðasta prófkjöri. Og síðast en ekki
síst er því miður enn litið á stjórnmál
sem einkavettvang karlmanna þar sem
konur eru einna helst nothæfar svona
uppá punt.
— Hvað geta konur gert til að ná þvi
jafnrétti sem enn er þvi miður meira í
orði en á borði í þjóðfélagi okkar?
— Þær verða fyrst og fremst að afla
sér menntunar sem gerir þeim kleift að
standa á eigin fótum hvort sem þar er
um að ræða bóklega eða verklega
menntun. Og uppalendur þurfa að
innræta stúlkum alveg frá bernsku að
þær séu fullgildir þjóðfélagsþegnar á við
karlmenn. Og við verðum að sýna enn
meiri hörku í baráttu okkar fyrir sömu
launum fyrir sömu vinnu, því enn
vantar mikið á að svo sé.
— Hver finnst þér höfuðgallinn á
þeirri mynd þingræðis sem við búum nú
við?
— Að mínu áliti er gamla flokkakerfið
löngu orðið úrelt og því miður er ekki
mikil von um breytingar.
Höfuðmeinsemdina í störfum stjórn-
málaflokka og Alþingis má rekja til
allrar þeirrar samtryggingar og flokks-
hlýðni sem þar ræður rikjum. Það er
eins og aðalatriðið sé að enginn missi
spón úr aski sinum. Mér finnst að skylda
hvers þingmanns hljóti að vera að starfa
samkvæmt eigin sannfæringu en ekki i
einhverjum flokksótta. Og í þessu
sambandi vil ég líka minnast á öll þau
ókjör af nefndum sem starfa á vegum
Alþingis án þess að mikill árangur sjáist
af störfum þeirra. Ég vildi leggja til að
öll nefndarstörf yrðu ólaunuð, þeir yrðu
þá kannski ekki svona nefndaglaðir.
— Að lokum, Arndis, ætlar þú að
halda áfram i slagnum?
— Já, tvímælalaust. Mér finnst að
það þurfi að breyta svo mörgu í
þjóðfélagi okkar. Og mér finnst einmitt
að síðasta stjórnarkreppa bendi til þess
að það sé full þöf fyrir nýja krafta til
starfa á Alþingi.
JÞ
Höfuömeinsemd-
ina í störfum
stjórnmálaflokka
og Alþingis má
rekja til
samtryggingar og
flokkshlýöni.
Amdis kynnir Rosenthalvörur á kaupstefnu í Laugardalshöllinni.
12. tbl. Vikan 19