Vikan - 29.11.1984, Síða 52

\u Fimm mínútur með Willv Breinholst
Bílaþvottur til
sjávar og sveita
Fólkið í strjálbýiinu, vinnu-
menn, bændur, greifar og barónar
og svoleiðis lið, á ekki í neinum
vandræðum með að fá bílana sína
þvegna, eins og fólkið í einbýlis-
húsunum í borgunum. Fyrir það
fyrsta þvær fólk til sveita bílana
sína ekki. Það tekur því ekki, þeir
verða hvort eð er strax skítugir
aftur. t öðru lagi gerir bara ekkert
tU, ef það þvær bflana sína á
annað borð, þó að sprautist vatn
og froöa um næsta nágrenni. Það
er nefnilega nóg af plássi úti á
landi. Það er hins vegar ekki sömu
sögu að segja um litlu garðholurn-
ar í bæjunum og þaðan af síður ör-
smáu innkeyrslumar. Ef maður
er ekki gætinn eins og morðingi að
yfirlögðu ráði lendir maður í að
sprauta inn um gluggann hjá ná-
grannanum. Eg verð að segja að
ég gæti mín alltaf eins og yfir-
vegaður morðingi, en óhöpp geta
hent.
Eins og héma um daginn, þegar
ég var að þvo bílinn minn. Eg
skrúfaði frá garðslöngunni af
fullum krafti til að ná að skola bfl-
inn almennilega — rétt gleymdi
mér augnablik og sendi væna
gusu yfir gangstíginn hjá
nágrannanum. Þá þurftu útidym-
ar endflega aö opnast á húsinu og
út kom Larsen í kjól og hvítu, með
pípuhatt, og var á leiðinni á
frímúrarafund.
— Obbosí! sagðiég.
Hann kom að limgerðinu, sem
skilur mflli lóðanna okkar, með
vatnið trillandi niður sig allan.
— Hvem fjárann á þetta eigin-
lega að þýða, maður minn? sagði
hann mjög hátt. — Hvað ertu
eiginlega aðgera?
Ég útskýrði fyrir honum að ég
væri að skola af bflnum og máli
minu til stuðnings greip ég undir
brettin á bflnum tfl aö sýna honum
alla leðjuna, skítinn og oliudrull-
una og að það væri sko engin van-
þörf á bflaþvotti endrum og
sinnum. Larsen leit á mig eins og
naut í flagi og hlustaði ekki einu
sinni á það sem ég var að segja.
— Þessi skyrta kostaði mig 1500
krónur, sagði hann, og þetta er í
fyrsta skipti sem ég fer í hana. Og
nú er ég orðinn hundblautur.
Eg rétti honum höndina, eins og
hjálpsömum nágranna sæmdi, og
fór að reyna að þurrka eitthvað af
vatninu af honum, en tók ekki
strax eftir því að ég var allur í
leðju og olíudrullu um hendumar.
Þegar ég var búinn að ná sæmi-
lega miklu vatni af skyrtunni var
hún orðin hálfsjúskuð, það verður
að viðurkennast.
— Þetta var nú verra, sagði ég
og reyndi að fjarlægja óhreinindin
með hinni hendinni en var
auðvitað búinn að gleyma því að
hún var löðrandi í smurolíu af því
ég var nýbúinn aö bera vel á allar
lamimar á bflnum. Larsen hrinti
mér frá sér og það vottaði ekki
fyrir þakklæti af hans hálfu.
— Hvað í fjáranum meinarðu
eiginlega, maður? spurði hann
mig og hækkaði röddina ótrúlega
mikið. Ég útskýrði fyrir honum að
meiningin hefði nú verið að
þurrka eitthvað af vatninu af dýr-
mætu skyrtunni hans svo hann
gæti drifið sig á fundinn. Eg notaði
tækifærið að spyrja hann hvort
hann væri ekki til í að stinga upp á
mér sem stúkubróður því mig
hefði alltaf langað tfl að komast í
einhverja svona stúku, ja, kannski
oddfellow en þó frekar í frímúrar-
Blómailmurinn er indœll í Flóru
interflora
Kransa- og kistuskreytingar.
Alþjódleg blómaviðskipti.
Skreytingar við öll tœkifœri.
Sendum um allt land.
Opið til 22 öll kvöld.
■^Lnifíonffóe,
Flóra
Langholtsvegi 89 — Sími 34111
52 Vikan 42* tbl.