Vikan - 18.05.1989, Síða 12

I LOFTINU
Frh. af bls. 10
ekki ætlast til þess að málin séu rædd nið-
ur í kjölinn heldur á fólk að kvarta og
kvabbi. Ef maður er tilbúinn að hringja
og kvarta þá verður maður að geta staðið
fyrir máli sínu.
Það er hvass tónn í þessum þætti, það er
baráttuandi í þeim sem hringja og við
reynum að ná frani broddinum. Ég hef
verið að reyna að ná fram breiðara tilfinn-
ingasviði en almennt gerist í útvarpi. Þang-
að hringir bæði reitt og glatt fólk og oft
fólk sem er mjög ósanngjarnt. Ég læt fólk
heyra ef mér finnst það hafa rangt fyrir sér.
Ég get pirrast út í fólk en það er miklu
sjaldnar en margir halda. Maður ýkir sín
eigin viðbrögð til að fá sterkara andsvar á
móti. Oft erum við tvö saman þannig að ég
hef þann möguleika að þegja ef ég verð
virkilega pirraður.
Þetta er ákveðin vinnuaðferð sem ég
nota og með henni fæ ég fólk til að gefa
meira af sér en ella. í dægurmálaútvarpinu
stilli ég upp ákveðnum hópi af fólki sem
passar í ólík hlutverk og ég tók að mér að
vera „vondi“ maðurinn því þá tegund
vantaði!
Auðvitað getur verið vegið að fólki
persónulega. Það geta hringt inn aumar
sálir sem brotna. Ég held að 70—80% sím-
talanna séu í lagi en það eru öfgarnar sem
fólk tekur eftir. Ég tel mig vera að veita
þjónustu með því að fá fólk til að segja af-
hverju það er óánægt en það er misjafnt
hvað þarf til þess. Stundum þarf fólk spark
í sköflunginn en stundum þarf að leiða það
áfram. Ég geri hvort tveggja.
Við erum ekki alltaf tilbúnir að taka
öllu sem sagt er og það er ákveðin tækni
að vera á móti síðasta ræðumanni. Það ger-
um við til að skerpa tilfinningar. Ég tók þá
afstöðu að reyna ekki að gera öllum til
hæfis alltaf og við þorum að vera leiðinleg
þótt fólki líki ekki við allt sem við gerum
þá vill það ekki missa af því. Og á meðan
fólk heldur áfram að hlusta þá höldum við
áfram með meinhornið því það hefúr
margt gott komið fram í því.“
Hugmyndin að þjóðarsálinni hafði legið
lengi í lofitinu áður en af henni varð. Það
var búið að kvarta svo mikið um ofnotkun
á síma í útvarpi þannig að hugmyndin var
fryst. En þegar hlustendur Rásar 2 fóru að
hringja í hinar stöðvarnar til að ræða um
það sem kemur ffarn í dagskrá okkar var
mér nóg boðið. Nú er þjóðarsálin á
dagskrá 30—40 mínútur á dag og varð
hlustunin mikil strax. Aðeins hluti af þeim
sem hringja inn nær í gegn, svo mikið er
álagið.
Sannfærður um að við
erum oft skemmtileg
„Mér finnst dægurmálaútvarp gagnstætt
tónlistarútvarpi eiga fullan rétt á sér. Við
þróuðum dagskrána út lfá hinum stöðvun-
um og margir spáðu illa fyrir okkur. En
sem betur fer hafa þeir spádómar ekki ræst
því þetta virðist hafa virkað. Og ástæðan er
að mínu mati sú að við þorum að vera
leiðinleg, stundum, þegar þess þarf.
Það er búinn að vera botnlaus niður-
skurður og um tíma var talað um að leggja
Rás 2 niður. Við höfúm ekkert verið að
eyða kröftunum í væl þó ekki séu til pen-
ingar heldur reynt að gera okkar besta. Við
fengum frjálsar hendur og frið til að skapa
Rás 2 sérstöðu og fengum að skapa henni
ímynd. Við höfðum engu að tapa því við
byrjuðum á núlli og því gat leiðin ekki
legið nema upp. Nú hefur svo komið í ljós
að stöðugt bætist við hlustendahópinn svo
ég er mjög ánægður cg jafhffamt sann-
færður um það að við erum off skemmti-
leg.“
Sameining Bylgjunnar og
Stjörnunnar kom ekki á óvart
„Ég tel að hinar miklu vinsældir tón-
listarstöðvanna hafi verið tískufyrirbrigði.
þær keyptu m.a. fólk til að hlusta með
ýmiss konar gjöfúm og svo brotnaði þetta
niður með braki og brestum.
Margir hafa gagnrýnt okkur fyrir það
sem kemur fram í meinhorninu en off
voru miklu verri hlutir að koma ffam,
bæði í Stjörnufféttum og svo í Pottinum á
Bylgjunni. Þar var fólk ekki til staðar til að
svara fyrir sig.
Ég held að það sé grundvöllur fyrir
einni stórri einkastöð þannig að sameining
Bylgjunnar og Stjömunnar kom mér ekki á
óvart. En ég hef ákveðna samúð með því
dagskrárgerðarfólki sem þar vinnur og
vann að því að koma sinni stöð á toppinn.
Annars tel ég að Rás tvö annars vegar og
Bylgjan og Stjarnan hins vegar séu svo
ólíkar að varla sé hægt að tala um sam-
keppni."
Auglýsendur hafa mikil áhrif
á dagskrá hinna stöðvanna
„Ég er mjög bjartsýnn á að Rásin standi
af sér tískusveiflur. Ég tel að við höfum
myndað kjarna sem sífellt bætist við. Þetta
hefur verið mikil vinna en árangurinn er
að skila sér. Ég hef mikla trú á Ríkisútvarp-
inu, ég er alinn upp hér eins og margir
mætir menn og tel mig hafa miklu meira
dagskrárffelsi hér en ég myndi hafa á hin-
um stöðvunum. Þar finnst mér auglýsend-
ur hafa mikil áhrif á dagskrárefni. Hér er
staðið harkalega í vegi fyrir því. Það kemur
ekki til greina að taka einhver auglýsinga-
viðtöl og gefa einhverjar gjafir út á auglýs-
ingar. Við vinnum ekkert með auglýsinga-
deildinni. Við gerum okkar verk og hún
verður að gera sitt óháð okkur. Hún verð-
ur að selja okkur eins og við erum.
Ég held að við fáum að halda Rás 2. Við
erum búin að sanna okkur á markaðnum.
Það er mjög erfitt fýrir Ríkisútvarpið að
hafa aðeins eina rás. Rás 1 er á sínum stað,
það þorir enginn að ýta við henni.
Mér finnst stefna í rétta átt hvað varðar
verkaskiptingu milli Rásar 1 og 2. Hún er
skýr og góð og ég er ánægður með það
sem Rás 2 er að gera og einnig svæðis-
stöðvarnar."
„Er veraldlegur húmanisti“
Mörgum finnst Stefán Jón oft vera mjög
frekur í útvarpi og off jaðra við að vera
dónalegur. Þeim hinum sömu finnst það
kannski skjóta skökku við að hann hafi
stundað hjálparstarf á vegum Rauða kross-
ins í Afríku.
„Ég kynntist störfum Rauða krossins
12 VIKAN 10. TBL.1989