Vikan


Vikan - 18.05.1989, Blaðsíða 21

Vikan - 18.05.1989, Blaðsíða 21
Reykjavíkurstúlkcm 1989 Frh. af bls. 19 námslánin til sögunnar, og oft þurfa þau að vera nægileg bæði fyrir framferslukostn- aði og skólagjöldum. Margar stelpur fara strax í ffamhalds- nám að loknu stúdentsprófl, en aðrar hafa fengið sig fúllsaddar og fara út á vinnu- markaðinn. Það er einnig stór hópur sem tekur sér hlé firá námi um sinn, en er síðan ákveðinn að halda áffam síðar. Algengt er að farið sé til útlanda að virma um tíma, t.d. sem „au-pair“ í eitt ár, skiptinemar, eða jafnvel til ísraels á samyrkjubú. Einnig er vinsælt að ferðast um heiminn í lengri eða skemmri tíma. Margir krakkar ffá hinum Norðurlöndunum fara í lýðháskóla eftir menntaskóla. Það eru margir slíkir skólar starfiræktir þar og sumir hafa verið vinsælir af fslendingum. Ég er nýkomin heim úr einum þessháttar skóla í Danmörku, þar sem íþróttir voru aðalfag. Nú á dögum er viðhorfið hér á landi því miður dálítið á þann veg, að enginn þykir maður með mönnum ef ekki er haldið áfram í skóla. Þetta ýtir undir það að marg- ir eru í skóla aðeins til að „vera í skóla“ og eru að læra eitthvað sem þeir hafa tak- markaðan áhuga á. Vinnumarkaðurinn get- ur ekki til lengdar tekið á móti öllum þess- um menntamönnum. Háskólafólk sættir sig alveg örugglega ekki við að fá illa laun- uð störf, sem þar að auki eiga ekkert skylt við menntun þess. Hver veit nema það endi með því að við þurfúm að fá erlent vinnuafl til landsins til að vinna láglauna störfin, eins og gerst hefúr víða í Vestur- Evrópu. ÁHUGAMÁL - TÍSKA Áhugamálin eru oft í tengslum við skól- ana. Allt það sem snertir félagslíf í viðkom- andi skóla. Einnig er oft hægt að komast á alls konar námskeið, t.d. er boðið upp á allt milli himins og jarðar í Tómstunda- skólanum. Undanfarið hefur mikið heilsuræktaræði gripið um sig meðal landsmanna og það á að miklu leyti rætur sínar að rekja til Bandaríkjanna. Hjá mörgum eru íþróttir orðnar aðal áhugamálið, og þær eru örugg- lega vinsælli hjá stelpum nú en áður. Auk hinna hefðbundnu íþróttagreina eru víða heilsuræktarstöðvar starfandi, sem hafa upp á að bjóða líkamsrækt, „eróbikk" og veggjatennis, svo það helsta sé nefnt. Ekki þarf þó endilega að kosta mikið að halda sér í formi. Hægt er að fara í sund eða út að hlaupa. Reykingar eru ekki lengur í tísku eins og áður var. Hjá mörgum stelpum má segja að útlitið sé eitt aðal áhugamálið. Fegurðarsam- keppnir og fyrirsætukeppnir eru á hverju strái, og þær eiga örugglega sinn þátt í því FYRR 0(5 MÚ að skapa ákveðna ímynd. Algengt er að far- ið sé í ljós, settar strípur og „permanent" í hárið, auk líkamsræktarinnar sem fyrr er nefnd. íslendingar eru þekktir fýrir hve vel þeir fylgjast með tískunni. Ef einhver sér- stök tegund af buxum kemst í tísku þá eru næstum allir komnir í þær fýrr en varir. Ég held næstum að annar hver landsmaður hafi klæðst snjóþvegnum gallabuxum á síðasta ári og það er heldur ekki langt síð- an allir voru í svörtum leðurjökkum. Auð- vitað hefur tískan bein eða óbein áhrif á flesta. Oft er erfitt að velja og hafna sjálfúr. SKEMMTANIR - FJÖLMIÐLAR Kaffihúsunum niðri í bæ fer sífellt fjölg- andi og þar er huggulegt að fá sér kakó eða te. Nú hefúr bjórinn verið leyfður hér á landi og krárnar spretta upp eins og gor- kúlur í Reykjavík. Það er gaman að rölta um miðbæinn, setjast inn á „pöbb“, og hitta kunningjana. Skemmtilegast finnst mér ef einhverjar góðar hljómsveitir spila þar, þá verður stemmningin oft svo góð. Öðru hverju er „brugðið undir sig betri fetinum", og skellt sér á ball. Það er mis- jafnt hvert straumurinn liggur. Mér finnst Borgin alltaf standa fyrir sínu. Það er ein- hver sjarmi yfir henni, kannski af því að þangað lögðu mamma og pabbi leið sína í gamla daga. Þá stendur líka alltaf fyrir sínu að sjá góða mynd í bíó. Uppáihaldsmyndirnar mínar eru þær góðu sem skilja eitthvað eftir, eða myndir sem eru svo spennandi að erfitt er að sitja kyrr í sætinu. í dag er margt blaða og tímarita á mark- aðnum. Ég les aðallega viðtöl við fólk sem er að fást við eitthvað spennandi, og frá- sagnir firá öðrum löndum. Fyrir stuttu rakst ég t.d. á áhugaverða grein í Mannlífi, en þar er maður af þýskum ættum, nú bú- settur á f slandi, að lýsa því hvernig það var að alast upp í landi þar sem tvær þjóðir búa, þ.e. í landi ísraelsmanna og Palestínu- manna. Ég held að sjónvarpið sé töluverður tímaþjófur nú á dögum, jafnvel meiri en menn vilja viðurkenna. Núna eru sjón- varpsstöðvarnar orðnar tvær og báðar hafa þær að bjóða margt gott efni. Ég er viss um að fólk nú í dag lætur mata sig miklu meira en áður fyrr. Ef það er ekki sjónvarpið, þá er það útvarpið. í staðinn fýrir að vera sjálft þátttakendur horfir það, hlustar eða les um aðra sem eru að gera eitthvað, en það aðhefst ekkert sjálft. Lestur bóka hefur örugglega minnkað hjá stelpum á mínum aldri. Margir eru hræddir um að gildi bókarinnar sé minna nú en áður og hafa áhyggjur af því að fólk hætti að nenna að lesa. Ég held að fólk þurfi ekki að hafa alltof miklar áhyggjur af því. Þær bækur sem hverfa eru frekar af- þreyingarbókmenntir sem ekki er eftirsjá í. Videospólan og amerísku sápuóperurnar koma í staðinn fýrir þær. Ég held að fólk haldi alItaTáffam að lesa góðar bækur. „Nutímakonan vill ekki eyða allri sinni orku inni ó heimilinu. Eina leiðin er að bœði kynin hjólpist að.“ HITT KYNIÐ Hvernig eru þeir strákar sem mest eru spennandi? Það mikilvægasta er að fólki líði vel sam- an og geti fúndið sér margt skemmtilegt að gera. Mikilvægast er góður félagi með að einhverju leyti sameiginleg áhugamál. Fólk á ekki að láta ganga á eftir sér, heldur koma sem mest til móts hvort við annað. Ef ég er t.d. stödd á balli og sé einhvern sem mér líst vel á, þá er ráðlegast að bjóða honum upp; helst að flýta sér pínulítið áður en það er of seint. Hjón eiga að gefa og fa jafn mikið í staðinn og standa jafúfæt- is hvort öðru. Það er liðin tíð að maðurinn sé einhver fyrirvinna, eins og fólk talaði um áður fyrr. Skiptir útlitið máli? Auðvitað er alltaf smekksatriði hvað hverjum og einum finnst — sem betur fer. Sá sem heillar vinkonu mína upp úr skónum, finnst mér kannski ekkert sér- stakur. Þegar til lengdar lætur er það alveg örugglega innri maður sem gildir. Kunni maður vel við einhvern, vinnur persónan á og getur orðið falleg í augum manns, þó útlitið eigi ekki við þá uppskrift sem kraf- ist er í fegurðarsamkeppnum. Persónutöfr- ar koma fyrst og fremst innan frá. TRÚLOFUN - GIFTING Nú ferist í vöxt að ungt fólk trúlofi sig. Gifting er annað og meira. Þá er ekki nóg að láta hringana fjúka ef sambandið fer út um þúfúr. Ég hef ekki sérstaklega hugsað um það að gifta mig; vildi alveg eins búa í óvígðri sambúð. Annars held ég að erfitt sé að segja til um það núna, viðhorfið gæti breyst með aldrinum. Lagalega séð mun þó betra að gifta sig. Ungt fólk skipuleggur meira fram í tím- ann en áður. Margir hugsa um að koma sér fýrir og finna sér framtíðarstarf áður en börnin koma í heiminn. Nútímakonan vill ekki eyða alhi sinni orku inni á heimilinu. Eina leiðin er að bæði kynin hjálpist að. Það sem ég tel að nú sé jákvæðast hvað varðar ungt fólk hér á landi, er hve jafii- réttisbaráttan er vel á veg komin, a.m.k. miðað við það sem er í öðrum löndum. Það hefúr vakið athygli um allan heim að forseti íslands skuli vera kona. Einnig þyk- h það mjög mérkilegt að hér sé starfrækt- ur stjórnmálaflokkur sem einungis býður fram konur til alþingis. Mikilvægast er að bæði menn og konur eigi jafna möguleika í þjóðfélaginu, og ég held að sú þróun sé lengra á veg komin hér á landi en víða er- lendis. □ 10.TBL. 1989 VIKAN 21
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.