Vikan - 01.06.1989, Blaðsíða 56

KVIKMYHDIR
Frh. af bls. 52
'l'il þcss að ná tökum á hlutvcrkinu varð
hann að horfa inn í sig á það sem hann
kallaði „mína eigin einhverfu".
hessi lcit inn á við tókst. I.eikur lians í
„Rain Man“ sýnir að hann er ekki hara full-
orðin stjarna, heldur sýnir hann þeim sem
g;ctu liafa cfast að hann cr góður lcikari.
lin Tom Cruisc hvílir sig aldrei. Og Tom
Cruise er aldrci ánægður. f stað þcss að
rcnna úr „Rain Man“ inn í hlutverk sem
liann hefði getað hrosað sig í gegnurn hef-
ur hann nú valið að leika Ron Kovic, land-
gönguliðann sem fór til Vietnam uppfullur
af hlekkingum og kom aftur heim með
skaddaða mænu til þess að takast á við þá
sem ollu stríðinu.
Cruisc scgist ckki hafa áform, að hann
taki hara hestu hlutverkin sem honum eru
hoðin. I-ái það er ekki þar með sagt að
hann eigi sér ekki drauma, eins og það að
gera kvikmynd með hæði stórfrægum
leikara og hesta leikstjóranum. í myndinni
„The Color of Money“ var það nákvæm-
lega það sem hann fékk. „Við Scorsese
vorum djöftillegir," sagði Paul Newman.
„Við vorum alltaf að æfa, vinna við handrit-
ið, leita að nýjum leiðum. Cruise fékk að
leggja hönd á plóginn í sameiginlegri
vinnu. Ég held ekki að hann hafi lagt mikið
til málanna, en hann fylgdist vel með, sem
mér flnnst gáfulegt."
Dustin og Tom vinna
á sama hátt
Þegar upphaflega vinnan við „Rain Man“
hófst árið 1986 var Cruise tilbúinn að
leggja eitthvað til málanna, en það sáu
fjórir leikstjórar og helmingi fleiri rit-
höfundar. Það er meira að segja að hluta til
vegna tillagna Cruise um persónuna sem
hann átti að leika sem upphaflegi leik-
stjórinn, Marty Brest, hætti. „Á meðan
Marty var með í verkefninu fann ég fjöl-
skyldu sem svipaði til sögunnar í „Rain
Man,“ segir Dustin Hofffnan. „Við Tom
byrjuðum að spila keilu með fjölskyld-
unni. Við fórum að fá sterka tilfinningu
sem Marty var ekki sammála. Upphaflega
breyttist persónan, sem ég lék, of mikið.
Læknar, sem höfðu verið beðnir að lesa
handritið, brugðust þannig við: „Aðeins í
Hollywood..." Tom hafði stórkostlegt inn-
sæi til að sveigja myndina þannig að hún
hæfði fötluninni, ekki öfugt. Svo okkur
varð það ljóst að persóna mín myndi ekki
breytast mikið, en persóna Toms yrði mun
mikilvægari."
Hoffman hafði ekki áliyggjur af því að
mótleikari hans yrði á tjaldinu í að
minnsta kosti 15 mínútur áður en hann
birtist sjálfur. „Guð minn góður, Tom er
stærsta stjarnan í heiminum og getur hald-
ið uppi kvikmynd í tvær spólur!" En Brest
vildi koma þeim saman fyrr. Og Brest var
nægilega óánægður með keyrsluna yfir
landið, sem er hjarta sögunnar, til þess að
hafa áhyggjur af því að myndin yrði „tveir
asnar í bíl“.
Þegar Brest hætti reyndu Steven Spiel-
berg og Sidney Pollack hvor um sig að tak-
ast á við handritið. C.ruise neitaði öðrum
hlutverkum, fór að keppa á kappaksturs-
bílum, og gifti sig leikkonunni Mimi
Rogers. Og vegna þess að hann hefur það
sem Oliver Stone kallar „útgeislun sem
verður að nota“ varð hann líka ákaflega
órétlegur. Árið 1987, með „Rain Man“ í
einskis manns landi, gerði hann „Cock-
tail“, þar sem 70 milljónir græddust á nafn-
inu hans. Það var ekki fyrr en Barry Levin-
son samþykkti að leikstýra „Rain Man“ að
Cruise fékk að sýna Dustin Hoffman hvað
það er sem hann getur gert. Og jafnvel
Hoffman (sem er frægur fýrir nákvæmni)
varð undrandi á Cruise.
„Ég hitti ekki oft fólk sem hefur sama
vinnumynstur og ég,“ segir Hoffman með
aðdáun, „en við Tom viljum báðir fara á
fætur fyrir dögun og gera líkamsæfingar.
Við keyrðum saman á tökustaðinn og not-
uðum tímann til þess að æfa okkur. Hvor-
ugur vill hádegismat. Við héldum okkur
báðir inni í húsbílnum og unnum með
textann. Á nóttunni var Tom alltaf að
banka á hurðina hjá mér og segja: „Eigum
við ekki að leika þetta svona?" Og hann
sagði setningarnar mínar svo vel að hann
hefði getað leikið hlutverkið mitt. Ég get
sagt þér það að það eina sem við gerðum
var að vinna. Það komst ekkert annað að.“
Byrjaði í skólaleikritum
Ástríða Cruise eftir æ erfiðari hlutverk-
um stafar ekki af leiklistarþjálfun hans —
hann fór í leiklistartíma í nokkra mánuði -
heldur af besta vini leikarans: erfiðri æsku.
Faðir hans, Thomas Cruise Mapother
þriðji, rafmagnsverkfræðingur að atvinnu,
flutti konu sína, son sinn og þrjár dætur
milli 12 borga áður en Thomas Cruise
Mapother fjórði var tólf ára. Svo, rétt þeg-
ar hann náði unglingsárum skildu foreldr-
ar hans.
Þegar Tom Cruise var sautján ára gamall
og hafði komið fram í skólauppsetningu á
Gæjum og píum í Glen Ridge, New Jersey,
ákvað hann að reyna að ná því sem hann
hafði alltaf viljað síðan hann var sex ára.
Hann sleppti því að útskrifast og flutti til
New York, vann mörg láglaunastörf og
sótti um hlutverk. Hann fékk smáhlutverk
í „Endless Love“, sem leiddi til annars hlut-
verks í „Taps“. Eftir tveggja vikna æfingar
var hann beðinn að ganga í hlutverk þriðja
aðalleikarans.
Nokkrum smámyndum seinna var Cru-
ise orðinn unglingastjarna. „Þú gætir ekki
trúað því hvaða upphæðir mér voru boðn-
ar eftir að ég lék í „Risky Business", segir
Tom Cruise. „En ég hef aldrei leikið í kvik-
mynd vegna peninganna. Ég þarf þess
ekki. Ég hef búið við það að hafa ekkert
alla ævina. Ef stóru tilboðin hverfa þá geta
þau ekki þurrkað út það sem ég hef lært og
það sem ég hef gert. Það rænir sálu þinni
að gera það sem þú trúir ekki á.“
Þetta er auðvelt að segja, en Cruise fer
eftir því. Til þess að koma í veg fyrir að
myndir úr ástarsenum hans komist í um-
ferð stendur í samningi hans að myndver-
ið megi ekki birta mynd af honum án hans
samþykkis. Hann kom í veg fyrir að Bud-
weiser bjórauglýsing kæmi fremst á videó-
útgáfunni á „Color of Money“. Hann neit-
aði að leika aðalhlutverkið í „Bright Lights,
Big City“: „Ég er ekki viss um að þegar
maður sýnir fólk taka eiturlyf í bíómynd sé
maður ekki um leið að upphefja það.“
Brosið ómótstæðilega
En mér fannst ég þurfa að velta því fýrir
mér hvort Cruise, sem er 26 ára, eigi það
á hættu að verða sjálfumglaður. Þessi hug-
mynd kom upp á yfirborðið þegar ég var
að horfa á „The Color of Money“ helgina
áður en ég hitti hann. Á eftir fór ég í gegn-
um myndina og taldi brosin. Það voru 22
bros, hvert þeirra ævintýralegt peninga-
bros, sem gáfu til kynna að leikarinn sem
leikur unga snooker spilarann viti hvað
það er að skemmta sér. Svo kemur „Rain
Man“. Hún er kölluð grínmynd, en þótt
þar séu margar stórkostlegar senur er ekki
hægt að segja að Cruise hlæi sig í gegnum
hana. Og hvað varðar „Born on the Forth
of July“, þá efast ég um að mikið verði
hlegið. Hefur Cruise ákveðið eftir aðeins
átta ára feril í kvikmyndum að hann vilji
ffekar halda skammaræður yfir okkur en
skemmta okkur?
„Nei, nei,“ sagði hann og fékk sér snún-
ing í stólnum. „Ég hef ennþá gaman af
spennu- og ævintý'ramyndum. Fólk vill
gera greinarmun á leikaranum og kvik-
myndastjörnunni. Nú, mér hefur alltaf
fundist ég vera leikari sem er að þykjast
vera kvikmyndastjarna. Það finnst mér
skemmtilegt. Mér finnst gaman að gera
hvort tveggja."
Já, en verður jafn auðvelt eftir „Rain
Man“ að brosa sínu breiðasta?
„Ég vakna á hverjum morgni og horfi í
spegil og brosi breitt. Svo á kvöldin, áður
en ég fer að sofa, athuga ég hvort brosið sé
ekki örugglega á sínum stað.“ Svo lét hann
undan. „Þessi persóna sem ég var að
leika...Ég var að leita að einhverju óvenju-
legu fyrir mig.“
Brosið er einkenni hans. Það er það sem
gerði hann að kvikmyndastjörnu. Þegar
leikstjórinn og rithöfundurinn Paul
Brickman og framleiðendur hans Jon Av-
net og Steve Tisch voru að ráða í „Risky
Business" höfðu þeir engan áhuga á að
hitta Cruise. „Paul og Jon höfðu séð hann
í „Taps“ þegar hann var feitlaginn og stutt-
hærður," segir Tisch.“ Þeim fannst hann
ekki passa í hlutverkið. En Paula Wagner,
sem er umboðsmaður Toms þrý'sti á. Yfir
hádegismat datt henni í hug bragð til þess
að koma honum inn á skrifstofuna okkar.
Hugmyndin var að hann kæmi í heimsókn
til mín sem værum við gamlir vinir og ég
færi með hann inn til Paul og Jon. Við
gerðum það. Hárið á Tom var síðara, hann
hafði losað sig við kílóin sem hann hafði
bætt á sig fyrir „Taps“, hann var blátt áfrarn
■ III I ■ ■ ■ I I ■ I i
111 111 ■■■ i ■■■iii ■ 11 ■ ■ it
54 VIKAN 11. TBL, 1989