Vikan - 03.07.1986, Síða 28

ólík lönd en eiga það sameigin-
legt að þar er þörfin fyrir nýtt
afl alveg feikileg. í Finnlandi
lamar nálægðin við Rússa alla
nýsköpun. Kerfið er orðið svo
staðnað og þurrt að það er nauð-
synlegt að hrista upp í því. Á
írlandi er það sama uppi á ten-
ingnum þó þjóðfélagsástæður
séu allt aðrar. Þar er örbirgðin
svo hroðaleg og svo mikil ör-
vænting ríkjandi að eitthvað
verður róttækt að gera. Og hug-
myndir okkar féllu í mjög góðan
jarðveg.“
- Áshildur, hvað með þín fram-
tíðarplön?
„Ég held áfram starfi mínu
innan flokksins og stefni að því
að komast inn á þing, vonandi
sem allra fyrst, helst eftir næstu
kosningar. Framhoðslistinn hér
í Reykjavík gæti orðið mjög
sterkur, sérstaklega ef formaður
flokksins, Pétur Guðjónsson,
skipar efsta sætið. Hann hefur
rosalega reynslu á ýmsum svið-
um, er lærður hagfræðingur og
stjórnmálafræðingur. Þá hefur
hann búið á ýmsum stöðum,
kynnst framandi fólki og margs
kyns menningu. Ég er ekki í vafa
um að við kæmum mjög sterkt
út ef hann yrði í fyrsta sæti.“
- Nú tekur þú mjög mikinn
þátt í starfi flokksins. Situr fjöl-
skyldan ekki svolítið á hakan-
um?
„Ég er nú bara í sambúð og á
engin börn. Og kærastinn minn
er líka á kafi í flokksstarfinu.
Ég hugsa að enginn sem ekki
væri á sömu línu héldi mig út.“
Áshildur hlær. „Hann yrði svo
afbrýðisamur út í flokkinn.“
Og með þessum orðum kveður
Áshildur. Við lifum á tímum þar
sem alltof margir hafa glatað
voninni um framtíð og löngun til
lífs. Því er það uppörvun að hitta
unga manneskju, fulla af lífs-
þrótti, sem berst fyrir þeirri
hugsjón að skapa manneskjunni
betri framtíð.
28 VI KAN 27. TBL