Vikan - 22.10.1987, Blaðsíða 20

Troðfull Reiðhöllin nánast
skelfur þegar hver einasti
áhorfandi þenur raddböndin
í hinni góðkunnu laglínu
Meat Loaf:
„Do you love me?
Will yoy love me forever?
Do you need me?
Will you never leave me?“
Meat Loaf stendur og furðar
sig á fjöldasöngnum. Hann
virðist gáttaður á hljóðstyrkn-
um frá hinum 5000 áhorfend-
um. Svo tekur hann völdin á ný
og lýkur laginu með tilþrifum.
Svitinn rennur af honum í stríð-
um straumum, og auðséð er að
hann skemmtir sér jafn vel og
áheyrendurnir.
Næst heyrast fyrstu hljóm-
arnir í hinu fallega Two Out of
Three Ain’t Bad. Lýðurinn sef-
ast svolítið og flestir syngja
með og halda á tendruðum
kveikjurum eða sveifla höndun-
um í takt. f næsta lagi er hrað-
inn keyrður upp á ný og salur-
inn trylltur með Bat Out of Hell.
Að þvi lagi loknu þakkar Meat
Loaf fyrir sig og hljómsveitina
og fer af sviðinu. En áhorfend-
ur eru ekki aldeilis á því að
sleppa þeim svona auðveld-
lega. Fjórum sinnum eru þeir
klappaðir upp, og í hvert sinn
er keyrslan jafn ofboðsleg.
Gamlir rokkstandardar eins og
Johnny B. Goode, Blue Suede
Shoes og Jailhouse Rock
halda áfram að auka enn á
stemmninguna. Allt er á suðu-
marki og aðstandendur tónleik-
anna koma fram á sviðið og til-
kynna að þessu sé lokið. En þá
birtist Meat Loaf skyndilega á
sviðinu í fimmta sinn og hvetur
hljómsveitina til að koma með.
20 VIKAN