Vikan - 24.01.1985, Blaðsíða 41

Þýöandi: Anna
um málið og byrjaði að klifra
upp. Það kom fljótlega í ljós að
þetta var hallærislega hannað
perutré. Greinarnar voru í
fáránlegri fjarlægð hver frá
annarri og það var lífshættulega
langt á milli þeirra sem þoldu 80
kílóa þunga per perutrjágrein,
brúttó. En upp fór ég.
— Mjá, vældi kisa á mig.
— Ertu kominn með hana?
heyrði ég hrópað langt fyrir
neðan mig. — Klifraðu ekki of
langt út á greinina, hugsaðu þér
ef hún léti undan. Ég var ekki
kominn með hana. Hún hékk á
sínum stað. Ég náði svo langt
með hendinni að ég var næstum
búinn að ná taki á henni og grípa
í hnakkadrambið á henni. En svo
stökk hún skyndilega yfir á
næstu grein og klifraði í logandi
hvelli niður bolinn og niður á
grasflötina.
— Ö, aumingja litla kisa,
gastu ekki komist niður? heyrði
ég rödd Maríönnu segja fyrir
neðan mig. — Jæja, nú skulum
við koma inn í eldhús og fá
okkur svolitla rjómalögg, greyið
mitt. Veslings litla kisa mín.
Svo hvarf hún með köttinn.
Ég sat kyrr smástund, svo fór ég
að feta mig til baka eftir grein-
inni og reyndi að ná góðu taki á
bolnum áður en ég lagði í hann
niður á við. Þegar ég hafði gert
nokkrar árangurslausar tilraunir
til að ná fótfestu á greininni fyrir
neðan mig komst ég að raun um
að það væri tíu sinnum erfiðara
að komast niður en upp. Svitinn
fór að perla af mér og hárin voru
farin að rísa á höfði mér. Ég
mundi ekki eftir að hárin hefðu
risið á höfði mér nema einu sinni
áður, það var þegar ég sat kvöld
eitt framan við sjónvarpið heima
og dreymdi að ég væri að klífa
Matterhorn frá ókleifu hliðinni
að norðanverðu og þegar ég var
svo næstum kominn upp á
tindinn rann ég til á bananahýði
og húrraði niður.
— Maríanna, kallaði ég í
áttina að eldhúsinu.
Hún kom ekki.
— Maríanna!
Eg var á barmi örvæntingar
þegar ég hagræddi mér í trénu.
Mér fannst blóðið vera farið að
spretta undan nöglunum á mér.
Ég kallaði að minnsta kosti sex
sinnum á Maríönnu en árangurs-
laust.
Sem betur fór áttu nokkrar
smástelpur leið hjá, úti á götu.
Ég ætlaði einmitt að fara að kalla
á þær þegar ég áttaði mig á því
að það var dálítið tæpt af
fullorðnum manni að fara að
kalla á litlar stelpur ofan úr peru-
tré. Það gæti misskilist. í staðinn
fyrir að kalla á þær gerði ég
dálítið annað.
— Mjá, mjá . . . vældi ég
ámátlega og smástelpurnar flýttu
sér að hlaupa að dyrunum á
húsinu mínu. Maríanna opnaði.
— Það er lítil kisa sem kemst
ekki ofan úr perutrénu þarna,
sögðu þær.
— Nei, sagði Maríanna skæl-
brosandi, hún er komin niður.
Hún er hérna í eldhúsinu hjá
mér . . . að drekka rjóma.
Svo lokaði hún dyrunum,
litlu stelpurnar fóru og ég var
litlu bættari. Meðan ég sat þarna
uppi á greininni, einn og yfír-
gefinn, gat ég þó alla vega hugg-
að mig við að litla kisan fékk alla
þá ástúð og umhyggju sem hugs-
ast gat.
Hvernig komst ég svo niður?
Ah, það var auðvelt, svo langt
sem það náði. Allt í einu
brotnaði greinin sem ég sat á og
sekúndubroti síðar var ég
kominn niður. Það var óskiljan-
legt hvernig ég fór að því að
brjóta hvorki hendur né fætur.
En andartak var ég samt alveg í
maski. Þegar ég kom til sjálfs
mín fann ég að það var verið að
rétta mér reykta síld. Þetta hafði
gerst daginn áður. Lesandinn
veit það kannski ekki, en þetta er
skrifað með vinstri hendi. Ég
brákaði þá hægri í fallinu. En að
öðru leyti slapp ég með smá-
skrámur. Marinn, jú, og augna-
blik. Maríanna er komin í
dyrnar. Hún vill mér víst eitt-
hvað. Það hlýtur að vera eitthvað
merkilegt því hún veit að ég vil
ekki láta trufla mig þegar ég er
að skrifa.
—Já, hvað var það?
— Kisa, hún er komin upp í
tréð aftur. Þú vildir víst ekki
Þið megið geta þrisvar hvort
égvildiþað. . .
Hrúturinn 21. mars-20. apríl
Þú stendur á
einhverjum tíma-
mótum og getur ekki
gert upp við þig hvað
þú vilt. Þú átt
ákaflega létt meö að
vera ástfanginn og
næstu vikur munu
einkennast af róman-
tík og kertaljósum.
Nautið 21. apríl - 21. maí
Fjármálin eru að
einhverju leyti í ólagi
hjá þér og þaö fer í
taugarnar á þér. Þú
getur engum nema
sjálfum þér um
kennt. Reyndu að
koma einhverju
skipulagi á hlutina í
kringum þig.
Tvíburarnir 22. mai-21. júni
Þú hittir manneskju
sem opnar augu þín
fyrir nýrri hlið á
lífinu. Reyndu að láta
ekki velgengni þína í
starfi stíga þér til
höfuðs. Það gæti
farið svo að þú fengir
girniiegt atvinnutil-
boö bráðlega.
Krabbinn 22. júni - 23. júli
Ljónið 24. júli - 24. ágúst
Meyjan 24. ágúst - 23. sept.
Fjölskylda þín er
eitthvað að pukrast
og það fer í taug-
arnar á þér. Þú mátt
ekki alltaf búast við
hinu versta frá fólki.
Nú mun fara í hönd
mjög skemmtilegur
tími hjá þér.
Vogin 24. sept. - 23. okt.
Það reynir á tryggð
þína bráðlega þegar
vinur þinn leitar til
þín. Reyndu að not-
færa þér bjartsýni og
gott skap. Á næstunni
máttu búast við sím-
hringingu sem færir
þér fréttir sem þú
bíður eftir.
Sporðdrekinn 24. okt. - 23. nóv.
Þér hættir til þung-
lyndis þó eitthvaö
smávegis gangi þér í
óhag. Reyndu að
forðast að tala illa
um fólk, einhver
bíður nú eftir
tækifæri til að upp-
götva mistök hjá þér.
Þú vilt helst alltaf
vera að leika þér og
reynir að komast hjá
því að taka þátt í
alvöru lífsins. Það er
hætt viö að á næstu
dögum þýði lítiö aö
fara í feluleik og þú
þarft að taka afstöðu
í alvarlegu máli.
Steingeitin 22. des. - 20. jan.
Fyrir nokkru tókst þú
ákvöröun sem þér
fannst erfitt aö
standa við. Nú færð
þú annað tækifæri til
að reyna á þolrifin og
þú munt standast
þessa prófraun.
Mundu að þakka vini
þínum sem gerði þér
mikinn greiöa.
Þér hættir til að fara
á taugum þó engin
ástæða sé til þess og
þá gerir þú óþarfa
mistök. Þú ættir að
einbeita þér að því að
hvíla þig næstu daga,
þá verður lífið allt
miklu léttara.
Vatnsberinn 21. jan. - 19. febr.
Athyglin mun beinast
að þér á næstu
dögum og þér finnst
erfitt að standast svo
mikla pressu. Það
besta sem þú gerir
nú eins og alltaf er að
vera þú sjálfur og
vinna þín verk eins
og þú hefur alltaf
gert.
Bogmaðurinn 24. nóv. - 21. des.
Mikið stendur til og
þú hlakkar til næstu
daga. Þegar hlutirnir
ganga ekki upp hjá
þér verður þú að líta
á björtu hliöarnar og
gera eins gott úr öllu
og mögulegt er.
Fiskarnir 20. febr. — 20. mars
Þú ert mjög vinsæll
félagi og þaö er ekki
síst því að þakka að
þú gefur þér tíma til
að hlusta á fólk.
Gættu þess samt að
blanda þér ekki
óþarflega mikiö inn í
einkamál annarra,
það borgar sig ekki.
4. tbl. Vikan 41